12-15 oktober: Beijing

Door: Montsemario

Geplaatst op Oct 16, 2012

zo. Onze eerste blog. Spannend!
De eerste indrukken. De eerste tegenvallers. De eerste onvergetelijke herinneringen.
Laten we het beknopt houden maar wel bij het begin beginnen.
De eerste vlucht naar Parijs was niet noemenswaardig. Ware het niet dat KLM ons al in Amsterdam liet schrikken met de melding dat de Parijs-Beijing vlucht zwaar overboekt was. Daar waren ze in het begin erg druk mee bezig en daarom moesten we nog even wachten voordat we überhaupt onze backpack mochten inchecken. Maar geen nood, we hadden toch al thuis onze stoelen gekozen en min wezen al ingecheckt. Met de baggage zou het wel goed komen.
En inderdaad. Sterker nog, bij de interne herschikking van de stoelen heeft air france bepaald dat we naast de emergency exit mochten. Extra veel beenruimte dus. Superrelaxed. Best ok geslapen ook.
Aankomst in Beijing. Paspoortcontrole ging een stuk gesmeerder dan ooit gedacht. Bij de baggageriem kwamen onze backpacks als een vd eerste. wat wil je nog meer?
In de bus gestapt. Met de lokale bevolking. Zo! Wat zijn die luid! Vooral aan de telefoon. Die ze cons-tant gebruiken. Korte telefoongesprekken met meerdere mensen. Hopen we.
Beijing ziet eruit als een westerse stad. Alleen de chineese tekens op de top van de hogere flats en wolkenkrabbers verraden hun eigenlijke locatie. En dan ineens, passeren we de Lama Tempel. Daar moeten we heen! Het zag er en Chinees en authentiek uit.
Ons hostel blijkt in een hutong te liggen. Wisten we niet meer, maar dat maakt het charmanter. Een hutong is wijk met traditionele chinese huizen die nog niet zijn gesloopt om er flats op te bouwen. Het is een jeugdhostel. Gerund door zeer vriendelijke en behulpzame jonge chinezen. Het valt ons op dat een deel van de gasten ook Chinees is. Later zien we dit terug op straat. Nauwelijk westerlingen te bekkenen, maar wel Chinezen die andere Chinezen lastig vallen met reclame, kaarten en souvenirzooi. Blijkbaar een nieuw verschijnsel, intern toerisme. Ons vallen ze niet zo lastig. Als je wil opvallen moet je tegenwoordig uit Zwart Afrika komen. Zo! Die werden gegfotografeerd alsof het vliegende olifanten waren.
Gedurende onze eerste avond zijn we gaan eten in een dumplingstent die de lonely planet aanbeveelde. Het plein van Hemelse vrede en de Mao-poort waren op loopafstand, dus die even ' ni hao' gezegd.
Op onze eerste volle dag zijn we naar drie hoogtepunten aan de noorderring van Beijing gegaan: De Lamatempel, het zomerpaleis en het Olympisch park.
Bij de Lamatempel viel ons op hoeveel mensen gelovig zijn. Wij dachten dat geloof zo'n beetje was verbannen dooe de Communistische Partij. En hoe ongelooflijk veel wierrook ze nodig hebben om hun geloof te beoefenen. De Lama tempel was ooit bedoeld om Buddisten uit Tibet en Mongolie naar Beijing te laten trekken (diplomacie). We boften: zomaar uit het niets verschenen Tibetaanse monnikken die mantra's begonnen te zingen.
Na een lange metro-rit kwamen we aan op het zomerpales. Ook hier voornamelijk Chinees toerisme. Als alleen westerlingen welkom zouden zijn, zouden we er met z'n tiwintigen zijn geweest. Het zomerpaleis is net een themapark, net de Efteling.
nadien nog even naar het Olympische zone van de stad en op de foto gaan staan bij de bijzondere stadia (de vogelnest en de waterkubus).