Het is februari 2012 en in het zuiden van China is het in 40 jaar niet zo koud geweest. In dit kleine dorpje Shiqiao is het rond het vriespunt, nat en mistig. We baggeren door de 2 straten die het dorpje rijk is en die op dit moment uitsluitend bestaan uit modder en gaten. De huizen hebben geen ramen van glas maar alleen houten luiken die zelfs met dit weer nog open staan zodat je vrij naar binnen kunt kijken. Iedereen is dik aangekleed tegen de kou.
Er is voor ons heel veel te zien en te genieten in het dorpje. Een paar kinderen storen zich niet aan de kou en hebben onderling veel plezier, vooral om die paar vreemde blanke toeristen.

Dit meisje met haar prachtige staartjes, snottebel en guitige blijk brengt vanzelf een glimlach om je lippen. Dat verdrijft de kou.........en verwarmt je hart!