Guangxi en Guizhou
24-27 oktober: Guilin en Yangshuo
"Tsonje, wat is het hier benauwd!" Dit was onze eerste gedachte bij onze aankomst in de Guanxi-provincie. En dit fenomeen is een constante gebleken. Maar zeker niet de meest memorabele.
We zijn hier drie dagen gebleven en iets anders dat ons opviel (had het met het weer te maken?) was dat mannen niet constant bezig waren de straten onder te spugen.
De eerste dag hebben we rustig aan gedaan en de stad Guilin bezocht. Hier zie je de eerste verschijnselen van wat deze regio zo kenmerkend maken (het karstgebergte) maar te druk met mensen en verkeer. De highlight in de stad was een paleis van een vroeg koninkrijkje, maar de kleine paleisjes hebben we nu wel gezien dus het leukste was het beklimmen van de 'Solitaty beauty peak'. Een uit niets rijzende berg die we hebben beklommen, in de noordkant van het paleiscomplex.
De tweede dag hebben we gedaan waar iedereen voor komt. Op een bootje het karstgebergte bewonderen. Dit doe je in de omgeving van Yangshuo (een half uurtje van Guilin vandaan). Eerst op een motorbootje en later op een bamboebootje (bestuurd door een iel mannetje die ijzersterk bleek!).
De uitzichten zijn een waar natuurwonder. Echt waar. en we raden het iedereen aan. Het enige dat jammer is, is dat het zo massaal was. De Chinezen buiten het helemaal uit. Massa's en massa's autochtone toeristen die hun recentelijk ge"explodeerde koopkracht komen uitgeven. Het is lullig, maar voor een meer serene ervaring hadden we hier 10 jaar geleden moeten zijn. Dus wacht niet tot lang en kom voordat ze de omgeving vol hebben gebouwd met all-inclusieve hotels en casino's! Want dit natuurwonder moet je met je eigen ogen hebben gezien!
Deze tweede dag zijn we in Yangshuo blijven slapen om de prachtige omgeving op een wel heel erg Nederlandse manier te ervaren: te fiets! Ook fantastisch! Want zo hebben we ook nog de velden die de boeren bewerken kunnen zien, ook een mooi plaatje! Doordat we halverwege soort van de weg kwijtraakten, zagen we een ander verschijnsel: de nieuwe wegen die ze door dit prachtig gebied aan het aanleggen zijn en de vele vrachtwagens vol zand en stenen die voor flinke stofwolken zorgen...
Een dubbel gevoel dus. een prachtig, magisch, wonderlijk gebied die je niet mag missen, maar ook hoe ze ermee omgaan.
ps: morgen verlaten we -strikt genomen- Chinees gebied (we gaan naar Hong Kong!). Maar voordat we dat doen, moeten we iets toegeven. onze ontbijten van de afgelopen ruim 2 weken. Chinezen eten 's ochtend noodles als ontbijt. De waterigste soort. Hier schuwden wij van. Maar 'gelukkig' hebbben de Chinezen het verschijnsel 'gebak' leren kennen. Elke straat in het centrum van een stad heeft altijd wel een 'bakery'. Het aanbod lijkt niet echt op wat wij kennen van de banketbakker (rare jam!) maar het leek er genoeg op om de dag ermee te beginnen.
ps2: Kinderen in deze provincie beginnen vroeg met Engels leren! in het begin vonden wij het leuk dat ze constant 'hello' naar ons riepen, maar een dag lang niets anders te zeggen, zijn we het wel beu gaan worden...
Ps. Foto's te vinden op: http://www.flickr.com/photos/14971012@N06/