Reizigers leed&vermaak onderweg in China!

Door: Fredenpetra

Geplaatst op Jul 10, 2011

Peking - China
In Peking hebben wij er echt een hele grote vriend bij gekregen!? Want op onze eerste dag in Peking waren we al de weg kwijtgeraakt. Dus wat doe je dan? Juist, je neemt een taxi terug naar het hostel. In ons geval werd het een fietstaxi. Deze bracht ons in 10 minuten terug naar waar we zijn moesten en hij vroeg vervolgens om 100 RBM. Nou 1 euro dacht ik, daar gaan we niet over onderhandelen. Fred betaald braaf want hij dacht precies hetzelfde. Vervolgens lopen we ons hostel in en opeens bedenk ik dat ik niet door 10 maar door 100 heb gedeeld. Dus in plaats van 1 euro hebben we 10 euro betaald! Stom, stom, stom. Zegt Fred nog heel grappig; "Ja, hij keek ook al zo blij toen ik hem het geld gaf!" Maar goed, we denken maar zo; er is vandaag weer iemand heel erg blij gemaakt!

Xi'an - China
Dat Chinezen soms een beetje rare mensen daar waren we inmiddels wel achter. Zo is het bijvoorbeeld heel normaal dat vrouwen pantykousjes dragen in open schoenen. En dat het 40 graden is buiten, dat maakt niks uit. Je trekt gewoon je pantykousje aan! Maar ook mannen lopen hier graag met pantykousjes aan, je weet niet wat je ziet! Of zullen ze gewoon aan het beeld van de nieuwe metro-man voldoen? Verder vinden de mannen het heerlijk om met hun ene borsthaar te koop te lopen. Ze rollen daarbij hun t-shirt op tot onder hun oksels en lopen dan vervolgens trots met hun handelswaar te pronken.

Chengdu - China
Al een aantal keer zijn wij in diverse steden speeltuinen tegen gekomen. Alleen vonden wij de speeltoestelen wel altijd een beetje aan de grote kant. Maar toen we in Chengdu weer eens langs zo'n speeltuin liepen zagen we tot onze stomme verbazing dat dit gewoon een soort fitnesstoestellen waren, waarop oude Chinese opaatjes aan het sporten zijn! Wat een geweldig idee om de bevolking aan het sporten te krijgen.

Van pampers hebben ze hier in China nog niet allemaal gehoord. Maar wat hebben al die baby's dan om, vraag je je af? Nou helemaal niets. Ze hebben gewoon een groot gat in de broekjes die ze aan hebben. En als ze moeten plassen of poepen dan hurken ze gewoon ergens neer en doen wat ze moeten doen. Dus zoals wij dat meemaakte, gewoon in het gangpad van de trein! Of nog erger; midden in de supermarkt? En de schoonmaaktster komt daarna gewoon even met de dweil langs;-)

Verder bezoeken wij hier in China natuurlijk regelmatig toeristische trekpleisters. Alleen gebeurd het zeer regelmatig dat wij dan een grotere attractie zijn dan de trekpleister zelf. Zoals ook op Mount Emei. Daar waren wij in de bus op weg omhoog al het middelpunt, maar toen we boven op de berg onze nieuwe busvrienden weer tegen kwamen moesten we toch echt met ze op de foto. Maar niet met de hele groep in een keer....nee, allemaal stuk voor stuk. Dus Fred en ik, elke keer met een andere Chinees tussen ons in. Wel 15 keer dus!!!!

Ja, na bijna 4 weken China heb ik er nu echt aan moeten geloven; een Chinees openbaar toilet! Een grote ruimte zonder enig tussenschot en met 10 gaten op een rij. Nu had ik er wel al eerder een plas gedaan, maar toch elke keer nog steeds alleen. Maar in Lijiang heb ik voor het eerst gezellig met twee Chinese vriendinnen zitten babbelen over het weer tijdens onze dagelijkse ochtend routine! En tussen de "donderslagen" door natuurlijk gewoon lekker blijven kletsen! Toch waren mij twee Chinese vriendinnen natuurlijk wel heel benieuwd of er bij mij nu hetzelfde uitkwam als bij hun....maar ik heb maar net gedaan alsof hun nieuwsgierige blikken er niet waren en me geconcentreerd op mn eigen ding;-)

Dali - China
Dat Fred in China regelmatig zijn hoofd stoot met zijn 1.89 m is natuurlijk niet zo raar. Maar afgelopen week presteerde hij het om een hele vogelkooi uit een boom te lopen! De Chinezen hangen overdag namelijk hun parkietjes met kooi en al buiten neer. En Fred had deze kooi echt niet gezien! Gelukkig kon de familie in kwestie, die dus allemaal zaten toe te kijken, er hartelijk om lachen! De vogeltjes vonden het volgens mij iets minder geslaagd.

Yangshuo - China
Bij aankomst in Guilin proberen wij op het treinstation gelijk kaartjes te regelen voor de trein naar Hanoi. Inmiddels weten wij dat het kopen van treinkaartjes op het treinstation een tijdrovende klus kan zijn. Over het algemeen worden we eerst een aantal keer naar een ander loket gestuurd. In Guilin werden we zelfs naar een ander station gestuurd...ok, dat kan. Alle bepakking in een taxi, taxi chauffeur duidelijk maken waar we naar toe willen, stukje scheuren door de stad, bepakking er weer uit (het is hier 40 graden dus het zweet loopt zo je bilspleet in!), opnieuw naar diverse verschillende loketten gestuurd....en eindelijk staan we bij het goede loket vooraan in de rij! Komt daar opeens een klein Chinees kereltje wat even voor wil dringen. Nu is dat hier de gewoonste zaak van de wereld, maar deze meneer trof mij op een heel verkeerd moment (lees nog eens wat er aan vooraf ging!!!). Met mijn wijsvinger heb ik hem eens even flink in de rug geprikt en in het Nederlands verteld dat hij even lekker op moest zouten. Het kereltje kijkt verschrikt achterom en staat daar tegenover een zeer rood aangelopen blond monster met volle bepakking.......ik zie hem vervolgens achteruit deinzen....en ik sta weer voor in de rij! Achteraf moest ik uiteindelijk zelf ook wel om lachen;-)

Tijdens een heerlijke fietsrit door het prachtige landschap rond Yangshuo, worden wij opeens verrast door een kleine regenbui. Maar aan de lucht is echt geen wolk te bekennen. Nadat we eens om ons heen hebben gekeken ondekken we twee oude opaatjes met een bamboe waterpistool die een beetje als tijdsverdrijf toeristjes zitten nat te spuiten!!!! Geweldig als je zo je tijd kan doorbrengen.