Georgisch deel van e Grote Zijde Route, deel 2

Door: Smilingfred

Geplaatst op Oct 28, 2009

Georgische Grote Zijde Route. deel 2
We stopten met ons bezoek aan relaxed Tbilisi en gingen weer op weg. We begonnen onze dag met een bezoek aan de plaats Gori, de geboorteplaats van Stalin en met zijn Stalin museum en zijn eigen Stalin trein. Gori is een goed uitgangspunt om de omgeving te gaan bekijken. Gori is een oude stad die teruggaat naar de eerste helft van de 14 e eeuw voor Christus. De hele stad is een complex van straten, residenties, kerken en geheime tunnels, water passages, markten, etc. die uit rotsen en rotsstenen zijn gemaakt. Ook vind je hier het oudste theater van Georgië. In de hoofdstraat van de stad kan je afdrukken vinden van karrensporen die hier eeuwen geleden voorbij waren getrokken.
Nadat we het beste van het oosten hadden gezien, gingen we op weg naar het westen van Georgië. Deze twee gedeeltes zijn gescheiden door een pittoreske natuurlijke grens Rikoti Bergen. Na een 4 uur durende rit kwamen we aan bij de tweede grootste stad van Georgië, genoemd Kutaisi, waarvan het bekend is dat het al bestond is de 7 e eeuw voor Christus als een stad in de Griekse kolonie Miletus. Volgens verschillende feiten, was het eens de hoofdstad van Koning Aeetes, die de Gouden Vlies bezat en is verbonden met de mythe van de Argonauten. Tussen haakjes: toen de Ierse reiziger Tim Severin het pad van de Argonauten volgde op zijn schip, kwam hij in Kutaisi aan via de rivier Rioni (die in het verleden de naam had Phazis). Nu is Kutaisi een grote industriestad met een heleboel monumenten zoals de Bagrati Kathedraal, die is vermeld op de Unesco Wereld Erfenis lijst en een Gelati academie , welke gebouwd is tegen een heuvel nabij de stad in de 12 e eeuw en beroemd is om zijn fresco’s. Op ongeveer 10 kilometer rijden van Kutaisi is een nationaal park met de naam Sataflia met diepe grotten en voetafdrukken van dinosaurussen. Het is zeker meer dan de moeite waard om deze plaats te bezoeken indien u moe bent van alleen maar architecten monumenten te zien.
Vanuit Kutaisi vervolgden wij onze reis naar het hoog gebergte van Svaneti. Historische gedeelte van De Grote Zijden Route kruist door deze regio, handelaren gingen via de Grote Caucasus en daalden vervolgens af naar Mestia. Hun verdere route ging weer berg op naar het plaatsje Ushgulli en andere dorpjes. Daarna ging de weg door lager gelegen Svaneti naar Kutaisi en daarna langs - en door de rivier vallei van de Rioni naar de zeehaven van Poti.
De weg naar Svaneti begint bij Zugdidi. Een gedeelte van deze weg is hinderlijk omdat je dan - off road - moet rijden over een afstand van 120 km. Maar het wordt rijkelijk gecompenseerd door de uitzichten die je daarvoor terugkrijgt. Het was mogelijk om een stop te maken in een van de plaatselijke dorpjes om bijvoorbeeld de - kubdai - (plaatselijke taart met spijzen en vlees er binnen in, te proberen.
Na een lange reis komen we aan is Mestia, de grootste stad van deze regio. De cultuur, de manier van leven en zelfs de taal van de lokale bevolking is totaal verschillend aan die van heel Georgië. Historisch gezien leefden deze mensen op de glooiingen van de Grote Caucasus bergen verspreidingsgebied en moesten overleven onder zeer moeilijke omstandigheden dat effect had op hun karakter. Vrijheid is en was het hoogste goed voor hen. Gedurende eeuwen, de dorpjes van Boven Svaneti die gewoonlijk genoemd waren als Vrij Svaneti, hadden geen gebieders. Je kunt de atmosfeer van vrijheid nu nog heden ten dage voelen. Je kunt het overal voelen, in de geweldige besneeuwde bergtoppen van de Caucasus bergen, in de vierkante torens die dienden om de familie te beschermen en in de geweldige bergriviertjes. Ondanks dat kent Svaneti een goede infrastructuur. Er zijn 2 hotels in Mestia en een heleboel gasthuizen in bijna elk dorp.
De volgende dag gingen we op pad en op bezoek naar / in het dorpje Ushgulli, welke de hoogst gelegen plaats is in Europa. De mensen wonen hier boven de 2200 meter boven zeeniveau op de glooiingen van de hoogste berg Shkhara van Georgië (en Europa) die wel 5220 meter hoog is en waar je in e winter heel goed kan skiën. Je hebt per auto er ongeveer 3 uren voor nodig om van Mestia naar Ushgulli te komen. Hoe hoger je komt, des te meer zie je het verschil in flora en fauna en zelfs op het gezicht van de mensen. Je kunt het LaMaria kerk complex bezichtigen of je gaat heerlijk wandelen naar een nabij gelegen dorpje.

Het was jammer om de bergen achter ons te moeten laten, we moesten nog een bezoek brengen aan de kust van de Zwarte Zee in Georgië, alwaar toen de kooplieden onderweg gingen naar Europa. Op sommige plaatsen op deze route kan je overblijfselen vinden van oude forten die toen gebouwd waren om de kooplieden te beschermen tegen de invasie van de Turken. Een hiervan is Pettra fort gelegen nabij Batumi en het andere fort is Gonio.

Na het verlaten van Georgië kan ik zeggen dat alles uniek, groots, origineel en exotisch is, ja werkelijk. Heel veel monumenten, oude kerken en kloosters, verborgen liggend in de Caucasus bergen, zijn de zwijgende getuigen van zijn rijke geschiedenis.

Ook deze reis is echt aan te bevelen.

Fred Vorstenbosch
Tamara
01.10.2009.