Beijing in volle glorie
Beijing in volle glorie
Dag 1
Mijn eerste dag in China was overweldigend, een hele andere wereld!
Ik heb in korte tijd al heel wat 'echt' China beleefd; een echte Chinese massage gehad, echt Chinees gegeten (onvergelijkbaar met de Hollandse 'chinees') en op een echte Chinese 'wc' geplast (onvergelijkbaar met wat dan ook).
De massages geniet ik op de lokale markt. Je zit daar in het zicht voor iedereen in een salonnetje. Aan de ene kant zit iemand je benen en voeten te bewerken en aan de andere kant worden je hoofd, nek en schouders gedaan. het gaat er niet zachtzinnig aan toe maar het is wel een belevenis. Een chinees die je oren staat te kneden is echt genieten! En dat voor 3 euro.
Daarna naar de wc. Wederom in het zicht zit je daar gehurkt boven een gat, terwijl je angstvallig je broekspijpen omhoog houdt zodat ze de onappetijtelijke grond niet raken. De geur is er onbeschrijflijk, niet te harden, het slaat gewoon op je adem. Voor een hygiėne-freak als ik is het wel afzien in China...
‘s Avonds gegeten bij 'de chinees'. Ogen dicht bij de ingang waar de 'live-animals' en de diverse ingewanden voor het uitkiezen liggen / zwemmen. Ik schrik van de grote levende schildpadden die hier liggen te wachten op de pan.
Ik verblijf vlakbij ‘the village’ buiten de stad. Op straat kijk je je ogen uit! Op de fiets is het een geweldige manier om alles te bezien.
De meeste mensen zijn hier nog analfabeet, dat is bijna niet voor te stellen. Uit de tijd van Mao stammen de muurschilderingen die van alles uitbeelden over de deugden die de Chinezen zouden moeten uitdragen.
Op straat worden de kippen uitgestald en op aanvraag geslacht. Alle kleine kinderen hebben de achterkant van hun broekjes open: scheelt luiers en je kind is snel zindelijk. Een prachtig gezicht, die totale gewoonheid waarmee ze hun behoeftes op straat doen. Aan dezelfde straat scholen overal groepjes mensen bij elkaar om samen te eten (wat ook op straat is bereid) en staan er ontelbare stalletjes met groenten, vlees of levende have. En dan de brommertaxi's die overal doorheen laveren.
Een prachtige belevenis! Maar voor de Chinezen ben ik de bezienswaardigheid, ik word aan alle kanten toe (of uit) gelachen door de Chinezen.
Dag 2
Mijn kennismaking met de Chinese mens is even wennen. De Chinese mens die ik ontmoet is over het algemeen erg aardig maar spreekt nagenoeg geen woord engels, wat de communicatie vrij lastig maakt.
Er is weinig wat een Chinese mens laat: de boeren en rochels zijn niet van de lucht. Ik kon vandaag kon ik nog net een fluim ontwijken, maar een gewaarschuwd mens…
Ook de (in onze ogen) grofheid is even wennen. Mensen gaan rustig voor je staan terwijl je iets bekijkt of een foto staat te maken en ‘wachten in een rij’ is hier een onbekend fenomeen. Ik maak hier verder kennis met een heel scala aan lichaamsgeuren.
De Lama-temple, een Tibetaanse Boeddhistische tempel maakte veel indruk. Hier branden honderden Chinezen wierook voor de aanwezige boeddha's. Apart om te zien hoe ze in adoratie voor de enorme kitschen beelden staan te bidden en knielen met stokjes wierook. Buiten het tempelcomplex kom je niet om de talloze stalletjes met souvenirs en wierook heen, waar je overal 'discoun,discoun!' krijgt en ze aan je arm trekken om je naar hun koopwaar te lokken (wat overigens precies hetzelfde is als de koopwaar van hun buurvrouw). het afdingen is een leuke bezigheid maar de roep en de aanrakingen om aandacht van de verkopers soms erg vermoeiend. Wel fijn dat alle verkopers speciaal voor míj hun prijzen hebben verlaagd!
Dag 25
Mijn laatste dag in China... Wat heb ik genoten!
Het werken in het kinderhuis, de Chinese muur, the Forbidden City, het Plein van de Hemelse Vrede en de vele tempels, de Chinese mens… het is zo’n rijke cultuur! Ik zal het nog missen, dat “Hello Leedie, special pwice fo you!!!”
Ik zal het nog missen, China.