Zon, regen, sneeuw; Tibet! - 2
Sichuan en Chongqing
China
Roos87
Zon, regen, sneeuw; Tibet! - 2
Het Labrangklooster van Xiahe maakte het hele voorval van het vieze toilet wel weer goed, wat was dit klooster bijzonder! We kregen een rondleiding van een 25-jarige Engels sprekende monnik, die al sinds zijn twaalfde in dit klooster woont. Hij kon ons veel vertellen over het klooster en zijn geloof; we keken wel raar op toen hij over reïncarnatie sprak. Het is voor hem natuurlijk de gewoonste zaak van de wereld, maar horen dat een overleden man nu een 7-jarig jongetje is en in hetzelfde dorp woont, is voor ons toch wel vreemd.
Na een eerste prachtige dag in Xiahe, werden we de dag erna wakker met regen. Het heeft de hele dag geregend, waardoor we besloten door te reizen naar Langmusi en niet naar de graslanden te gaan. De bus naar Langmusi vertrok wederom erg vroeg, het was dus ook nog erg koud. Hier in de bergen voel je goed dat de temperatuur ’s avonds flink daalt! Onderweg werd het echter nog kouder en veranderde de neerslag van regen in sneeuw. Gelukkig hadden we onszelf al dik ingepakt, dit hadden we zeker wel nodig! Ook vanwege het hulpje van de buschauffeur, die verward over Bas’ armen wreef om aan zijn haartjes te voelen. Toen Bas zijn benen liet zien, was hij helemaal gechoqueerd…
In Langmusi zijn we het eerste hotel binnen gerend dat we zagen, zó koud dat we het hadden! De sneeuwbui was inmiddels verergerd en sloeg ons koud in het gezicht. De hotelkamer was prima, maar we zagen pas later – toen de mist was opgetrokken – hoe mooi het uitzicht was; besneeuwde rotsbergen die nóg hoger lagen dan het bergdorpje… We zijn dan ook meteen gaan rondwandelen en hebben genoten van de vele kleuren die hier in de natuur te zien zijn. Op een gegeven moment was het toch wel erg koud geworden en zijn we terug gegaan naar het hotel om ons op te warmen. Maar helaas kwamen we tot de conclusie dat de verwarming in het hotel niet werkte en dat we dus alsnog in de kou zaten. Maar zoals alle reizigers worden ook wij onderweg steeds handiger en de pedaalemmerzakken konden voor de tweede keer nuttig gebruikt worden; water koken met de waterkoker, in de zak gooien en zo een soort van kruik maken! Samen met twee paar sokken, twee broeken, twee shirts, een vest en een jas was het zo aardig te doen. Iedereen weet natuurlijk dat dit vooral op Roselien de koukleum slaat, Bas kon het gewoon aan zonder kruik en met de helft aan kleding…
De laatste dag in Langmusi begon het ook weer regen- en sneeuwachtig, maar ’s middags klaarde het op en konden we een wandeling gaan maken. Zo kwamen we terecht in een onwijs mooie kloof, met verschillende grotten. Het beekje dat er doorheen kabbelde maakte het plaatje helemaal af, een plaatje dat wij zonder enige andere toeristen mochten aanschouwen…
Hoewel het weer zo mooi was opgeklaard, werden we vanochtend toch wakker in een witte wereld; het had ’s nachts gesneeuwd en alles was blijven liggen! De taxirit, die we hadden geregeld met drie Franse garçons, bracht ons dus ook over besneeuwde wegen (soms stonden we doodsangsten uit, omdat we het gevoel hadden dat we meer gleden dan reden…) met uitzichten over compleet witte bergen. Waar je ook keek, alles was wit met hier en daar een zwart stipje; een yak! Waarvan het vlees overigens héél lekker is, maar de boter en de melk kun je beter overslaan!!
We zijn nu dus aangekomen in Songpan, waar we de volgende dagen zullen verblijven. Dit dorpje maakt ons nu al heel nieuwsgierig met haar gezellige sfeer en adembenemende omgeving!
Foto's
