Retourtje Kunming - 2
Yunnan
China
Roos87
Retourtje Kunming - 2
De receptioniste van het hostel had voor ons een minibusje naar Lijiang geregeld, onze volgende bestemming. Het centrum van dit stadje staat bekend als één van de mooiste in China en dat is ook zeker waar! Vanaf de waterraderen stromen twee kleine riviertjes door de steegjes heen, die zich opsplitsen in tientallen kleine kanaaltjes. Erg handig als je de weg kwijt raakt in dit doolhof; je hoeft alleen maar tegen de stroming van het water in te lopen om weer bij de waterraderen terecht te komen. En geloof ons; na het bezichtigen van deze stad in het donker is deze tip echt gemakkelijk… ’s Avonds wordt het stadje wel echt onwijs mooi verlicht, vanaf de top van een heuvel kon je dan ook mooi over de lichtjes uitkijken. Het diner was dan ook erg sfeervol, totdat we werden gechoqueerd door een klein kindje van zo’n vier jaar oud; met een smekende blik in haar oogjes probeerde ze ons bloemen te verkopen, terwijl het al echt 9 uur was en ze allang op bed had moeten liggen na een leuk slaapverhaaltje…
Na rustigere dagen in Dali en Lijiang was het weer tijd voor een zwaardere activiteit; een 2-daagse trektocht door de Tiger Leaping Gorge. Deze kloof is met zijn 3,9 km. diepte één van de diepste kloven ter wereld, in het dal stroomt de wild kolkende Jinsha rivier. Volgens de verhalen werd hier ooit een tijger achterna gezeten door een jager, maar wist hij deze af te schudden door naar de overkant van de kloof te springen – onmogelijk, maar een leuk verhaal! We begonnen de tocht bij Jane’s Guesthouse, waar we na onze lunch de tassen achterlieten en op pad gingen. Het eerste deel was volgens de route een makkelijke 2 uur durende hike, maar we waren blij toen we bij het Naxi Family Guesthouse aankwamen! Wel verwachtten we een zware tweede dag, omdat het tweede gedeelte nóg steiler zou zijn… Toch hebben we die gedachte een beetje van ons af kunnen zetten door de huiselijke sfeer die de familie uitstraalde. De mensen waren zo ontzettend vriendelijk en het uitzicht zo ontzettend mooi, dat we tot een uur of tien lekker buiten hebben gezeten. We hoorden niets anders dan onze eigen stemmen, we waanden ons in een klein hutje op de hei. Bovendien beloonde de sterrenhemel ons met een volle maan, die achter de bergen zijn licht liet schijnen… Prachtig!!!
De tweede dag van de tocht moesten we de 28 steile haarspeldbochten bedwingen, maar volgens ons was het eerste deel van de tocht toch echt veel zwaarder! We waren dan ook snel boven, waar Nathan Zhou, een 28- jarige Chinees uit Shanghai, ons al roepend en zwaaiend op stond te wachten. Hij was met een ezel naar boven gekomen en wilde graag met ons verder wandelen. Ach, geen probleem! Alhoewel we elkaar moeilijk konden verstaan, omdat hij maar weinig Engels sprak, was het toch leuk om een wandelgenootje te hebben. Later op de dag sloten er zich ook nog een Fransman (25 jaar) en een Oostenrijkse (26 jaar) bij ons aan, waardoor we een gezellig internationaal gezelschap vormden! Het was zelfs zó gezellig dat we ’s avonds samen een diner hebben genuttigd en nog tot laat in de avond onze verhalen uitwisselden. Voor de volgende dag spraken we ook af om samen af te dalen naar de Tiger Leaping Stone, dé steen vanwaar de tijger naar de overkant zou hebben gesprongen. Die dag erna zijn we dan ook, na een heerlijk ontbijt , weer gezamenlijk op pad gegaan. Het was een flinke afdaling en klim! Gelukkig hadden we wel onze privé gids bij; een klein hondje dat van begin tot eind met ons meeliep en ook steeds op elke hoek wachtte tot alle vijf personen er weer waren. Soms duurde dat even te lang en begon hij uit ongeduld te blaffen – een goede aanmoediging! De wandeltocht werd wel beloond met echt een prachtig zicht door de kloof en een oorverdovend geluid van de krachtige rivier; dit hebben we vol bewondering vanaf een groot rotsblok aanschouwt. Na de lunch zijn we per minibus weer terug gegaan naar Jane’s Guesthouse om onze tassen op te halen, daarna gingen we weer terug naar Lijiang.
In Lijiang sliepen we in hetzelfde hotel als de Oostenrijkse en de Chinees, mede doordat we al hadden afgesproken om ’s avonds weer gezellig samen te gaan eten. Met zijn vijven bestelden we allerlei gerechten, voornamelijk uitgekozen door de Chinees. We waren dus nogal bang voor hetgeen we zouden gaan eten; bamboe klinkt nou niet zo smakelijk… Maar eerlijk is eerlijk, hij heeft een goede smaak en de bamboe was echt overheerlijk! Na het lange natafelen was het helaas weer tijd om afscheid van elkaar te nemen, we hebben echt twee leuke dagen met elkaar beleefd…
We weten nog steeds niet hoe ze het voor elkaar heeft gekregen, maar de eigenares van het hotel in Lijiang heeft echt spotgoedkope buskaarten naar Kunming voor ons kunnen regelen – terwijl de bus eigenlijk vol zat…?! Dit was zelfs inclusief de onwijs goede service van de receptioniste die met ons in een taxi meeging naar de opstapplaats van de bus, zij betaalde zelfs de taxi. Ook de lunch was voor ons vandaag gratis, maar dat was vooral vanwege de ontmoeting met Shun Shing (of zoiets…!). Meteen bij het instappen van de bus toonde hij interesse in ons, waarna we gedurende de 9-uur durende busrit niet meer van hem af kwamen. Trots als hij was vertelde hij dat hij Ajax kende en zelfs de bekende voetballer Malco von Boston noemde hij bij naam. Meteen na de eerste vijf minuten vroeg hij ons om tussen de middag lunch met hem en zijn collega’s te hebben, dit liet ons erg goed smaken en hij stond erop dat hij de rekening betaalde. Ach, hij kwam over als een erg rijke man; hij liet ons zijn immens grote huis zien en vertelde ons dat hij aan het hoofd van de Communistische Partij in Shanghai staat…
Foto's
