En zo fietsen we langzaam maar gestaag verder en genieten volop van het plattelandsleven. Het oogsten is in volle gang en genoeg te zien dus. De eenden in het water, het wannen van de rijst en de ossen die het land moeten bewerken. Omdat we de hoofdwegen vermijden zijn we al dagen geen toerist meer tegen gekomen. Dat betekend ook dat ergens eten en slapen soms meer dan primitief is. Ach het wend al.