Georgisch deel van de Grote Zijde route, deel 1

Door: Smilingfred

Geplaatst op Oct 28, 2009

Georgische Grote Zijde Route.

In gesprek met Tamara van de Georgische Reisorganisatie www.intertour.travel , vroeg ik haar meerdere malen om eens voor mij een waar verhaal uit haat ervaringen te schrijven met betrekking tot de Grote Zijde Route, die zich begeeft van Azië tot ook in Georgië .
Georgiers zien toeristen als een geschenk gezonden door GOD.
Ik wist niet eens van een bestaan van het land Georgië, behalve dat Georgië in de USA was gelegen. Bij deze gelegenheid ontdekte ik Georgië gedurende mijn reis over de Grote Zijde Route. De ligging van het land is erg interessant te weten dat, zelfs Georgiers kunnen het niet met zekerheid zeggen of ze Aziaten of Europeanen zijn. Het was een ongebruikelijke ervaring om het pad te volgen waarover karavanen al enige eeuwen geleden door Georgië reisden. We kwamen vanuit Azerbeidjaan, dus we staken de grens over in het oostelijke gedeelte van Georgië, de naam hiervan is Kakheti. Deze regio is synoniem aan het land van wijn en is de toepasselijke plaats om te gaan beginnen met de introductie van de wereld hernieuwde Georgische gastvrijheid.
Voor aankomst in de plaats Telavi, het administratieve centrum van Kakheti, stopten we in Gremi, een indrukwekkend citadelcomplex uit de 16 e eeuw. Dit gebied was eens de residentie van de Koningen van Kakheti en een geweldige handelsplaats met een heleboel Karavan - Sarais (een Iraans woord, dat betekend hotel voor onderweg ) In de helft van de 18 e eeuw werden ze vernietigd door Turkse invasies.
Onze trip gaat verder. Reizen over Georgische wegen is erg leuk, je zult regelmatig verrast worden zoals door zomaar lukraak opgestelde boeren die kaas fruit, vlees en - churchxelas - (plaatselijke zoetigheden gemaakt van noten en druivensap) dit op de hoofdweg, vlak voor hun huisjes verkopen, .
Na een uur rijden komen we in de plaats Telavi aan. Hier verblijven we in een plaatselijk gastenhuis waar een echte Georgische - supra - (feest) een typische - Tamada - (een plaatselijk persoon die de proost mag zeggen) wordt gehouden. Deze traditie gaat vele eeuwen terug en is nu nog erg gebruikelijk in Georgië. U zult amper zien, dat zowel volwassenen en jonge Georgiers zijn die zonder een persoon uit te kiezen, om een proost te zeggen gedurende deze - supra -. We hadden praktisch geen problemen met de taal, ondanks onze gastfamilie geen Engels sprak. Waarschijnlijk kwam dat door de Georgische wijn.
De volgende morgen gingen we op stap om de omgeving te ontdekken rond Telavi waar vele verschillende monumenten staan. We begonnen met de Shuamta kerken, deze worden zo genoemd naar de omgeving, welke betekend : tussen de bergen. De nieuwe Shuamta kerk was gebouwd in de 16 e eeuw en diende als een ontmoetingsterrein tussen de Tsaren van Rusland en Kakheti in 1604 toen ze op zoek waren naar steun tegen het Perzisch rijk. Tussen haakjes: je kunt er een geweldige picknick hebben direct naast de Oude Shuamta Kerk.
Onze reis ging verder naar de grote Kathedraal van Sint George in Alaverti, gebouwd in de 11 e eeuw, een van de grootste - en meest indrukwekkende kerken in Georgië. Na de lunch in het bovengenoemde dorpje bezochten we de Academie van Ikalto, geweldig gelegen in een cipressenbos. Gesticht door Koning David, de bouwer in de 12 e eeuw, deze academie was het grootste onderwijscentrum in de middeleeuwen van Georgië.
Tsinandali Museum en de voormalige residentie van de Georgische prinses van Chavchavadze. De lieflijke plek, bootst een Engels park na, gevuld met rozen en exotische planten. Ook is hier een van de oudste wijnkelders aanwezig met wijn die teruggaat naar de datum van het jaar 1814. Natuurlijk moesten (?) we diverse soorten overheerlijke wijnen proeven en dat was een geweldige ervaring. Hierna verlieten we deze plaats en gingen richting het westen naar de hoofdstad van Georgië, Tbilisi.
Deze stad is al sinds de 5 e eeuw de hoofdstad van Georgië en alle inwoners van Tbilisi zijn erg gek met de legende hoe Tbilisi dit werd. In de 5 e eeuw, Koning Vakhtang, Gorgasali’s favoriete valk die een fazant jaagde, vielen in het water, welke zo heet was, dat beide vogels gekookt werden. De Koning was hierdoor zo verbaasd en gaf opdracht om de toen oude hoofdstad Mtskheta te verlaten en in te ruilen voor het huidige Tbilisi. De stad begon snel te groeien en het werd al spoedig de centrale stad van de Trans Caucasus. In verband met zijn geografische ligging, kwamen alle handelsroute hier doorheen , met name door de Leselidze straat die nu nog gelegen is in de oude binnenstad van Tbilisi, die toen Shuabazari heette (betekend midden markt). Zoals vernoemd in historische geschriften waren in Tbilisi 17 caravan sarais. Een van deze Caravan Sarais is nu het Nationale Museum. Het oude gedeelte van deze stad is goed bewaard gebleven en hier kan je de echte - soul - van Tbilisi ervaren door middel van zijn kleine balkonnetjes en tuintjes van de Armeense -, Griekse - en Joodse districten, alwaar vertegenwoordigers van verschillende naties als een grote familie naast elkaar leven. Vandaag de dag is Tbilisi een moderne grote stad met 1,5 miljoen inwoners en is steeds maar groeiend. Alhier kun je een verscheidenheid aan uitgaansmogelijkheden vinden om bijvoorbeeld de Zaterdag - en andere dagen en avonden door te brengen.Al wandelend door de stad kan je bijvoorbeeld een bezoek brengen aan een theehuisje, moderne cafés , bakkerijen met vers gebakken Georgische brood - lavashi - en thermale baden. Ook cultuur is hier volop aanwezig.