October 2004
Na een werkbezoek in Beijing hebben we het plan opgevat om een cruise te maken over de Yangze rivier. Thuis had ik al surfend op de digitale snelweg gezien dat het moest kunnen, maar online boeken was me nog een brug te ver. Eenmaal in China kon de droom werkelijkheid worden. Er werden een vliegticket Beijing / Yichang en een cruise vanuit Yichang tot Chongqing voor ons geboekt. De vlucht verlooopt voorspoedig en wat daarop volgt is een onvergetelijke belevenis. Als we willen betalen blijkt onze voorraad yuans in contanten niet toereikend. Pinnen lukt niet, dus maken we een rekensom met de laatste voorraad dollars. Het avontuur kan beginnen. We worden ondergedompeld in de Chinese geschiedenis, natuur en cultuur. Onze gids is Wang Jing, hetgeen zoveel betekent als opgewekt en vrolijk. In Yichang bezoeken we een museum over bouw van de drieklovendam. In minder dan geen tijd worden we langs archeologische schatten geleid: aardewerk van 4000 jaar oud, brons 3000 jaar oud, porselein van nog recenter datum. Het laatste pronkstuk dat we te zien krijgen is een muziekinstrument van bijna 1000 jaar oud, de es. Het is een ginkgo houten doos, die bespannen is met snaren van darm. Als ons schip de Jing Sjan om 7 uur van wal gaan in een 100 % Chinese cruisereis is het donker. Van de sluispassage vangen we slechts een glimp op. In de dagen die volgen neemt het programma zijn loop. Van de 76 km lange Xiling kloof krijgen we alleen de laatste kilometers te zien. In Husang legt het schip aan en stappen we over in kleinere schepen. voor een tocht In de zijkloof van de draak – Xiao sen xia-. We varen langs imposant steile rotswanden en grote oppervlakten bos. Na een uur varen stappen we weer over in nog kleinere houten open schepen, nu met reddingsvesten aan. De mini-mini kloof na Wushan is nog smaller en minstens even stijl. De natuur is adembenemend mooi, zo mooi dat de terugweg tot Husang niet verveelt. Terug op de Jing Sjan varen we tot Fengjie county, behorend tot Chonqing city. Onze koffers staan gepakt. In de loop van de middag moeten we overstappen op een snellere boot. Er nog wel tijd om Baidi tempel te bezoeken en een hapje te eten op een markt. Terug bij de drijvende kade zien we een schipi uit de mist opdoemen. Het gaat om de Jing Sjan. Eén uur heen, één uur terug, twee uur vertraging. Ze waren een passagier vergeten ... dat kan. Dan komt een vijf verdiepingen hoog schip in beeld. We gaan aan boord. Het cruiseschip dat ons 650 km van Yichang weer aan wal moet brengen glijdt soepel door het water..Voor elk programmapunt worden we gebeld. In Shi Baozhai legt het schip aan. We kunnen een bezoek brengen aan de houten pagode die in 1662 tijdens de Qing dynasty tegen de rotswand werd gebouwd. De hele constructie is 56 meter hoog en heeft 12 verdiepingen. In 2004 is het water ter hoogte van de dam al 70 meter gestegen. Daar komt dan nog 40 meter bij. Het prachtige rijksmonument zou zonder meer verloren zijn gegaan, ware het niet dat er een muur om wordt gebouwd. Het lijkt een onwaarschijnlijk toekomstperspectief, maar als ik nu op internet kijk is het werkelijkheid. De volgende stop is nog confronterender. Nog geen kwartier later staan we aan wal in Fengdu, beter bekend als ghost town. In een kabelbaantje gaan we naar een tempel bovenop een berg naar tempels met namen als “tussen leven en de dood” of “de brug van hulpeloosheid”, die sinds de Tang dynasty op de berg zijn gebouwd., Het zijn paleizen van die koning van de hel, waar nu de één een verzamelpunt voor het opkomend boedhisme vindt, terwijl een ander er vooral het bijgeloof voedt. Op een tweede berg, 99 treden hogerop komen we in een soort spookhuis. Veel tijd om alle creativiteit in je op te nemen is er niet als je vlak voor sluiting binnen gaat. THet wordt snel donker. Ons schip loopt door de mist vertraging op. Om half 7 de volgende ochtend legt de "Djang Sjen 12” aan in Chongqing. Wie meer wil lezen over deze reis kan met google zoeken op Ciska China. Wie nu zo'n reis zou willen maken, kan van hieruit boeken op een meer luxe versie van de cruise, niet voorbehouden aan eigen landgenoten alleen. Of de schepen waarop wij voeren nog varen is zeer de vraag. Ze waren toen al niet al te best.