Groeten uit georgie, deel 2

Door: Smilingfred

Geplaatst op Oct 28, 2009

GROETEN UIT TBILISI en GEORGIA deel 2
Interessante plaatsen in Georgië zijn de rotsen steden en op mijn laatste dag voordat ik verder trok naar Armenië bezochten wij Vardzia. Het is te bereiken via een spectaculaire rit door de Semi woestijn. Een spectaculaire rotswand waarin zich verschillende rotswoningen en kerken bevinden. Ze bestaan over het algemeen uit een systeem van kamers die uitgehouwen zijn uit de rotsen, 13 etages hoog, die via looppaden en trappen, met kerken aan elkaar verbonden zijn. Vardzia stamt uit de 12 e eeuw en op een gegeven moment woonden er 50.000 mensen. In de rotskerk bevinden zich verschillende mooie - en kostbare fresco’s, zowel aan de binnen - als aan de buitenzijde. Zoals dat wel voorkomt (echter dat verschilt van kerk tot kerk) is het verboden om het interieur te fotograferen, maar toen niemand keek, heb ik toch mijn opnamen gemaakt, zoals velen dat doen.


In Zugdidi moest ik batterijen kopen omdat ik vergeten had deze op te laden. Dit is de streek waar Bondo opgroeide en dus kent hij iedereen in dit plaatsje. Zugdidi is ook het thuis van de aristocratische familie Dadiani en hun residentie wordt nu gebruikt als een museum. Prachtig gemeubileerd met Franse objecten en sommige exquise van hout gesneden plafonds boven de balkons.



Gedeelten van Georgië zijn heel vruchtbaar en werden gebruikt als de broodmand voor de toen USSR. Nu zijn vele van deze voedsel fabrieken gesloten. Tabaksplanten rotten weg in de velden, maar Georgië produceert wel fruit, druiven (voor uitstekende wijnen) groenten, noten en granen. In de late herfst is iedereen hard bezig om te oogsten voordat de winter komt en dus is het tijd voor grote activiteiten.

Er zijn vele prachtige kathedralen in Kutaisi en omgeving en we waren getuige van een doopdienst in het Gelati Klooster. De naam van de baby is Barbara, een heiligennaam in Georgië. De achtergrond muziek (a capella) was geweldig en mooi om te zien was de kleurrijke kleding van de priesters die baden voor de toekomst van het kind.

We verbleven een nacht in Bakuriani, een skigebied in een extreem comfortabele herberg en werden meer dan verwend. Deze avond was op het menu; soep, kippen salade, de fameuze kaastaart, gegrilde kip met walnotensaus, spaghetti net kruiden, cakerolletjes met room met daarboven op dikke aardbeienjam en gemixte peer, pruimen en appelsap en natuurlijk daarbij yaya (Georgische sterke drank). O ja, en daarbij heel brood en boter.

We waren in Borjomi en omgeving, alwaar een heleboel minerale bronnen zijn. Tintelend - en bruisend mineraal water kan overal gekocht worden. Het is behoorlijk zout dit in vergelijk met ons water. Natuurlijk kan je dit water ook gratis uit de bron halen. Een overdekt gebouwtje in een beeldschoon parkje, wat eeuwig stromende kraantjes met mineraalwater. In vele winkeltjes kan men plastic flessen kopen zodat je het echte mineraalwater gewoon kan aftappen uit de oorspronkelijke bron. Neem ook eens de kabellift naar boven. U zult genieten van het uitzicht aldaar.

Helaas zag ik Bondo niet weer, maar zijn vervanger, wiens naam ik me niet weet te herinneren. Hij was een charmante man. Zijn eigenlijk alle Georgische mannen prachtig? Nu ja, ik heb eigenlijk alleen maar aardige mensen ontmoet. Ik ontmoette Manana weer aan de grens (ze droeg mijn jacket) . We hadden nog een heel eind te rijden voordat we terug waren in Tbilisi.
Veronderstelt werd om naar DE grotten stad van Georgië te gaan, maar het weer werd zo slecht en we konden nauwelijks meer dan 30 meter vanuit de auto voor uit zien. Het rijden was moeilijk, het woei en het was koud. Manana stelde voor om een bezoek te brengen aan het Bobde Nonnen Klooster te gaan die toegewijd is aan de heilige Nino die aldaar begraven is. De Heilige Nino bracht het Christelijk geloof in 380 - 390 naar Georgië. Een kort verhaal over Nino verteld: ze bekeerde de koningin en van toen af werd dit geloof populair. Deze kerk / klooster heeft mooie schilderingen, vanuit de kerk zouden we mooie uitzichten vanaf de berg hebben, maar helaas de mist liet ons dat niet toe. De mist werd dikker en dikker.

Het was het een relatief korte rit de heuvel af naar het nieuw geopende en gerenoveerde Italianate dorpje van Kakheti, met zijn kinderkoppen geplaveide straten, pastel kleurige houten huizen en winkeltjes, overhangende balkons. Je kunt hier bijvoorbeeld 24 uren per dag en 7 dagen in de week trouwen.
Een typisch 18 e eeuw voorbeeld van Georgische architectuur, gerestoreerde gevels, met de hoop dat toeristen vanuit de hele wereld in grote getallen hierheen komen. Ik zie dan ook geen enkele reden waarom dit niet zou gaan gebeuren. Lekker slenterend door de soms steile straten, eten bij de ommuurde vestingwallen of in andere restaurantjes een glaasje wijn drinken.
Ik kwam laat in Tbilisi aan voor roomservice snack, te weten; gekookte eieren, brood, jam en thee. Ik was te moe om bijvoorbeeld iets verderop bijvoorbeeld bij de Chinees te gaan eten. De volgende ochtend vroeg ik Manana om me mee te nemen om te gaan winkelen. Ik wilde heel graag geld gaan uitgeven op mijn laatste dag in Georgië. Enige uren later hadden we koffie en gebak in het Marriot hotel, een voortreffelijke typische Georgische lunch van een grote gevulde knoedel (kinkali) , brood, bier en een gemixte bonen ragout. Ik kocht enige Georgische muziek Cd’s en erg mooie geglazuurde zilveren artikelen. Ook bezochten we het kantoor van Manana en downloaden al mijn Georgische foto’s voor haar op haar computer.
Weer was het afscheid treurig. Manana behandelde me als een oudere vriendin en ik hoop dat dit zo zal blijven. Ze is een geweldig mens. .
Ik ging weer op weg naar een ander avontuur.


Zie voor meer informatie en reizen in Georgië : www.georgianholidays.com