Deel 12: De verschrikkingen van Pol Pot
Angkor en Siem Reap
Cambodja
MarianneV
Deel 12: De verschrikkingen van Pol Pot
Dag 13: Siem Reap, Country Side Tour
Vandaag gaan we naar gebieden die nog niet ontdekt zijn door toeristen. Na vertrek vanaf ons hotel zijn we al snel buiten de stad. Je waant je terug in de tijd. Zo zag het er hier honderd jaar geleden waarschijnlijk ook uit. Alleen een verdwaalde bromfiets past niet in dat decor.
We bezoeken de familie van de gids, die in het dorp woont dat we bezoeken. Wat een leven!
Hij vertelt dat zijn ouders beiden magische krachten hebben. De vader heeft de tatoeages van een magiër. Een gebroken been zou binnen een week genezen zijn en mensen die ongeneeslijk ziek, volgens de artsen, lopen door tussenkomst van zijn ouders weer vrolijk rond. Moeder zien we vooral tabak met een onbestemde andere toevoeging kauwen, waardoor haar tanden zwart zijn.
De gids weet alles over kruiden, planten en bloemen. Ook hij komt heel snel op de vreselijke tijd van Pol Pot. In die tijd was er zó weinig te eten dat mensen alles aten wat groeide. Velen zijn daardoor gestorven, maar er werden ook nieuwe eetbare vruchten en bladeren ontdekt. Zijn vader is een van de weinige oude mannen die nog over zijn. Hij heeft de vreselijke tijd kunnen overleven door zich te verstoppen in de jungle.
We gaan van daaruit naar de markt. Zo'n erbarmelijke omstandigheden troffen we nog niet eerder aan. Alles zit onder de vliegen en het stinkt er vreselijk. Het was de bedoeling dat we op deze markt fruit zouden kopen, maar nee, toch maar niet.
Bij de markt staan vier fietsen voor ons klaar, maatje Cambodjaan. De weg die we tegoed hebben bestaat alleen uit smalle paadjes, los zand en héél veel kuilen. Met onze knieën bijna aan het stuur gaan we fietsend door de prachtige omgeving, de rijstvelden, langs de vele waterbuffels en karbouwen die ons regelmatig de weg versperren. Deze dieren zijn nog niet van de arbeidsmarkt verstoten door tractoren of andere mechanische apparatuur. Zij trekken de kar en ploegen het land. Wat is dit mooi!!
We fietsen door naar een tempel, weer heel groot en kleurrijk, kitsch bijna, geschonken door de toch al straatarme bevolking. Boeddhisme en Hindoeïsme lopen in Cambodja door elkaar. Beide geloven worden gepraktiseerd in dezelfde tempel. Bijzonder!
Eerdere tempels in dit gebied werden allemaal vernietigd door de Pol Pot-bende. Alle monniken op één na en een groot deel van de bevolking werd uitgehongerd en vaak ook nog vermoord. De bewoners noemen hun gebied daarom de tweede Killing Fields.
In Cambodja word je niet maar voor een paar maanden monnik, zoals in Laos voor veel mannen het geval is. Hier wordt van elk gezin een monnik en een soldaat geëist. Dat is nog eens wat anders!
De monnik die wij ontmoeten lijkt de hele dag tabak met daardoor stukjes van een zurige rode vrucht te kauwen. Zijn tanden zijn daardoor heel donkerrood en hij praat met volle mond een onverstaanbaar gebed als hij het geld, hand in hand met ons, 'zegent' dat wij als donatie achterlaten.
De thee die hij ons aanbiedt wordt weliswaar gezet van gekookt water maar de glazen worden afgewassen in een tobbe met stilstaand, ondoorzichtig water…
We vervolgen onze fietstocht. Kindertjes komen rennend naar ons toe om hallo te zeggen en te zwaaien.
Onder alle huizen, die ook hier op palen staan, liggen mensen in hangmatten of op rustbedden te slapen. Het leven staat hier niet altijd onder druk! Schurftige honden scharrelen overal, kippen en hanen hebben net zo veel recht op een plaats op het terrein als mensen en varkens hebben het nergens beter dan hier. Behalve dan als ze rijp zijn voor de slacht. Tot drie keer toe binnen een half uur komen we een brommer tegen met achterop, vastgebonden op een plank, twee varkens liggen; de buikjes omhoog, de pootjes twee-aan-twee vastgebonden; de kopjes gestrest. De beste manier om de varkens vers op de markt als koopwaar aan te bieden...
Na de fietstocht gaan we naar de zijdefabriek. Interessant is het proces te zien van rups tot sjaal! Nooit geweten dat één zijderups 400 meter zijdedraad spint bij het maken van zijn coconnetje. Met behulp van fietswielen worden de draden weer afgerold en, om een proces van dagen in één zin af te doen, gekleurd, gesponnen en geweven. Alles met de hand. Ook de meest ingewikkelde patronen. We bekijken de sjaals en stoffen voortaan met andere ogen!
Jeanne en Marianne nemen 's middags een voetmassage en we lopen over de markt. Wel heel veel bedelaars en kinder-(ansicht)kaartverkopertjes!
Het Khmer-estaurant van gisteren is zo goed bevallen; dat herhalen we nog een keer!
Foto's
