Tashi delek 1
Sichuan en Chongqing
China
Estherp
Tashi delek 1
Ja inderdaad, 'tashi delek' is dus hallo in het Tibetaans. Veel verder kom ik ook niet (in het Chinees of Tibetaans; elke keer als ik probeer iets uit te spreken wordt ik aangekeken van 'waar heeft ZIJ het over?'), maar dit roep ik de hele dag heel breed glimlachend naar iedereen en dat werkt heel goed!! - iedereen lacht lief naar me terug (of begint hele verhalen die ik uiteraard niet kan volgen). Ik kreeg daarstraks serieus kramp in mn kaken! (dat is slechts 1 van mijn pijntjes; ik ben zo stijf als een hark van een dag paardrijden afgelopen woensdag, de vreselijke busritten over dramatisch slechte wegen en de plank-harde matrassen - en ik heb vandaag knallende koppijn, waarschijnlijk van de inspanning (het rondlopen, niet het glimlachen) op de grote hoogte waar ik me bevind - zo'n 4000m.. Nog maar 5 weken te gaan...)
Maandagochtend ben ik met de bus van Chengdu naar Kangding gereisd. Op zich wel ok (DIE wegen gingen nog wel), maar 7u is best lang in een bus. In Kangding bleek het busstation verhuisd, zodat het kaartje in mn reisgids niet meer klopte en ik het guesthouse dat ik daar uit had geprikt niet meer kon vinden. Een hotel bleek heel duur en bij het volgende guesthouse zeiden ze alleen 'no' - of dat betekende dat ze vol zaten of dat ze alleen Chinezen wilden heb ik niet ontdekt. Gelukkig werd ik iets verder van straat geplukt door een Tibetaanse meneer die in zijn huis een paar kamers met badkamertjes verhuurde. Communicatie was minimaal, maar hij en zn familie waren aardig en het was niet al te ver van het busstation - de volgende dag vertrok ik om 6u weer! Ik heb nog een paar uur door Kangding gelopen - was een behoorlijk grote plaats. Prima voor even, maar ik vond t best dat ik niet langer bleef. 's Nachts werd het flink koud - en ik schrok na een paar uur slapen wakker en was helemaal gedesorienteerd, omdat het heel licht was; ik dacht even dat het al ochtend was en dat ik me verslapen had, maar er bleek gewoon een lantarenpaal recht voor mn raam te staan.. Toen ik om 5u opstond bleek dat het water 's nachts afgesloten werd; blij dat ik een gevulde waterkoker en een flesje drinkwater had om toch een beetje te wassen en tandenpoetsen.
De bus zat weer aardig vol; er zat iemand op mijn raamstoel, maar die heb ik vriendelijk gebaard dat ik daar toch heel graag zelf wilde zitten. Dat was eigenlijk ivm foto's maken, maar al snel bleek dat er meerdere mensen rookten in de dichte bus en dat trok ik in alle vroegte erg slecht, dus ik was ook erg blij dat ik mn hoofd af en toe door het raampje kon steken om zuurstof te happen.. Het 1e uur was het nog donker, het 2e uur nog zwaar bewolkt, maar daarna was het ineens prachtig weer!! En n supermooie omgeving! Ging verder allemaal vlot, tot ongeveer een half uur voor mn eindbestemming Tagong. Daar waren ze een heel stuk weg nog aan het aanleggen en mocht het grote verkeer niet van 2 kanten tegelijk rijden; we moesten ruim anderhalf uur wachten.
Om ongeveer half 12 was ik in Tagong. Ik werd afgezet bij een tempel midden in t dorp, waar 'mijn' guesthouse pal achter zat. Het bleek de plaats te zijn waar ik ongeveer 3 jaar geleden op een 3-daagse sight-see-'race' door de Tibetaanse hoogvlakte met een collega een half uurtje was geweest (had toen geen idee waar we precies waren, omdat onze chauffeur alleen Chinees kon) - dat tripje was de aanleiding tot mijn reis nu. Ik was erg blij dat ik nu wat langer de tijd had! Wat een superdorp!! Prachtige omgeving, leuke Tibetaanse huizen en mooie en lieve Tibetaanse mensen, die voornamelijk de hele dag hun gebedsrondjes om de tempel deden. Alles was ontzettend authentiek! Ik heb 's middags wat rondgelopen en een tijdje bij de tempel gezeten en mensen gekeken (en af en toe stiekem foto's gemaakt..).
Voor het eten kwam ik een Nl jongen en zn Vlaamse vriendin tegen bij mijn guesthouse, dus daar heb ik mee gegeten (verder waren er nauwelijks toeristen gelukkig).
Straks deel 2
Foto's
