Fietsen door de Hutongs van Beijing
Fietsen door de Hutongs van Beijing
Oke! Neem een diepe hap smog gevulde lucht en spring bij me achterop de fiets voor een trip door de kaleidoscope van de Hutongs (smalle steegjes) in Beijing. HERE WE GO:
Tsjirlp-tsjirlp, twee dikke vette krekels in hun kooitjes voor de drankenwinkel zorgen voor tropische sferen en hopelijk wat geld als ze winnen met vechten.
Frisss en versss, de Beijing-yoghurt in aardewerken potjes met hun rietjes-doorgeprikte papieren kapjes, tafels vol. Wil je er ook een?
Zo zwaait iedereen met zijn nalgene waarin groene theeblaadjes steeds groter worden bij elke hervulling van overal-verkrijgbaar gratis warm water.
Weer een andere! Wat een verscheidenheid in fietsen: ijzeren mandjes voorop, de standaard altijd bij het achterwiel, fietsbakken achter nooit voor, een rem tussen je benen, mountainbikes zonder versnelling, heuse stoeltjes met armleuningen.
God, ik schrik me telkens rot! Die electrische motortjes hoor je echt niet aan komen en zorgen voor een, in verhouding, redelijk stille stad. Kun je me vervolgens waarschuwen?
Mmm, waarom zetten ze vierkanten plankjes voor de wielen van geparkeerde auto's? Ik kan niks verzinnen. Jij?
Netjes! Een gestoomd kippetje in een papieren zak naast het poedeltje in het mandje.
Neuzen dicht, we passeren weer een toiletgebouw. Bijna niemand heeft een wc in zijn huis, dus t'is maar goed dat er zoveel zijn.
Zwaaien, er zijn weer wat studenten die foto's van ons maken.
Die heeft het cool. Een bewaker staat in een knie-hoge glazen kast met airo vanaf zijn voeten. Goed bedacht, maar waarom kan de man niet gewoon een stoel met waaier nemen.
Werkelijk? Zelfs tussen de snelwegen? Overal hangen de mensen hun was te drogen: parkeerplaatsen, bomen en struiken, opeens op jou binnenplaats, over de hekken en ALTIJD op hangertjes.
Hihihi, kiek dat hondje. Roze met schoentjes en een kapje. Ach, hij zal vast veel liefde krijgen. Da's weer eens wat anders dan al die honden aan kettingen in Mongolie.
Wow, dit is een mooi steegje, hoe aangeveegd, en al die planten in potjes; het dak van lichtgroene trompetbloembladeren geeft het een romantische omlijsting. Chinezen houden van planten, da's zeker.
DIT is nu wat ik verwachtte bij Chinese parken: secuur gemanicuurd, stenen met mos, watervalletjes, heuveltjes gekroont met gekrulde pireeltjes en veel paadjes. Vreemd dat je overal entree moet betalen en onze fiets mag niet mee.
Hoe werkt deze dan, probeer jij eens? We passeren vele verschillende blauw-gele fitness apparaten. Kracht of inspanning is niet nodig, het gaat om de souplesse en beweging.
Hoppa, daar gaat weer een lijntje, laat de vissen maar bijten mannen. Geen ducklings aan de haak slaan he, dat eendeneiland met mini-bruggetjes is wel heel dichtbij.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is een paraplu. Regent het dan? Nee, maar de zon is fel en ik ben een Chinees.
Geen idee of dit gezond is, elk stukje aarde is omgeploegd tot een minimoestuintje, voor de flats en in de parkjes.
Oud en vervallen? Klim mijn plantje, en bedek deze muur met je prachtig wederkerend groen, je geeft mij rust want zo zie ik die aan vervanging toee muur niet meer.
Handig! Hoe zorg je er voor dat je baby of peuter niet in de broek poept? knip zijn zoom van kruis naar rug open. Hier hoef je niet te knippen, de broekjes komen zo aangeleverd. Elke Chinees heeft dus met de billen bloot op straat gelopen.
Wat denk jij, zou er geen recycling zijn voor glas aangezien er hele muren van groene bierflessen zijn?
Plastic flessen worden bijna uit je hand gesmeekt voordat je ze leeg hebt, genoeg straatmensen die daar hun noodles mee verzamelen.
Brrr, ik vind het maar creapy, al die ogen. Ronde, zwarte, glanzende koppen met een rood lichtpuntje. Wie zou al die beelden bekijken?
Weet je, ik begin een beetje moe te worden, wil jij even fietsen?
He meneer, weet U iets van die bordjes voor de autowielen? O, voor de piesende hondjes....... whahaha, en zelf spugen ze de groenste en meeste roggels recht voor je voeten en pissen ze waar dan ook als ze geen 20m willen lopen, whahaha.
DE MARKT! Ruik die verse geuren je snotverkouden neus binnen waaien: knoflook, gember, radijs, koriander, munt, mierikswortel, celderij, kool, de dikste druiven, zoete perzikken, rokende verkopers, het eerste biertje van de dag, stoffige specerijen met komijn en curry als hoofdrolspelers, het nattige dood van vlees, watermeloenen, citroengras, prei en de vloer bezaaid met afval en spuug. Heb jij ook honger? Laten we bbq-vlees op een stokje eten.
Wat zijn die nu aan het doen? De kade vol met tafels voor vier en stenen die in precieze rijen worden gestapeld: Mahjong. Samen met Chinees schaken en kaarten het meest voorkomende spel op straat. Niet alleen een bezigheid voor de spelers, maar ook voor de vele toeschouwers er omheen.
Het lijkt wel of die mannen hun hond uit laten al is het aangeknoopte voorwerp zo ver weg dat ik het niet meer kan zien en gaat het lijntje toch echt de lucht in.
Door de duizenden treurwilgen langs de straten en meertjes schijnt de zon rood en rond, te hangende takken wiegen melodieus op de voetstappen van de wandelaars die druk met elkaar kletsen.
Laten we even stil staan om naar de Tai Chi met waaiers te kijken, of misschien vind je het stijldansen een stukje verderop leuker.
We kunnen ook zelf een beetje op lichaamsdelen kloppen, in de handen klappen of badmintonnen.
Zucht, wat een tocht, ik ben toe aan een pijiu, koud en vanaf een bank waar we slenterende Chinezen kunnen bekijken terwijl hun naar ons staren.
Ohhh, deze straat is behangen met duizenden rode lampionnen. Dit was vroeger de enigste straat in Beijing waar er na 11pm nog leven was, het regime keek hier door hun vingers.
Het is ver na donker, tijd voor bed..... weet jij de weg terug nog?