Phnom Penh
Ontdek het heden en verleden in Phnom Penh
In Phnom Penh leerde ik het echte Aziatische verkeer kennen. Auto's, brommers, fietsers en voetgangers liepen en reden kriskras door elkaar heen. Sommigen gebruikten ondertussen een telefoon. Ik heb respect voor Cambodjaanse mensen. Vooral nadat ik de Killing Fields en het Tuol Sleng Genocide Museum (de gevangenis) bezocht. Wat die mensen allemaal is aangedaan is niet normaal. En het slaat werkelijk nergens op. Toen ik 18 was, zag ik de film The Killing Fields. Nu ik werkelijk op de Killing Fields tussen de oprijzende botten en kledingstukken stond, vulden de film deze gruwelijke werkelijkheid aan. Ik zag de angst van de mensen, ik hoorde de muziek die de Rode Khmer gebruikte om het geschreeuw te verdoezelen en ik voelde het verdriet. In het museum bevestigde de foto's aan de muur en de nauwe hokken waar de mensen in vastgehouden en gemarteld werden de gruwelijkheden. Waarom? Dacht ik. Waarom zou je zo veel onschuldige, goede en mooie mensen dit aan doen? Drie jaar lang ging het door en het heeft nog steeds zijn sporen achter gelaten. Onze Tuc-Tucdriver had zijn opa en oma verloren in de genocide. Politiemannen durven nog steeds geen Engels te praten. En als je naar de mensen op straat kijkt, zie je bij velen iets kwetsbaars. Pijn en verdriet. Maar de Cambodjanen zijn sterk en vechten terug. Ik heb nog nooit een hele bevolking met zo veel positieve energie ontmoet. Het is aanstekelijk en dat geeft mij een heel goed gevoel. Zelfs de arme mensen zie je genieten. Pluk de dag! Speel een potje badminton in het park bij de rivier. Smikkel van een vers klaargemaakt Lab-salade (vlees met frisse kruiden). Waan je op de vieze maar culinaire central en Russische markt. Bekijk de zonsondergang op het grasveld tegenover het national palace en geniet van de glinsterende elementen op het gebouw. Phnom Penh is een stad die je het heden en verleden laat zien. En dat in zelfs 2 dagen!