Zijderoute 24

Door: Renie

Geplaatst op Oct 21, 2010

Turpan
We verlaten Kashgar met de nachttrein en reizen door de Taklamakan woestijn (de naam betekent : als je erin gaat kom je er niet meer uit) richting Turpan.
Deze spoorlijn is één van de laatste uitbreidingen van het spoorwegennet in China. De trein rijdt er pas vier jaar. Het is een bijzonder ruig landschap waar we doorheen rijden. ’s Nachts word ik wakker en voel me net zo misselijk als in de yurt. Het lijkt wel of ik ademnood heb. Als ik naar buiten kijk blijkt dat we door de sneeuw heen rijden. Kennelijk zitten we heel hoog en heb ik daardoor weer last van een soort hoogteziekte.
Na aankomst van de trein vroeg in de ochtend (een ritje van ongeveer 22 uur) is het nog een uurtje met de bus naar het hotel in Turpan, verstopt in een kuil in de woestijn. Turpan is een oasestad aan de oude karavaanroute Het is de warmste stad van China. Dit komt deels door de lage ligging, 150 meter beneden zeeniveau. Volgens de hoteleigenaar is het de dagen voor onze aankomst 50 graden geweest. Of dat echt waar is weet ik natuurlijk niet, maar in de reisgids staat die temperatuur ook als regelmatig voorkomend. Toch heb ik het niet zo heet als in Oezbekistan. In deze woestijnhitte dankt Turpan zijn bestaan aan eeuwenoude, ondergrondse kanalen (karez), waardoor de gesmolten sneeuw van de kilometers verder gelegen bergen de oase in stroomt. Gevoed door dit smeltwater van de bergen groeien hier massaal druiven, maar het klimaat maakt er direct rozijnen van. Ik zie dan ook veel huisjes met een open zolder waar allemaal rozijnen “groeien”.
Nu weet ik echt wat een oase is! Je loopt er vanaf de stadsgrens zo de onmetelijke woestijn in.