Olifanten en dolfijnen in het oosten van Cambodja
Noordoost Cambodja
Cambodja
WeirdosopWereldreis
Olifanten en dolfijnen in het oosten van Cambodja
21 – 26 juni:
De volgende dag hebben we vrijwel niets gedaan. Rond 16:00 uur zijn we nog een beetje door de stad gaan lopen en naar de Central Market geweest. We hadden er alleen geen rekening mee gehouden dat die al om 17:00 uur dicht ging, dus we stonden snel weer buiten. Toen liepen we weer naar het broodje-kroket-restaurant en hij was wonderbaarlijk genoeg open! We bestelden allebei bitterballen. Ze waren erg lekker, maar zo lekker als thuis krijg je ze natuurlijk nooit.
De volgende dag was het tijd om Phnom Penh te verlaten. Met een kleine minivan waar amper beenruimte was reden we in 5,5 uur naar het plaatsje Sen Monorom in de provincie Mondulkiri. Daar werden we opgehaald en naar onze accommodatie gebracht.
De dag erna stonden we vroeg op want vandaag doen we een tour met olifanten! We reden met een jeep naar de jungle en moesten nog een stukje verder lopen (het was meer glibberen, want het was super modderig en glad). Daar kregen we een uitleg over het Mondulkiri Project en de omgeving. Dit project koopt olifanten die vroeger als attractie zijn gebruikt en/of in gevangenschap hebben geleefd. Totaal heeft dit project al 6 olifanten gered. Het project heeft een stuk van de jungle gekocht en daar laten ze de olifanten op leven. Ze zitten niet vast of in een kooi, maar lopen gewoon los en kunnen gaan en staan waar ze willen! Elke olifant heeft zijn eigen verzorger, die ze de hele dag achterna loopt en in de gaten houdt of ze niks van de omliggende boerderijtjes slopen. Na de uitleg pakken we allemaal een paar trossen bananen en lopen we verder de jungle in. Al snel zien we de eerste olifant! We konden haar wat bananen geven die ze gulzig aanpakte. Het was heel gaaf, maar soms ook wel een beetje spannend; die beesten zijn enorm groot! Toen alle bananen op waren volgden we de olifant door het bos om te zien hoe ze leven en wat ze allemaal doen (voornamelijk eten). Daarna gingen we weer terug naar het hutje waar we alle bananen hadden achter gelaten. De olifanten hadden snel door dat daar bananen lagen, want ze kwamen allemaal naar ons toe! Elke olifant heeft zijn eigen persoonlijkheid, wat heel grappig is om te zien. Zo is er een olifant die een beetje ‘lui’ is en waarbij je de banaan direct in haar mond moet stoppen, in plaats van te geven in de slurf. En weer een andere olifant kon een banaan uit je mond pakken! Het was heel gaaf om de olifanten van zo dicht bij te zien en ze te kunnen aanraken. Toen alle bananen op waren liepen we weer terug naar de jungle lodge waar we tijd hadden om te lunchen.
Na de lunch liepen we weer terug de jungle, naar de rivier, om de olifanten te wassen! We lokten ze één voor één het water in met bananen en terwijl een aantal mensen ze bananen voerden, schrobden anderen ze ze schoon met een bezem en water uit de rivier. Zodra de bananen op waren, gingen de olifanten ook meteen weer weg, dus het was wel duidelijk waarom ze het water in kwamen… Daarna liepen we terug naar de jungle lodge en vanaf daar moesten we nog een flink stuk lopen naar de jeep die ons terug bracht naar het dorpje.
Om 8:30 uur vertrokken we met een lokale bus naar Kratie, een klein stadje langs de Mekong Rivier. In de bus werd op een klein tv’tje een hele slechte actiefilm afgespeeld die ook nog eens super slecht was nagesynchroniseerd! Rond 12:30 uur kwamen we aan bij ons guesthouse in Kratie. Het guesthouse waar we verblijven is ook een trainingscentrum waar jongeren worden opgeleid om in de hotelwereld te werken. De rest van de middag hebben we lekker gerelaxt en ook de volgende dag hebben we eigenlijk niets gedaan.
De daaropvolgende dag hadden we in de ochtend een kajaktour geboekt! Om 7:00 uur moesten we daar al zijn en we kregen eerst nog ontbijt. Omdat het laagseizoen is, zijn wij de enigen vandaag en hebben we dus een privétour. Achterop een jeep reden we 20 km stroomopwaarts waar de tour begon. Emily ging samen met de gids in een kajak (door een misverstand dacht hij dat zij het nog nooit gedaan had) en Sanne ging alleen in een kajak. Sanne moest dus de hele tijd twee keer zo hard peddelen en lag de hele tijd achterop, wat iets minder leuk was. We peddelden eerst naar de overkant van de Mekong, wat nog een flink eind was! Daar waren allemaal kleine eilandjes met wat bosjes erop. Als het regenseizoen begonnen is, staat het water wel 15 meter hoger en zijn ze dus niet meer zichtbaar. We pauzeerden op één van deze eilandjes en aten wat fruit. Daarna peddelden we naar het flooded forest, wat heel mooi was. Enorme bomen met onwijs veel wortels stonden midden in de rivier. Vervolgens kajakten we door naar de plek waar je de zeldzame Irrawaddy-dolfijn kunt spotten. Er leven er in Cambodja rond de 80 à 100 in de Mekong, waarvan er rond de 20 op deze plek zitten. We zagen er al snel een paar zwemmen en soms kwam er eentje best dichtbij! Deze dolfijnen zijn niet zo nieuwsgierig als de dolfijnen in Nieuw-Zeeland. Ze sprongen ook niet uit het water, maar kwamen alleen even boven om adem te halen. Daarna peddelden we tegen een sterke stroming in weer terug naar de kant waar we met de jeep weer terug reden naar Kratie. In het volgende blog lees je over onze avonturen in Siem Reap!
Foto's
