Bami? Wat?!
Beijing
China
LottyvHulst
Bami? Wat?!
“In het zuiden van China eet men alles dat vliegt behalve een vliegtuig, alles dat met poten op de grond staat behalve een tafel en alles uit de zee behalve een onderzeeboot. Hier in Beijing eten we hooguit eens per jaar een sprinkhaan…”
Mister Li spreekt vanaf zijn plaats aan de eettafel. We zijn te gast bij zijn familie om samen met hen te lunchen. Diep in een oude Hutong in Zuid Beijing staat hun huis, zonder centrale verwarming en zonder eigen WC. “We hebben niet veel, maar aan eten is nooit een gebrek. Niet alleen omdat we het nodig hebben om te overleven, maar ook omdat het ons als familie samenbrengt.”
Misplaatste clichés
Ik ervaar direct wat hij bedoelt. We zitten met minstens dertig mensen aan een grote, ronde tafel. In het midden ligt een draaischijf van glas. Op deze glasplaat staat het eten, allemaal verschillende gerechtjes in kleine schalen. Als we er iets van willen pakken, draaien we aan de glasplaat zodat het schaaltje onze kant op komt. Dit gaat bijna overal zo, of je nu eet in een restaurant of bij een gezin. Ondertussen wordt er druk gesproken, met name over het Chinese eten. Mister Li kijkt ons met een verbaasde grijns op zijn gezicht aan als we beginnen over bami en nasi. Deze twee ‘clichégerechten’ werden ons namelijk nergens aangeboden. Zijn ogen schieten naar onze gids, maar ook Lotus heeft geen idee waar we het over hebben. Mijn beeld van ‘de Chinees’ is tijdens deze reis behoorlijk veranderd. Bami, nasi; ik heb er niets van gezien, de Chinese bevolking kent het niet eens. En boeren aan tafel uit beleefdheid? Dat bleek een grote desillusie. Althans, in Beijing heb ik het niemand horen doen. Niet in een restaurant, niet op de markt en ook niet bij mensen thuis.
Spicy Snake
Wat de Chinezen echter wél kennen, zijn enigszins ‘aparte’ delicatessen. Het gezegde van Mister Li verried het al. Even om het hoekje bij de Wangfujingstraat, de PC Hooftstraat van Beijing, vind je de avondmarkt. Schuin tegenover modegiganten als Gucci en Max Mara koop ik ‘Spicy Snake’. Jawel; slang. Op een stokje zitten tien stukjes vlees gespietst, gemarineerd in een sojasausje. Met een lichte aarzeling proef ik een stukje. Anders dan wat velen beweren, smaakt het niet ‘kippig’. Door de sojasaus is een echte smaak niet thuis te brengen. Je zou kunnen stellen dat een slang niet eens het meest vreemde is dat je hier kunt eten. De buurman van mijn slangenverkoper biedt bijvoorbeeld schorpioenen, gedroogde zeepaardjes en gestoofde zeesterren aan. Verderop zie ik kakkerlakken, larven en sprinkhanen op een stokje…
Chinese restaurants in Nederland; Eat your heart out!
Op deze tekst is auteursrecht van toepassing. Overnemen op wat voor manier dan ook is niet toegestaan.
Foto's
