24-27 december: De Mekong afwaarts

Door: Montsemario

Geplaatst op Dec 28, 2013

Op 24 december 's ochtends verlaten we Don Khon. Vanaf het vasteland zullen we de bus nemen naar Kratie (Cambodja) waar we 'officieel' om 14.30 uur zullen aankomen. Uiteraard loopt dit niet geheel als gepland.
Het is vanzelfsprekend (...not) dat we eenmaal van de motorboot, we door moeten lopen naar een 'busshalte' (eerder een verzameling van tafels en stoelen in de schadus). Daar moeten we onze ticket omruilen in een andere kleur en de visa-formulieren invullen, en de organisator (de enige die Engels schijnt te spreken) 'gewoon' 30 dollar pp betalen (20 voor de visa, 10 'corruptietoeslag'). Deze handeling zelf doen gaat niet. Of zij doen het, of je gaat niet mee naar de grens. Je paspoort moet je inleveren. Krijg je terug na de grensovergang. Tsja. En even wachten dus. Dan, opeens, doorlopen naar de volgende bushalte (weer wat stoelen en tafels in de schaduw, 100 meter verderop) en natuurlijk weer van ticket veranderen (het is natuurlijk vanzelfsprekend dat we wederom een andere ticket met een andere kleur moeten hebben). En weer wachten natuurlijk. Na een tijdje in een minibus, waarmee we met een ander Nedelands koppel en een Frans gezin naar de grens worden gebracht. Dan moeten we -pasportloos- niemandsland doorsteken (200 m) en bij de stalletjes, in de schaduw, op de bus wachten (goh!, verrassing!).
Bij deze stalletjes ontmoeten we veel toeristen die het omgekeerd doen (van Cambodja naar Laos) dus we kunnen mooi ervaringen en tips uitwisselen. En vanaf dit moment is het wachten, wachten, wachten en wachten. Gelukkig hebben we het Catan spel bij ons (Linda, nogmaals dank!) en killen we de tijd met een paar Nederlanders. Na ruim 3 uur wachten kunnen we eindelijk vertrekken. Volgens de Lonley Planet zouden de wegen vanaf de grens Cambodja in " excellent condition" zijn, dus we verwachten spoedig aan te komen. Niet dus. Blijkbaar is er een paar maanden geleden en enorme overstroming geweest, waardoor de weg vooral een onverharde weg vol gaten blijkt! Uiteindelijk komen we na half 6 in Kratie aan, waar ons meteen de schitterende zonsondergang opvalt. Eerst maar even een hotel zoeken. Bij uitstappen van de bus worden we meteen aangesproken door een man die een kamer voor 5 dollar aanbiedt, niet slecht! De man blijkt een enorme stalker te zijn en meteeen valt ons het verschil in mentaliteit tussen de Cambodjanen en Laotianen op. Waar de Laotianen zich totaal niet druk lijken te maken over wat dan ook, dus ook niet over het binnenhalen van geld, zijn de Cambidjanen wel zo (dit is tenminste de eerste indruk). Met andere woorden: wij zijn ineens een wandelende portemonee (zo voelt het in ieder geval). Na een tijdje rondkijken naar wat andere guesthouses, komen we toch weer terug bij de eerste. Waardoor die man dacht ons een excursie naar de dolfijnen te kunnen verkopen voorr een belachelijike prijs. We hebben gezegd erover na te denken maar zijn uiteraard verder gaan kijken in Kratie. Bleek uiteindelijk dat we voor de prijs die hij aanbood, we ook een berg en tempel konden bezoeken. Dan is het makkelijk kiezen. De man was er niet blij mee. Hij wachtte ons op in het hotel en wilde meteen weten of we met hem meegingen. Nou, nee, dus. Waarop hij boos werd en ons beledigde! Onze eerste indruk van de Cambodjanen wordt hierdoor dan ook een beetje verpest. Gelukkig hebben we nog bijna 3 weken om dit goed te maken!
Wat ons in de restaurants opvalt, is dat mensen hier veel harder werken dan in Laos. Hier hebben we, met genoegen, wat fooi achtergelaten.
Op eerste kerstdag gaan we de met uitsterving bedreigde Irrawady dolfijnen spotten in de Mekong. Met een bootje voor ons alleen (er zijn sowiezo bijna geen toeristen, waardoor het heel prive aanvoelt) gaan we de rivier op. Al heel snel zien we de eerste dolfijnen boven water komen om te ademen en weer onder het wateroppervlak verdwijnen. Wow, wat super! En zo dichtbij! Het meest bijzondere is als ze met 2 of 3 tegelijk even tevoorschijn komen. Fantastisch om ze in hun natuurlijk habitat te kunnen bewonderen. Hierna brengt onze tuk-tuk chauffeur ons naar de tempel met veel pilaren. Erg mooi, vooral van binnen en zo anders dan in Laos! Het lijkt hier vooral te gaan om de beschilderde muren en dak in felle, mooie kleuren, erg indrukwekkend! Onze laatste stop is een heuvel waarook een tempel is, maar ook vanaf waar je mooi uitzicht hebt over de rivier. Al met al een zeer leuke excursie.
Na een overheerlijke kerstlunch (met rijst!), gaan we even een siesta houden. Het is namelijk veel te warm om buiten te zijn! Na ons dutje bewonderen we de zonsondergang en houden we een bierproeverij (kwestie van bar-huppelen). In tegenstelling tot Laos, waar ze op de meeste plekken alleen BeerLao hadden, hebben ze hier tig bierenmerken. En die moeten natuurljk worden geproefd! Conclusie: we missen de BeerLao uit Laos een beetje, maar Cambodia Beer staat nu op de tweede plek. Opvallend genoeg (maar niet verrassend) vonden alle westerlingen in Kratie dat Kerstavond een legitiem excuus is om Westers te eten. Zo'n beetje alle Europeanen en Amerikanen in town zijn in dezelfde tent (degene die de meest Westerse sfeer ademt) gaan dineren. Wij ook.
Na een minivan-rit van 2 uur is Kompong Cham onze volgende bestemming aan de Mekong. Dit voelt veel meer als een stad. Veel meer verkeer, getoeter en chaos. Onderweg zien we vrouwen met hoofddoekjes en mannen met keppeltjes. Het schijnt een regio met een moslim-minderheid te zijn. De stad is niet echt noemenswaardig maar het eilandje aan de rivier is een idillische plek om doorheen te fietsen, met legio aan kinderen op de fiets terug van een ochtend op school die ons hartelijk begroeten. Hier zijn we maar een avond en een ochtend. Om officieel 14 uur (lees: 15.40) van de dag daarop hebben de 2,5 uur-rit (lees: 3,5 uur) met een aircon (lees: arko) bus afgelegd naar onze laatste bestmming aan de Mekong: Phnom Penh.