Uitdelen of niet?
Angkor en Siem Reap
Cambodja
ROtten
Uitdelen of niet?
De Franse mevrouw waar we onze wandeling mee maken, reageert onverwacht fel. Hoe halen we het in ons hoofd om uit te delen? Ze briest: "Wanneer toeristen uitdelen, dan blijven kinderen bedelen en gaan ze niet meer naar school. De kleintjes leren zo dat toeristen smelten als sneeuw voor de zon bij het zien van een glimlach! Ze zijn niet vrolijk, want er is hier niets om vrolijk over te zijn. Ze glimlachen naar jullie omdat ze dan een grotere buit binnenhalen."
Haar reactie komt hard aan. Ze geeft ons het gevoel dat we koloniale imperialisten zijn die armoede en analfabetisme in stand houden, door onze potloden, schriftjes, appels en koekjes. Dat we alleen maar cadeautjes uitdelen om onszelf een goed gevoel te geven, zonder oog te hebben voor de werkelijkheid, de dagelijkse harde werkelijkheid van een kindje in een derde wereldland. Dat we de kinderen eigenlijk mishandelen. Het doet pijn.
Als vanzelfsprekend moet er geen geld worden gegeven, zelfs niet de kleinste muntjes, wanneer kinderen hun open handjes tonen en "money" roepen. Bedelen moet niet beloond worden, met het beeld van Slumdog Millionaire voor ogen waarin kinderen moedwillig werden bewerkt met zoutzuur om zieliger over te komen en zo het bedelen meer kracht bij te zetten.
Maar hoe erg is het om te stoppen in een willekeurig dorpje, en het dorpsplein op te lopen met een zak met kleinigheidjes? Is het misdadig om de kinderen het gevoel te geven dat ze collectief jarig zijn? Dat ze niet alleen een potlood krijgen, met roze vlindertjes of blauwe beertjes erop, maar ook een puntenslijpertje (en een lesje "puntenslijpen voor beginners"). Alsof het onverwacht Kerstmis is, zonder boom, zonder sneeuw, zonder rendieren, maar wel met cadeautjes.
Ik weet het niet meer. Wel of niet doen? Misschien kun jij me helpen, als medewereldreiziger, met jouw genuanceerde mening over dit dilemma.
Foto's
