Tashi delek 2
Tashi delek 2
De volgende dag wilde ik graag paardrijden over de befaamde (hier dan) Tagong grasslands. Er werd me verteld dat ik dat maar moest regelen bij een andere tempel, waar de hele dag Tibetaanse mensen met hun paarden zaten. Ik was bang dat het een ritje ala ponypark Slagharen zou worden, maar het bleek dat ik een bijna dagvullende tocht kon maken (van 11 tot half 4) - alleen ikzelf en een gids!
Het werd best wel een heftige rit! Het 1e stukje was vlak, maar daarna moesten we steeds bergjes over, over hele smalle paadjes. Mijn paard was gelukkig erg voorzichtig, maar ik realiseerde me wel dat als ie uitgleed ik toch wel een probleem had.. (en op 1 stuk wilde het beestje echt niet omhoog; mn gids trok m uiteindelijk mee, maar toen ben ik even afgestapt - leek me wel zo prettig). De rest ging goed, maar was wel inspannend - ik had medelijden met mn zwoegende paard!
Na ongeveer 2u kwamen we in een plaatsje waar we hebben geluncht (nog een uitdaging..) en waar ik 45min mocht rondlopen, voordat we weer terug gingen. Ook dit durp was helemaal leuk!!
De terugweg was iets minder heftig (omdat ik nu wist wat me te wachten stond?), maar ik was na afloop enorm stijf en heb nog steeds een heel pijnlijk achterste.. Terug bij de tempel heb ik een tijdje staan praten met een Californisch meisje met haar Japanse vriend (en ze woonden op Bali); apart stel.
Toen ik terug naar het dorp liep kwam ik een oud vrouwtje tegen die ik de vorige dag bij de tempel al had gezien; toen was ze even bij me komen zitten en mocht ik een foto van haar maken. Nu gebaarde ze weer van kom even zitten. Ik had nog een koude pannekoek (die had ik meegenomen als lunch, niet wetende dat ik ergens lunch kon kopen), dus die heb ik met r gedeeld. Heel lief! (zij dus) En een superdag!!
Het plaatsje was zo klein dat ik het in 1,5 dag wel had gezien (hoe geweldig ik het ook vond), dus de volgende dag trok ik weer verder. Om iets voor 8 kon ik mee in een minibus naar Xinduqiao, waar ik moest overstappen op een bus naar Litang. Uiteraard bleek de minibus nog eindeloos wachten op andere passagiers - en dat schoot niet echt op! Op een gegeven moment kwamen er uit een ander minibusje 2 Israelische jongens (Imri en Nadav) die ook in mn guesthouse hadden gezeten en die een half uur voor mij waren vertrokken - de passagiers uit verschillende busjes met dezelfde bestemming werden nu gelukkig bij elkaar gezet.. Daarna duurde het niet zo lang meer. In Xinduqiao zou een gewone bus gaan, maar die was waarschijnlijk al weg, dus namen we weer een minibus. We dachten dat het een ritje van ongeveer 4u zou zijn, maar helaas.. Na 2u rijden kwamen we in een plaats waar de chauffeur 'even' ging lunchen - hij gebaarde van 'tot 14u', maar wij dachten dat we dat verkeerd begrepen hadden, want dat was 1.45u later (dat leek ons belachelijk..)! Maar nee hoor, het was echt zo. Een beetje rondgehangen, noodlesoep gegeten en fruit gekocht, tot het eindelijk tijd was. Nog een stuk omgereden om weer andere mensen op te pikken en toen gingen we echt weer. Na een tijdje waren we de enige passagiers nog - toen konden we in elk geval wat ruimer zitten, maar comfortabel was t nog steeds zeker niet. En de weg was echt heel slecht! Wel weer een prachtige omgeving (met bergpassen van 5000m)!
De laatste 2 uur heeft Imri gereden omdat onze chauffeur moe was.. Wel geestig, vooral om het verbaasde gezicht te zien van de locale mensen die we tegen kwamen!! Iets buiten Litang was een politiestop, waar we onze paspoorten moesten laten zien; we waren even bang dat het problemen zou geven dat Imri reed, maar dat maakte ze geen bal uit..
Om 18u waren we er eindelijk!! Bij een guesthouse afgezet (geen eigen badkamer dit keer, maar ik had geen zin om verder te kijken en t was wel erg goedkoop..) en toen met z'n 3-en de stad ingelopen om wat gaan eten. k Was helemaal gaar!
Gisteren en vandaag heb ik lekker rondgestruind in Litang; het is een grotere plaats dan Tagong, maar wel overwegend Tibetaans en daardoor nog steeds heel 'schattig'. Heb weer een tijdje bij een tempel en vandaag bij een klooster gezeten (waar ik een rondleiding kreeg van een hele lieve oude monnik en later - toen ik even wat aan het lezen was in een KLM-blaadje - allemaal jonge monnikjes kwamen meekijken naar de foto's van vliegtuigen en Afrikaanse kindjes). Verder vooral door achteraf straatjes gedwaald, veel te veel foto's genomen en met kids 'gepraat' die hun 3 woorden Engels op me oefenden. Heel leuk allemaal!
Morgen wordt weer een reisdag (als het goed is niet een hele lange - dat is de dag er na..); ik ga morgen naar Xiangcheng, als tussenstop op weg naar Zhongdian (ofwel Shangri-La, jaja..).
Nou, mijn dagboek is nu weer bijgeschreven (en mn hoofdpijn erger geworden); tijd om wat te eten!
Tot de volgende - veel liefs, Es