Van Stroganoffsaus tot Pekingeend! - 2
Beijing
China
Roos87
Van Stroganoffsaus tot Pekingeend! - 2
Na 5 dagen in de trein te hebben gezeten, konden we eindelijk onze beentjes strekken in het mooie Mongolië. We hadden vooraf een 2-daagse trektocht geboekt, die meteen na aankomst op het station van start ging. Die beentjes kwamen nu zeker weer in beweging; 2 dagen lang 20-25 km. lopen doet een mens goed! Gelukkig ging er een os en ossenwagen mee, die onze spullen meenam. Diezelfde os kon bij het oversteken van een rivier nog maar net zijn kop boven water houden, terwijl wij achter op de wagen zaten en zeiknat werden – terwijl we probeerden onze spullen zo droog mogelijk te houden! Hoewel veel spullen toch nat zijn geworden en we Bas zijn geliefde dropjes achter moesten laten, hebben we er toch ontzettend om gelachen! De overnachting vond plaats in een gertentenkamp, die we warm konden stoken met een kacheltje (dat vond ook ons huisdier Meneer Muis lekker, want die kroop gezellig door de ger heen!). Dat de kachel wel erg goed werkte, dat bleek de ochtend erna wel; één stukje van Bas zijn schoenen is totaal weggebrand en de zool laat los, zodat hij nu op met-ducktape-aan-elkaar-vastgeplakte schoenen rondloopt! Een nieuwe uitdaging is geboren; nieuwe schoenen met schoenmaat 43 zoeken!
Na de trektocht verbleven we in een resort, waar we alle andere treinreizigers weer ontmoetten. Het was erg leuk om ze weer allemaal te zien en bij te kletsen; we hebben erg genoten van deze gezelligheid! Bedankt daarvoor, we hopen dat jullie ook veel plezier van ons hebben gehad! De avond in de ger-pub zullen we niet snel vergeten, maar deze gezellige avond was niet de reden dat we allebei ’s ochtends een beetje ziekjes wakker werden. Na een lekker dutje na het ontbijt ging het alweer een stukje beter, daarom besloten we met onze ex-coupégenootjes een stuk te gaan fietsen op afgekeurde fietsen - die hun beste tijd zo’n 10 jaar geleden al hadden gehad. Na wat inspanning geleverd te hebben ging het toch niet helemaal goed met Roselien; hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid en zwart voor de ogen… Ze is dan ook opgehaald met de auto, waarna ze de hele dag in bed heeft gelegen. Waarschijnlijk was het een zonnesteek, die ze tijdens de trekking had opgelopen... Nadat ze toch maar besloot om een klein hapje te eten kwam ze tot de conclusie dat ze nog nooit zo blij is geweest met pedaalemmerzakken!
Gelukkig ging het de dag erna weer een stuk beter en dat was maar goed ook; de transfer van het resort naar het station duurde maar liefst 1,5 uur en voerde ons over stoffige en hobbelige zandwegen! Eenmaal in de trein aangekomen ontmoetten we onze nieuwe coupégenoten; twee Noorse mannen. Daar hebben we onze laatste dag in de Trans Mongolië Express mee doorgebracht!
Iets over twee zijn we aangekomen op het hoofdstation in Peking, waarna we op zoek zijn gegaan naar het Lama Temple Hostel dat we in de Lonely Planet hebben gevonden. Na aankomst bleek dit een zeer goede keuze te zijn geweest; een goedkope accommodatie in de Hutong (echte oude volkswijkjes waar je niet omver wordt gelopen door andere toeristen), op korte loopafstand van leuke bars en restaurantjes!
De eerste paar dagen hebben we al goed benut door de Verboden Stad en het Olympisch Stadion te bezoeken. Bas was helemaal in zijn nopjes!! En natuurlijk ook met zijn nieuwe schoenen, de uitdaging is geslaagd...
Daarbij is dan wel weer een nieuwe uitdaging ontstaan; internet! De WiFi van de laptop werkt niet meer goed, waardoor we nu echt zijn aangewezen op internet cafe’s. We komen net uit een supermarkt-vol-computerwaar, waar je bedolven wordt onder verkopers en hun artikelen. We hebben nu een nieuwe WiFi usb-stick gevonden, hopelijk werkt deze op de laptop...
De komende dagen zullen we in ieder geval nog in Peking verblijven, zodat we de stad goed kunnen ontdekken. Tot nu toe is de stad ons goed bevallen en zijn we benieuwd naar wat de stad ons nog meer gaat bieden!
Foto's
