Wakker worden in........
China
Azië
MathuBloom
Wakker worden in........
Langzaam vermengt 'van buiten' met 'van binnen'. Ik raak bij bewustzijn en begin me te realizeren wat mijn omgeving me toespeelt. Toch weet ik niet meteen waar ik ben waarop een glimlach mijn gezicht bespeeld: het ultieme 'Lost' gevoel. Langzaam herinner ik me weer flarden van gister en hoe de kamer om mij heen er uit ziet.
Wit, met weinig vlekken, dus hij is vrij recent geverft. Het beddengoed is ook wit, met smoezelige randen want ik ben niet de eerste die er onder ligt. Da's normaal, maar waarom neem je dan wit? Ik voel het matras, je weet wel, van die ijzeren veren die zo nostalgisch piepen zodat de buren denken dat je aan het wippen bent terwijl je eigenlijk gewoon lang moet zoeken naar waar je lichaamsvormen het beste vallen.
In deze kamer staan vier andere bedden, maar, hiephoi, ik heb geen kamergenoten gekregen. Alsnog heb ik een tijdje wakker gelegen voordat ik in slaap viel, de vrouw des huizes had haar man veel te vertellen toen hij laat thuis kwam van werk en hij snurkte daarna nog onregelmatiger dan een van mijn ex-vriendjes die niet eens 'vader Jacob' kon hummen.
Tegenover dit hotel zit een hond aan een ketting die niet van luide, zingende nachtwandelaars houd heb ik uit zijn schorre geblaf begrepen. En ook al loopt er geen hond op straat toch mept elke vrachtwagenchauffeur traditioneel op zijn blerende hoorn als hij het dorp binnen komt.
Afijn, als ik eenmaal slaap wordt ik nergens meer wakker van.
Zo lig ik daar te herinneren tot opeens mijn neusharen prikken en de lucht word gevult met sigarettenrook. He getver, daar gaan mijn 'frisse' gedachten. Het is een van de dingen waar ik maar niet aan kan en wil wennen, het is gewoon smerig dat gerook van al die mensen hier. In de bus, trein, met de baby op schoot, tijdens het koken van je eten, het knippen van je haar, de groenteboer, in elk internet cafe, naast je tijdens het eten en elke leraar voor de klas.
Ik baal zelf van de negatieve gedachten die zich meteen meester maken en open mijn ogen om de rest van de kamer in me op te nemen.
Het raam is boven mijn hoofd, heel handig, ik kan het zo open schuiven zonder mijn warme cocoon te verlaten.
RETETETE RETETETE, wtf. Ik piep over de rand van het venster en zie een betondril en betonzaag aan het werk vlak onder mij. Schijnbaar is de werkdag begonnen, zucht.
Naast mijn bed staat een grote, rode 2L thermoskan die je in elk hotel krijgt bij binnenkomst (zouden ze overal moeten invoeren, echt geweldig). Van de helf heb ik gisteravond in bed al thee zitten drinken tijdens het lezen van mijn boek met m'n hoofdlampje, want de stroom was uitgevallen. Heel romantisch was het trappenhuis en de wc's met kaarsen verlicht. Dus nu moet ik eigenijk wel heel nodig plassen maar wil ik er niet uit want mijn bed is eindelijk warm in deze 5C kamer.
Ik bedenk me dat ik de andere helft kan gebruiken om mezelf wat te wassen met een halfnat handdoekje en daarna m'n sokken en onderbroek er in kan weken tenzij de wateraansluiting het weer doet.
Zucht, het begint nu wel heel erg te drukken.
Mijn voeten schieten in plastic slippers waar tig andere mensen op hebben gelopen en ik gooi gou een jurkje over mijn hoofd. Met mijn eigen wc papier en slaperige hoofd loop ik door de gang en constateer dat andere gasten niet recht in het gat kunnen mikken en dat de watertoevoer inderdaad nog geen druppel geeft. Toch ruikt het lekker naar wierrook dus waarschijnlijk is er al geveegd. Na het een komt altijd het ander.
Ik ren flipfloppend weer terug en duik nog even terug, maar het gedril is te storend. Laten we dan maar ontbijt gaan zoeken.
Het begint te wennen, wakker worden in China. En daar betaal je dan ook nog voor.
Dit is zo slepend, zo troosteloos. Als ik dan toch met zoveel poespas om me heen heb, dan slaap ik liever bij mensen thuis. Dan kan die privecy me ook gestolen worden. Al liftend zetten ze je bv af bij een hotel omdat het al donker is, veels te duur natuurlijk, maar als je naar buiten loopt komt het meisje je achterna en mag je in hun eigen bed slapen! Zit je daar even later in de huiskamer-tent met eten en warme thee tussen oma en een patient die een infuus krijgt (haar zus was een partime nurse. Of dat je een stel tempel ververs tegen komt en in hun werktent moet komen eten en ook slapen. Of een lerares die je tegen komt in de bus en die je wel wilt helpen met de weg. "Als je wilt kun je ook met mij mee." en zo lig ik 's avonds in een propvolle kamer met vier stapel bedden op de campus. En als je kamergenoten zo hard snurken dat je er gek van word kun je ook gewoon buiten in de hangmat gaan liggen.
Maar dat zijn weer allemaal andere verhaaltjes....
Foto's
