3-5 januari: Battambang en omgeving, en de reis terug naar Phnom Penh

Door: Montsemario

Geplaatst op Jan 7, 2014

De rit naar Battambang begon erg ineffici"ent. Eerst werden we een half uur te laat opgehaald door een bus, die na een paar keer te zijn verdwaald ons bij een ge"improviseerd busstation dropte. Daar mochten we een andere bus in, die niet naar Battambang ging, maar totaal de andere kant op. "Don't worry, get inside". Wij gingen vrij snel maar braaf naar binnen, maar Amerikaanse jongelui bleven dezelfde vraag stellen (Is this bus going to Battambang?") Tien minuten later gingen ze, soort van gerustgesteld, de bus in. Deze bus -die tot onze verbazing langs de plek reed waar we een half uur eerder waren opgehaald! - bracht ons naar het eigenlijke busstation. Hier mochten we de derde bus instappen binnen 40 minuten van deze gekke, maar lachwekkende ochtend. We zijn benieuwd naar het logistieke wonder die dit bedacht heeft. Dit soort dingen zijn vooral achteraf erg leuk.
De rit van Siem Reap naar Battambang is een van de kortste in Cambodja tot dusver geweest (nog geen 4 uur). We beginnen ook een idee te krijgen van de prijs-kwaliteit verhouding van busmaatschappijen: hier geldt dat voor elke 50 cent die je extra betaald, je in een veel nieuwere en beter onderhouden bus zit.
Battambang zelf is een vrij klein stadje met een kleine kern, maar erg charmant en sfeervol. Nadat we onze overnachtingsplek hebben gevonden, zijn we gelijk gaan lunchen. Het is dan pas dat de Franse invloeden duidelijk worden. Als je een paar dingen weg zou laten (al die motorbikes, absurde hoeveelheden electrakabels hangend tussen alle hoeken van de straat en natuurlijk de bevolking zelf) zou je durven beweren dat je in een klein Zuid-Frans dorpje bent beland.
De gids attendeert ons op het feit dat hier de bestbewaarde boedistische tempels te vinden zijn en dat zien we gelijk bij ons eerste bezoek. Deze tempels zijn authentiek gebleven, bewoond door Monnikken (wat in Laos standaard was) en met veel details die we elders nog niet gezien hadden. Schijnbaar had de Khmer Rouge-commandant die over Battambang verantwoordelijk was, orders van bovenaf genegeerd om tempels van hun mooiste details te ontzien. Fijn is dat.
De rest van de middag lopen we langs de rivier en hebben we van het uitzicht en de ontspannen sfeer genoten. Dat kan hier goed. Mogelijk hebben de Fransen toentertijd hier een brede boulevard aangelegd die je anders ook alleen in woongebieden aan de Middellandse zee treft. De lokale jeugd gebruikt de boulevard om er te voetballen of het spel dat we nog vaker zien: in een cirkel een soort van badmintonbal met de voeten naar elkaar toespelen (het lijkt makkelijk maar is het vast niet). Ze hebben ons welk vaker uitgenodigd mee te doen (ook in Laos) maar voorlopig blijven we ervoor bedanken... 's Avonds hebben we gedineerd bij Battambang Barbecue and Buffet. Een erg leuke tent met mooie tuin waar je tussen de (wat rijkere) locals eet. Het concept werkt als volgt: je hebt een buffet met allerlei soorten rauwe vlees en vis alsook rijst, noedels en loempias. Die kun je vervolgens aan je eigen tafel barbecuen. In Laos noemden ze dit fundue, het is beter vergelijkbaar met steengrillen, maar dan op een soort van ijzeren gebogen plaat. Erg leuk en gezellig om te doen!
Op onze tweede dag in Battambang zijn we erop uit gegaan. Met de motorfiets. Het gevoel van het Bolaven Plateau was zo goed bevallen dat het idee van weer een dagje op de motor ons wel beviel.
In de omgeving van Battambang heb je een paar bezienswaardigheden. We zijn op zoek gegaan naar een Angkor tempel (Psar Banan; lees: ru"ines) en een Boedistischetempel. De re"uines an sich waren niet zo memorabel. De reis ernaartoe wel (prachtig langs de meanderende rivier gereden, met vaak prachtige, paradijselijke plaatjes). Ook de honderden treden (gelukkig in de schaduw!) om de op-het-punt-van-instorten Angkor-ru"ines te bereiken waren memorabel alsook het uitzicht.
Het boedistisch complex (Phnom Samou) bleek veel meer. Er waren een paar kleine tempels op de top van een berg, waar je een prachtig zicht over de omgeving had, maar ook een onverwachte mooie bergenkloof waar je, na afdaling in een vochtig en warme grot tegenover een boedha-beeld kon mediteren. We zagen iemand bezig zijn en hebben hem de rust gegund.
Op de derde dag zijn we met een nogal luxueus minivan-bedrijf terug naar Phnom Penh gereden. Voor deze 5-uur durende rit hebben we behoorlijk veel meer betaald dan voor de gebruikelijke busbedrijven (10 dollar pp). We wilden zien of deze 'upmarket' bedrijven het waard waren. Vooral nu dit de laatste reis zou zijn die meer dan 4 uur zou duren. Het zat inderdaad wat comfortabeler, het reed sneller, het vertrok op tijd en het duurde precies net zo lang als ze zelf beweerden dat het zou duren. We hebben zelf geen reden meer om hier nog eens gebruik van te maken, maar als we dit geweten hadden, hadden we de Phnom Penh-Siem Reap reis ook met zo'n bedrijf gedaan (je betaalt in feite 4 dollar meer om 3 uur eerder aan te komen, en je zit veel comfortabeler).
Misschien is dit een goede gelegenheid om het over het verkeer te hebben (altijd spraakmakend, in Azi"e).
Eigenlijk zijn de regels in Cambodja heel simpel: Er zijn geen verkeersregels. Wel hanteren chauffers een paar logica's om het allemaal wat veiliger/soepeler te laten verlopen:
REGEL #1. SIZE MATTERS. Dat betekent: Des te groter je vehikel, des te meer voorrang je hebt. Oftewel, of je nou van rechts of links komt, of van een voorrangsweg weg, als je eigen vervoer groter is dan de tegenligger heb je voorrang. Grosso modo komt de voorrangsranking er zo uit te zien: Bus> Vrachtwagen> minivan> SUV> pick-up> auto> traktor> motor> fietser> voetganger.
REGEL #2. CATTLE FIRST. Deze regel is de uitzondering op bovenstaande regel. Eigenlijk komt het erop neer dat ongeacht je verhikel, iedereen moet stoppen als ineens koeien of waterbuffalo's de weg oversteken (en dat gebeurd vaker dan je zou denken! (honden en gevogelte worden weggetoeterd).
Foto's op https://www.dropbox.com/sc/2o8pse819xikzlw/XJCCwelT2b