Bhutan dag 5: Onze trouwerij in Bhutan!
Bhutan dag 5: Onze trouwerij in Bhutan!
Donderdag 7 oktober
Na een lekkere nacht slaap in de boerderij, werden we wakker gemaakt met thee op bed door de vrouw des huizes. We kregen wederom een bak warm water mee om ons buiten te wassen bij een kraantje met water dat opgevangen wordt uit een klein stroompje bergopwaarts. We maken ons een beetje zorgen over onze hygiene, na een nacht in de tent en nu op de boerderij worden we er niet frisser op, terwijl we als-alles-doorgaat straks gaan trouwen in Thimpu.
Het ontbijt was alweer veel te veel, omdat de bewoners, de gids en de chauffeur rijst met de restjes van gisteren aten en voor ons speciaal 6 sneetjes brood waren geroosterd en 8 pannekoeken gebakken. We vinden het nog steeds moeilijk om eten te laten staan, vooral als het met zo veel liefde gemaakt is en de gastvrije bewoonster je lief blijft aanbieden om aan te vullen, bij te schenken en nog een keer op te scheppen - vermoedelijk tot je er bij neer valt.
Na het ontbijt zijn we naar de hoofdstad Thimpu gereden, de enige hoofdstad in de wereld waar geen stoplichten zijn, omdat de inwoners dit te onpersoonlijk vinden. We werden naar ons hotel gebracht waar voor zowel Nigel als ik een traditionele Bhutaneese jurk klaar lag die ons met veel precisie werd aangetrokken door de gids en de vrouwelijke receptioniste. Gelukkig dus ook nog even tijd om te douchen!
In klederdracht werden we naar de Zilukha nunnery tempel gebracht waarin alle nonnen al op ons aan het wachten waren. We mochten plaatsnemen op een bankje in het midden van de tempel. Voor de gelegenheid waren alle afbeeldingen op de muur afgedekt, zodat we foto's konden maken binnen. Normaal is dit verboden, omdat men niet wil dat er per ongeluk een heilige afbeelding in de prullenbak verdwijnt of voorzien wordt van piponeus met Photoshop, bij wijze van spreken.
De ceremonie begon met chants (waarbij gebeden worden gezongen terwijl enkelen een gebedswiel ronddraaien en de hoogste non de symbolen voor man en vrouw (lightning bolt en bel) vasthoudt) en tussendoor werd herrie (geen muziek) gemaakt op traditionele instrumenten zoals lange fufusela's, trommels, bekkens en een grote schelp. Tijdens deze onderbrekingen werd heilig water (gezuiverd met pauweveren) uit een kannetje in een schaal gedruppeld terwijl met een spiegel het zonlicht op de druppels werd gericht. De betekenis hiervan werd niet helemaal duidelijk en het heen en weer geschenk van het water ging niet echt zonder morsen.
Nadat de chants waren afgelopen mocht ik een slokje melk nemen uiteen kommetje en hierna Nigel een slokje aanbieden. Dit maakte ons officieel man en vrouw. Felicitaties kregen we van de directeur van de reisorganisatie ABC Travel in de vorm van de traditionele gele sjaal met symbolen van geluk en lang leven en daarna volgden felicitaties van de andere gasten in de vorm van witte zijden sjaals (ipv bloemen, die er niet zijn in de bergen). Nadat we ons huwelijk hebben gevierd met kruidenthee, safraanrijst en fruit, hebben Nigel en ik beiden een witte sjaal geofferd aan Boeddha en geld aan één van de beschermgoden. Foto's konden nog gemaakt worden aan de buitenzijde van de tempel en zelf een paar nonnen wilden graag met ons op de foto. Al onze 'gasten' kregen uitgebreid te eten en thee, dus het was binnen de kortste keren een gezellig bedoening. Tussendoor bleven de mensen af en aan komen om een eerbetoon aan Boedha te brengen, wat het allemaal erg bijzonder maakte.
De rest van de middag is in een waas voorbij gegaan. We hebben nog een andere tempel bezocht, waar we gezegend zijn met heilig water en een rol gebedsvlaggen hebben gekocht. Tevens hebben we de grootste gouden Boeddha bezocht boven op de berg waar we tevens getracteerd werden op een fantastisch uitzicht op Thimpu.
Terug in het hotel wisten we niet hoe snel we de jurken uit moesten doen, omdat ze bij ons alletwee iets te strak waren gebonden. In onze eigen comfortabele kleren hebben we heerlijk door de stad geslenterd en alle souvenirs voor het thuisfront in één keer gekocht. Nogmaals getrouwd, op een bijzondere manier omringd door bijzondere mensen. Een ervaring die ons altijd bij zal blijven en ons nog een beetje meer heeft verbonden.