Na een lange (maar nooit lang genoeg) tocht langs de rijstterassen in het zuiden van China kwamen we terug in een dorp, waar het leven gewoon verder ging, alsof er geen touristen vol verwondering aan het rondkijken waren. Deze man vlecht riet, waarvoor ben ik nooit achter gekomen. Er waren geen souvenierwinkels, dus het was voor een gebruiksvoorwerp denk ik. Ik vind de doorkijk naar het landschap zelf erg mooi op deze foto. Er straalt voor mij rust uit.