Beijing

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Paleis XXL, in nevelen gehuld

Beijing,
China


Om een tipje van de sluier van de Verboden Stad op te lichten moet je echt de tijd nemen. Hoe eerder je komt hoe beter. Het is niet zo dat je dan alleen bent, nee, dat niet. Direct bij de ingang kun je ook dan al bijna over de hoofden lopen. De meeste bezoekers lopen in een rechte lijn van noord naar zuid of vise versa. Velen worden door een gids geleid. Als je alleen ben kun je je weg zelf kiezen en dus slaan wij al gauw rechtsaf. We komen bij de voormalige verblijfsruimten van de concubines. Aanvankelijk proberen we ook geschreven informatie in ons op te nemen, maar dat is onbegonnen werk. Elk gebouw had eerder een andere naam en verschillende bewoners. Namen van keizers en bijbehorende vrouwen beginnen je snel te duizelen. Het lopen door gangen en poortjes, van gebouw naar gebouw is op zich al indrukwekkend genoeg. Overal zijn versieringen: draken, phoenixen, schildpadden, kraanvogels, herten of fantasiedieren. Beelden in keramiek, brons, steen en hout. Er is veel schilderwerk tot in de kleinste details te bewonderen .Waar je ook komt, de doorkijkjes zijn schilderachtig. De figuren op de dakranden worden eindeloos herhaald. Oude cipressen geven een sfeer van rust. De inrichting van de ruimten is ronduit sober. Een enorme sofa, een bedstede of een troon op hoog podium kan geen van de grote ruimten echt gezellig maken. Het is moeilijk voor te stellen hoe de keizers en hun gevolg in deze stad hebben geleefd, laat staan dat je de rol van de muur met de 9 draken kunt doorgronden. In sneltreinvaart lopen we langs kroonjuwelen, theater en klokkenspel en als we de stad verlaten is dat rond sluitingstijd.
Wil je nog even goed tot je door te laten dringen hoe groot de stad is, dan koop je dus nog een kaartje voor het Jingshanpark en beklim je de heuvel om op de top geen theehuis te vinden, maar een boeddha beeld onder een Chinees afdak. Er zijn mensen die knielen en wierook branden. Er zijn ook mensen die net als ik genieten van het uitzicht. Dit dus. Misschien dat het kijken van de film The Last Emperor nog net iets meer van die sluier kan oplichten.