Guilin en Yangshou - uitstapje van een stagiaire in Guangzhou VI
China
Azië
CarinaVollebregt
Guilin en Yangshou - uitstapje van een stagiaire in Guangzhou VI
Mijn trip tijdens de nationale vakantieweek ging naar Guilin en Yangshuo. Die steden liggen in het Karstgebergte, een gebied met gekke bergen. Ik was eerst drie dagen naar Guilin gegaan, wat - volgens iedereen - een klein, slaperig provinciestadje was. Blijkt dat er gewoon 700.000 mensen wonen!! Het was dus alweer een enorme stad en dat vond ik wel wat jammer in mijn pogingen om de mensen wat te ontvluchten.
Ik heb in Guilin de Reed Flute Cave bezocht, een enorme grote grot die met neon verlicht was in knalgroen, -blauw en -paars. Het was met andere woorden een beetje een kitcherig circus.
Verder heb ik er de rijstvelden bezocht die in terrasvorm op de bergen lagen. Dat was heel mooi, maar het was wel wat toeristisch. Ik zat in zo'n fantastische toeristengroep (achter het gele vlaggetje aan - goed opletten op de tint geel, want geel bleek de meest populaire kleur onder de reisleidsters) en we werden dus eerst langs alle commerciele meuk geloodst voordat we de rijstvelden een keer te zien kregen. Wel heel leuk was het zien van de vrouwen die maar een keer in hun hele leven hun haar knippen. Hun haar komt echt tot op de grond en het ziet er nog vrij gezond uit ook! Nadat we kaarten, oorbellen, fotoalbums en alle andere denkbare rotzooi aangeboden hadden gekregen gingen we met een minibusje de berg op. Die weg was echt bezaaid met bijnadoodervaringen. De chauffeur was niet echt behendig in de hellingproef, terwijl het een steile weg naar boven met 74 haarspeldbochten was, waarop ook nog eens een file stond vanwege de massa's toeristen. Een paar keer sloeg de motor af en dan rolden we zo langzaam naar achteren. Maar goed, ik ben er ongeveer levend uitgekomen en op de top van de berg was het uitzicht geweldig. Daar heb ik Jose, Lisa en Joanne ontmoet, die als Engelse leraressen in Beijing werken met wie ik veel ben omgegaan de afgelopen week.
Na alle drukte van Guilin ben ik vertrokken richting Yangshuo, dat iets meer leek op het aangekondigde kleine, slaperige provincestadje, maar nog altijd zo'n 300.000 inwoners heeft. Ik ben daarheen gegaan met de Li River Cruise, een vijf uur durende (en dus megasaaie) slakkengang over de rivier. Ben in slaap gevallen terwijl het uitzicht heel mooi was. Het ging echt te traag! Die cruise had ik via een wazige Chinees geboekt, die ik niet echt vertrouwde. Dus ik was nogal in de stress of alles goed zou gaan. Maar op het afgesproken tijdstip stond er iemand op me te wachten, dus ik dacht dat alles wel goed zou komen. Maar kennelijk was ik in de verkeerde groep (de Pandagroep) beland want toen we bijna in de boot zaten kwam er opeens een man aanrennen die begon te schreeuwen: "Who is in Youth Hostel?" Dat was ik (samen met nog wat anderen), dus ik stak mijn vinger op. Vervolgens stormt ie op me af, grijpt mijn koffer en begint weg te rennen. Ik natuurlijk in opperste verbazing, maar goed, ben toch maar achter hem aan gaan rennen. En toen belandde ik op een compleet andere boot (duidelijk niet in de Pandagroep want niemand had een pandasticker op!) waar iedereen boos op me was omdat ik een vertraging had veroorzaakt... VAAG!
Yangshuo lag midden in het Karstgebergte en beviel me dus (veel) beter dan Guilin. Heb zo'n beetje alles gedaan wat er te doen viel. In het landschap gefietst met mijn Canadees/Britse groepje, kookcursus, gewinkeld (alleen maar toeristentroep), in zo'n plastic bal op de rivier gezeten (zie foto) en naar de geweldige Yangshuo Light Show geweest. Ik zat naast een sarcastische Britse lerares (weer een andere, het barst hier van de Canadezen en Britten die Engelse les op basisscholen geven) die zat te verzuchten: "My God, this looks like a bloody schoolplay." Dat was wel wat erg negatief, maar professioneel was het niet altijd! Wat wel weer fijn was, was dat het busje dat ons naar de plek van de show bracht one way was. Maar volgens het meisje van het reisbureau was het heeeeel eenvoudig om de weg terug te regelen. Ik moest maar naar een CITS-bus gaan en binnen een kwartier zou ik weer hartje Yangshuo staan. Goed... Die show was afgelopen en er blijken echt 100 bussen te staan waarvan er geen een (ik heb ze allemaal gezien) van een CITS-logo voorzien was. En toen begonnen er opeens 95 bussen weg te rijden zodat er nog maar 5 over waren. En ik stond nog steeds in de middle of nowhere in het pikkedonker. Toen ben ik maar al die buschauffeurs gaan smeken om mij in godsnaam mee te nemen. Maar ze deden gewoon de deur voor mijn neus dicht of schudden van nee. Toen ik de allerlaatste bus gehad had dacht ik dat ik dan maar ging lopen tot ik een taxi zou zien. Maar die buschauffeur vond het kennelijk toch wel een beetje zielig voor me, dus seinde naar me en zei dat ik voor deze ene keer wel mee mocht rijden... Dat was dus weer redding in een volgende minicrisis!
Verder nog wat uurtjes over de Li River gekajakt. Omdat ik de enige was die zou gaan kajakken (eindelijk rustig: niemand op de rivier en niemand met wie ik verplicht moest "opkajakken" ) gingen we niet met een busje naar het beginpunt van de tocht, maar met de motor. Dat was weer een hele ervaring, want het kwam erop neer dat ik "gesandwicht" tussen twee Chinezen op de motor zat, waarbij ik krampachtig zat te proberen lichaamscontact zoveel mogelijk te vermijden. Wat op een hobbelige weg vrijwel onmogelijk is. Kwam met spierpijn aan en toen was het kajakken nog niet eens begonnen!!
Foto's
