Bhutan dag 4: Te gast op de boerderij
Bhutan dag 4: Te gast op de boerderij
Woensdag 6 oktober
Na een onrustige, maar lange nacht in onze tent na een zware wandeling de berg op, was het ontbijt even uitgebreid als het diner, maar nu lekker buiten geserveerd. Nadat we ons met een schaal warm water konden opfrissen kregen we meer eieren naar wens dan we op konden en was er zelfs pindakaas, naast de gebruikelijke jam en honing voor op de geroosterde broodjes.
We waren blij dat de route nu vooral bergafwaards liep, want de hoogte was al behoorlijk in onze benen gaan zitten. Over 16 km zijn we terug van 3500m naar 2400m gelopen, waar we ontvangen werden door een echtpaar in hun boerderij. We werden vergezeld door een lief uitziende zwarte zwerfhond, die heel netjes voor ons uit liep gedurende de gehele wandeling. Zelfs toen we een snelstromend riviertje moesten overspringen kwam het hondebeest gezellig mee. Eenmaal op de plaats van bestemming werd hij echter direct door de erfhond van de boerderij weggejaagd, wat er stiekem een beetje sneu vonden. Deze boerderij betrof een groot traditioneel huis, waarvan de begane grond volledig opslagruimte was (overigens bijna leeg) en de 1e verdieping bestond uit twee logeerkamers en een lege keuken met een rijstkoker en een gasstelletje. Het enige meubel was een salontafeltje en een houten bankje, waar de vrouw des huizes trots de thee met koekjes op serveerde. Verder nog een kast voor het servies (met ontzettend groot slot) en wat matjes en foto's van de koning.
De middag lopen we nog wat rond, maar vinden we ons in het midden van nergens. Bos, bomen, riviertjes, bergen en soms een vogel of een hoen. Het is een uitgestrekt land, met prachtige (ondoordringbare) bossen en natuur. Na twee uur houden we het voor gezien (we hadden immers al 16km gelopen) en kijken we wat rond op het boerenbedrijf.
de dame bleek voor de heer te zorgen terwijl haar man zelf diende in het leger), de gids, de chauffeur die tegenwoordig met de pas aangelegde kiezelweg het huis wel per auto kon bereiken, en wij, geknield of in kleermakerzit op de grond wederom een heerlijke rijsttafel geserveerd kregen. De avond hebben we vooral gevuld met vertellen over Nederland, met hulp van een groot (erg toeristisch) plaatjes boek wat andere bezoekers al eens hadden achter gelaten bij hun gastheer en vrouw. Vooral de Zeeuwse en Volendamse klederdracht werd gewaardeerd, net als de uitleg bij ons vlakke onder-de-zeespiegel landje. We konden ons nauwelijks voorstellen hoe het moet zijn om met de beleving van een bergbewoner naar de foto's in dat boek van ons land te kijken.
Al snel trok iedereen zich terug in de slaapzak voor een lekkere lange nacht. We hebben zin in morgen, onze gids wist te vertellen dat we morgen bij Thimpu uitgenodigd zijn in een nonnenklooster voor onze trouwceremonie!