Prachtige stad Beijing en het platteland van Moganshan
China
Azië
WeirdosopWereldreis
Prachtige stad Beijing en het platteland van Moganshan
8 - 12 mei:
Na het kamperen bij de Chinese Muur gingen we weer terug naar het hostel, waar we een warme douche namen. We waren ten slotte bijna doodgevroren in die tent… ’s Middags verzamelden we weer met de groep en gingen we naar Het Plein van de Hemelse Vrede (Tiananmen Square). Het was echt enorm groot! Er stond een groot memorialbeeld, voor de mensen die hun leven hadden gegeven voor de politieke partij van Mao. Beetje raar, want er was niets terug te zien van de honderden doden die zijn gevallen tijdens de studentenprotesten in 1989... Wederom werden overal foto’s van ons gemaakt en werden we door veel Chinezen aangestaard. Over het enorme plein, liepen we naar De Verboden Stad, waar vroeger de keizers en hun personeel woonden. We hadden niet verwacht dat het zó groot was! Er leek bijna geen einde aan te komen. Alle gebouwen waren heel erg mooi, gebouwd in een oude Chinese stijl. Achter De Verboden Stad beklommen we een paar trappen naar een tempeltje. Vanaf daar hadden we een goed uitzicht over de hele Verboden Stad. Daar kon je pas echt zien hoe groot het nou was. ’s Avonds aten we met de groep Pekingeend bij een restaurant om de hoek.
De volgende dag konden we gelukkig een beetje uitslapen. Om 10:00 uur vertrokken we naar de Fake Goods Market. Daar was van alles te koop: tassen, kleding, horloges, elektronica... Wel allemaal nep natuurlijk. Wij gingen vooral naar de souvenirkraampjes. We kunnen inmiddels al behoorlijk goed afdingen. De beste truc is toch wel doen alsof je wegloopt en ‘misschien later terugkomt’. Dan zakt hun prijs opeens meer dan de helft! Soms waren de verkopers echt niet aardig en een meisje uit onze groep ‘hoefde nooit meer terug te komen’… Beetje apart. We hadden inmiddels al zoveel souvenirs verzameld van alle landen waar we heen zijn geweest, dat het ons beter leek om een extra koffertje te kopen. Voor nog geen tien euro vonden we er eentje die we konden gebruiken als handbagage.
's Middags gingen we naar een Chinese acrobatenshow. Dat was echt heel gaaf! Ze waren allemaal zó ontzettend lenig, het deed gewoon pijn om ernaar te kijken. De afsluiter van de show was The Bowl of Death: een bolvormige kooi waar ze met motoren in gaan rijden. Totaal gingen er wel zes motoren tegelijk in! Later hoorden we dat er een paar weken geleden een motor flink gecrasht was… Best gevaarlijk dus. Na de show vertrokken we naar de night market. Daar kon je allerlei gekke dingen eten. Zo was er slang te koop, maar ook allerlei insecten en we hebben zelfs een stukje zeester geproefd! Het was super knapperig en niet heel smakelijk. Gelukkig waren er ook ‘normale’ dingen te koop. Bij een andere markt hadden ze levende schorpioenen op een stokje, echt heel zielig! Ze spartelden helemaal…
De volgende ochtend stonden we vroeg op, want we wilden nog naar het mausoleum van Mao. Het was onwijs druk, de rij stond zigzaggend over het hele plein. Gelukkig ging het best snel, en liep de rij flink door. We moesten door een strenge controle (bijna strenger dan op sommige vliegvelden) en toen konden we naar binnen. Je mag niets mee naar binnen nemen; geen camera, telefoon en zelfs geen tas. Alle Chinezen renden alsof hun leven ervan afhing, wat best raar is want Mao is al 40 jaar dood en gaat dus echt nergens heen. Eenmaal binnen liep je in een rijtje door het mausoleum. Je mocht niet stilstaan en met 30 seconden stond je weer buiten. Het was heel apart om te zien, want zijn lichaam leek net een pop! Wat niet heel gek is als je bedenkt dat hij daar al 40 jaar ligt (al die chemicaliën maken je er niet beter op!). Mao wordt nog steeds aanbeden alsof hij een God is, terwijl hij de levens van zoveel miljoenen mensen op zijn geweten heeft staan…
’s Middags gingen we naar The Temple of Heaven. Het was een groot park waar mensen aan het dansen waren, en in een ander deel waren oudjes aan het fitnessen. Sommige waren nog super lenig! Daarna liepen we door naar de tempel, waar een man stond met een zeven meter hoog statief! Bovenop stond een dure camera waar hij foto’s van de hele omgeving mee maakte. Na geluncht te hebben in het hostel, gingen we naar het treinstation. Daar moesten we wederom door security en toen werd Emily haar Zwiterse zakmes afgepakt… Je mag namelijk geen messen meenemen in de trein, maar tot nu toe werd er steeds niets over gezegd. Nu moest ze hem helaas inleveren. Onze gids nam het mes mee naar huis en zou proberen het mes op te sturen naar Hong Kong. Helaas is dit ook niet toegestaan… Dus mochten we ooit terugkomen in Beijing, dan kunnen we het mes ophalen bij onze gids!
Rond 17:00 uur vertrok onze nachttrein naar Hangzhou. Daar kwamen we ’s ochtends om 8:30 uur aan. We namen de metro naar een volgend station en vanaf daar namen we weer een andere trein. Eenmaal aangekomen in Moganshan, was het nog een uur rijden naar ons hostel. We waren dus super lang onderweg geweest en waren blij dat we eindelijk aangekomen waren. Het bed was heerlijk (een dik matras!) maar de badkamer was een beetje apart. Het douchegordijntje was véél te klein en er waren ook een paar hurktoiletten met de douche erboven. Je moest dus opletten dat je niet in de wc viel tijdens het douchen.
Na de lunch gingen we naar een lagoon, op ongeveer een uurtje lopen. De lagoon was prachtig: het water was heel blauw en de omgeving was prachtig groen. Je kon ook zwemmen in de lagoon, maar het water was ijskoud. Na een half uurtje gingen we alweer terug, wat een beetje apart was (we hadden best langer willen blijven). In ons volgende blog lees je meer over ons verblijf in Moganshan!
Foto's
