Thrilling: smack in the face - verkoopterreur (deel1)

Door: Dominique84

Geplaatst op Feb 11, 2010

Al vroeg zijn we opgestaan en op zoek gegaan naar verse broodjes... helaas, alles blijkt nog dicht. Dan maar naar het strand dat vlakbij onze backpackershut ligt. Ochheuteal Beach, een plek die ik nooit meer zal vergeten...
Om 8 AM bestellen we bij de vriendelijke barman ons ontbijt, een smoothie en vers fruit. Het strand is verlaten en de zon komt langzaam hoger aan de hemel te staan. We nemen ene verfrissende duik in de zee en slaan onze boeken open als het langzaamaan steeds drukker begint te worden...

Al gauw dringt de eerste verkoper zich aan: 'Wanna buy something? Bracelets, nice for you young lady!' Ik bedank beleefd en zeg dat we er al genoeg hebben gekocht. Ik ben nog geen 2 zinnen verder en een mooie jongedame komt met een schaal fruit op ons af: 'Pineapple? I make you a nice breakfast.' Waarop ik direct antwoord: 'No thank you, we allready had breakfast.' Direct volgen een aantal jonge meisjes met hun armen vol armbandjes. Zelfde vraag, zelfde antwoord. En zo gaan we nog wel even door. Zelfs mijn vriend wordt vriendelijk verzocht zijn 3 borstharen te laten epileren of zijn teennagels te laten pedicuren... Uiteindelijk besluit ik na een uurtje of drie deze verkoopterreur aangehoord te hebben om mijn nagels maar te laten doen, dan zijn we voorlopig verlost van alle vervelend verkoopsters. Mijn vriend heeft zich ondertussen zodanig geergerd dat hij ermee instemt en blij is dat hij het komende uur in ieder geval minder gestoord wordt bij het lezen van zijn boek. Er wordt nog een drankje besteld en de vriendelijke mevrouw begint met mijn nagels.

Een half uurtje later en aardig wat leuke gesprekjes met de mevrouw die op mijn strandbedje zit rijker, zijn er twee meisjes bij komen staan die zich mengen in het gesprek. Het voelt niet zo prettig, want we kwamen voor de rust en om juist even niet aan de praat te gaan met andere mensen, locals of niet. De twee meisjes moeten gelukkig naar school o.i.d., dus zijn na een paar minuten weer weg. Dan komt er een ander vrouwtje bij zitten, zij had mij 's ochtends al gevraagd of ik mijn nagels gedaan wilde hebben, mijn antwoord was toen 'No Thank you'. Ze vroeg mij waarom ik het niet bij haar had gedaan maar wel bij haar concurrente. Ik antwoordde met dat ik pas wakker was en nog geen behoefte had aan gefrunnik aan mijn lijf. Het leek afgedaan en ze ging weer weg, maar nog geen 5 minuten later zat ook zij op mijn bedje. Ze bleef maar zitten en kijken wat haar collega aan het doen was. Verder zei ze niet veel al leek ze wel boos op mij. Ik bleef in gesprek met het vrouwtje dat mijn nagels aan het doen was.

Na ruim een uurtje waren mijn nagels prachtig en goed verzorgd. Ik was er zelfs nog blij mee! Mijn vriend was ook duidelijk blij dat het circus nu was afgelopen en we hopelijk wat meer rust rond onze bedjes zouden krijgen. Echter, de boze mevrouw bleef op mijn bedje zitten en weigerde weg te gaan. 'Would you lease leave? We don't want anything.' Waarop ze steeds andere dingen aanbood. 'You need to do you hair on your legs, it is too long', waarop ik weer antwoorde dat ik dat zelf wel zou scheren en geen behoefte had aan een epileerbeurt. 'And you boyfriend?'... nou, boyfriend was inmiddels kokend van woede... Inmiddels begin hij zich wel met de terreur te bemoeien en vroeg de vrouw vriendelijk om weg te gaan, ze verdeed haar tijd immers en kon beter andere klanten gaan winnen. Maar nee hoor, mevrouw vond toch echt dat wij iets van haar moesten kopen.

Goh, wij voelden ons echt vervelend. Inmiddels was het stel dat naast ons lag zich ervan bewust dat deze mevrouw ons echt verveelde en bleef het schouwspel dat zich bij ons afspeelde aanschouwen... Ondertussen hadden we haar al zo vaak gevraagd of ze weg wilde gaan, maar ze bleef maar zitten. Ik heb zelfs een minuut of 5 in mijn boek 'gelezen', Al was er van lezen weinig sprake, maar ik had gehoopt dat ze weg zou gaan als ze zich genegeerd zou voelen. Maar helaas, ook die tactiek bleek niet te helpen.
Uiteindelijk pakte ik (nog steeds half zittend/liggend op mijn bedje) haar mandje met spulletjes op en zette het een halve meter verder van het bedje... en toen gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden, ik draaide terug met mijn hoofd en ze sloeg me keihard in mijn gezicht!
Ik wist niet wat er gebeurde. Ik was helemaal perplex. Ze riep allemaal dingen naar mij, dat ik een lelijke persoonlijkheid had en dat ik het slechtste mens was dat ze ooit had ontmoet. Echt, ik wist niet wat op dat moment gebeurde.
Mijn vriend was inmiddels zo kwaad geworden, hij sprong op en sloeg die vrouw in haar gezicht en riep met de meeste emotie die ik ooit in zijn stem heb gehoord:'And now, you need to go away. Enough now!' Ik wist niet of hij de tranen in zijn keel had zitten, maar ik was zelf te perplex om ook maar iets te doen.
De vrouw was in ieder geval snel weg. Wij kregen hulp van het stel dat naast ons lag en alles had zien gebeuren. Heel bizar. Ze vroegen of alles goed was, dat kan ik mij nog herinneren, maar wat er precies gebeurde niet meer.
Het enige dat wij dachten ws: 'Hoe kunnen we hier zo snel mogelijk weg komen?'

We hebben onze spullen in onze tassen gepropt en zijn van het strand af gewandeld. Toen wij echter vlakbij onze hut waren, werden we omsingeld door het hele dorp (voor ons gevoel). Mijn vriend werd met een Motorbike tegen zijn been aan gereden en er werd aan alle kanten aan ons getrokken. Ik geloof dat ik alleen maar heb geschreeuwd dat ze van me af moesten blijven en ons moesten laten gaan. vervolg deel 2