Panda's en soldaten
Panda's en soldaten
Zaterdag 12 juni is een reisdag. We vertrekken begin van de ochtend naar het vliegveld bij Shangri-la om naar Kunming te vliegen. In de middag vliegen we door naar Chengdu, een grote stad met ruim 6 miljoen inwoners. Eind van de middag zijn we in ons hotel. Moe van het reizen willen we eigenlijk in het hotel eten, maar de kaart biedt niet echt waar we zin in hebben. We bestellen wat van het menu van de roomservice. Reizen blijft soms vermoeiend…
De volgende dag gaan we naar het pandacentrum even buiten Chengdu. Hier zijn we voor gekomen. 80% van de nog in het wild levende panda’s leven in de provincie Sichuan, waarvan Chengdu de hoofdstad is. Het blijkt verre van een teleurstelling! Omdat het in de nacht heeft geregend is het relatief koud (maar voor ons warm genoeg) zodat de panda’s vrij actief zijn en in grote getale hun dagelijkse portie bamboe eten. We zien er een heleboel en onze gids geeft aan dat dit zeker niet elke dag het geval is. L. en K. zijn diep onder de indruk van de panda’s. Wij overigens ook en we zijn de hele ochtend in het pandacentrum. ’s Middags eten we in het centrum en gaan de dames winkelen. De jongens gaan terug naar het hotel. Onze gids blijkt niet de juiste route uitgelegd te hebben. Ook het kwartiertje lopen is niet helemaal juist. Na een (speur)tochtje van driekwartier zijn we weer in het hotel… Zo zie je nog eens wat van een stad!
Maandag 14 juni doen we het rustig aan. Na het drukke programma van de afgelopen weken doen we vandaag niet zo veel. Eerst een bezoek aan het Wenshu klooster c.q. tempelcomplex. Het is er vrij druk met monniken en biddende en wierrook brandende chinezen. Daarna lopen we verder tot we een speeltuin tegenkomen (die we de vorige dag al hadden gezien). Hier spelen L. en K. uren met de speeltoestellen en voetballen ze met de Chinese kinderen die er ook aan het spelen zijn. We lunchen bij de grote gele M, tot vreugde van L. en K.. Daarna gaan we terug naar het hotel om nog even te relaxen. ’s Avonds zien we Nederland (live!) winnen van Denemarken. Morgen vliegen we weer verder…
De volgende dag vliegen we van Chengdu naar Xi’an. We vliegen begin van de middag dus we hoeven ons ’s ochtends niet te haasten. Eind van de middag zijn we in ons hotel in het centrum van Xi’an. Het is wel even wennen aan de hitte, het is hier beduidend warmer dan in Chengdu, 37 graden….
Woensdag hebben we een vol programma. Eerst gaan we naar de hete bronnen en tuinen van Huaqing. Hier hebben diverse keizers tuinen, baden en winterverblijven aangelegd. Het ziet hier geel van de Chinezen en er zijn er weer veel die aan L. en K. willen zitten. L. en K. hebben daarom een extra woordje Chinees geleerd: Bu Jou. Dit betekent ‘dat wil ik niet’ en is erg effectief tegen overgeïnteresseerde Chinezen… Daarna zien we hoe beelden van terracotta worden gemaakt en gaan we lunchen in een Chinees buffetrestaurant. De middag staat in het teken van het terracottaleger. Het complex is vrij groot en we zijn een paar uur bezig om alle hallen met duizenden terracotta soldaten te bekijken. Erg indrukwekkend. L. en K. staan ook met enige regelmaat vol interesse te kijken naar alles wat we hier zien. De oorspronkelijke beelden (zoals aangetroffen bij de opgraving) waren nog mooier omdat deze gekleurd waren. Door invloed van het licht is de minerale verf echter aangetast en verdwenen.
De volgende dag willen we gaan fietsen op de oude stadsmuur van Xi’an. Bij de stadsmuur aangekomen blijken er geen fietsen te zijn met een kinderzitje. We besluiten met een soort verlengd golfkarretje de stadsmuur rond te rijden. Achteraf is dit de betere keuze: het is al ruim 30 graden en bijna 14 kilometer fietsen (de lengte van de stadsmuur) over een hobbelige ondergrond klinkt ons niet erg uitnodigend in de oren… ’s Middags gaan we de binnenstad bekijken (o.a. de Bell tower in het midden van de oude stad), lopen we door wat shopping centra en eten we nog even wat. Begin van de avond worden de opgehaald om naar het treinstation gebracht te worden. Hier moeten we, blijkbaar samen met honderden Chinezen, wachten op de trein naar Beijing. Even na achten vertrekt onze trein. We hebben een slaapcoupe met 4 slaapplaatsen. L. en K. delen een bed zodat we de coupe voor onszelf hebben. We liggen op tijd in bed (en L. en K. voor hun doen wat laat) en proberen wat te slapen. Om kwart over zeven in de ochtend komen we aan in Beijing, alweer onze laatste bestemming in China en van onze wereldreis. Maar wel eentje met hopelijk nog een paar hoogtepunten!