Highway to heaven
Over een lengte van bijna 2500 kilometer slingert de Pamir Highway, de op een na hoogste internationale autoweg ter wereld, door de bergen van Centraal-Azië. Hoogteziekte, aardverschuivingen, verdwaalde jakken — je neemt ze allemaal op de koop toe voor een letterlijk en figuurlijk adembenemend avontuur door een van de meest ongerepte gebieden op aarde. Columbus-ambassadeur Paul de Roos ging je voor en legt uit hoe ook jij beetje bij beetje, etappe voor etappe, dichter bij de hemel kunt komen.
Etappe 1 — van Osh naar Sary tash — 190 KM
In het land van de teletubbies
Maak je borst maar nat: de Pamir Highway voert tweeduizend kilometer lang door een bergketen die met pieken van meer dan zevenduizend meter ook wel het Dak van de Wereld wordt genoemd. De weg, die grotendeels in de vorige eeuw door Russische soldaten is aangelegd, doorkruist daarbij Tadzjikistan, Afghanistan, Oezbekistan en Kirgizië. Dat laatste land is het startpunt van je reis. Om precies te zijn: Osh, een van de oudste steden ter wereld. Weinig doet meer herinneren aan het roemrijke verleden van de stad als een handelspost op de befaamde Zijderoute; de beruchte veroveraar Dzjengis Khan maakte de plaats met de grond gelijk. Maar handel wordt er nog genoeg gedreven, vooral op de kleurrijke markt aan de rivier. Dit is een van de grootste bazaars van Centraal-Azië, waar van alles aan de man wordt gebracht, van traditionele vilten hoedjes tot fruit en paardenhoeven. Je roadtrip begint gemoedelijk − de eerste tachtig kilometer buiten Osh gaan over een goede weg door een glooiend en lieflijk groen landschap. Mocht je je hebben afgevraagd waar de bedenkers van de Teletubbies hun inspiratie vandaan haalden, dan krijg je hier je antwoord. Highlight: ontmoetingen met nomadenfamilies. De heuvels bieden een prachtig decor voor hun kuddes schapen, geiten, koeien en paarden. In de verte zie je de eerste besneeuwde toppen van het Pamir-gebergte. De weg stijgt gestaag naar de Cigircikpas op 2406 meter. Een kleine honderd kilometer verder neem je de Taldykpas (3615 meter), met zijn vele haarspeldbochten. Dan is het nog enkele kilometers naar Sary Tash of Sary Moghul. Beide rommelige, onooglijke plaatsjes in the middle of nowhere, maar het dorpsleven is innemend − bewonder de locals op hun ezels of aan het werk op het land − en het decor van het massieve Pamirgebergte maakt veel goed. Overnacht in een homestay, op matrasjes op een met kleurrijke tapijten bedekte vloer en een wc dertig meter verderop. Of kies ervoor je trip met een dag te verlengen met een overnachting in het base camp van de machtige Lenin Peak, met 7134 meter een van de hoogste bergen van de voormalige Sovjet-Unie. Rond het kamp liggen meren waar je aan het einde van de zomer heerlijk in kunt zwemmen. Je kunt ook kiezen uit meerdere, relatief gemakkelijke hikes.
Etappe 2 — van Sary Tash naar bulunkul — 400 KM
De koudste plek van Tadzjikistan
Tadzjikistan, here we come! Na de vlotte afwikkeling van de Kirgizische douaneformaliteiten is het nog vijftien kilometer door een leeg en desolaat stuk niemandsland voordat je bij de Tadzjiekse grenspost aankomt. Na een lunchstop aan het diepblauwe, door een meteorietinslag ontstane Karakulmeer, rijd je door een magistraal landschap naar het plaatsje Murgab. Onderweg passeer je eerst nog de Akbajtalpas (4655 meter), het hoogste punt van de Pamir Highway. Je bent nu in de autonome regio Gorno Badakhshan. Murgab, ooit een buitenpost van het Russische rijk, is de belangrijkste plaats in dit gebied. Ook hier overvalt je de lelijkheid van de Sovjetarchitectuur uit de vorige eeuw, vooral in vergelijking met het omliggende natuurschoon. Er wonen veel Kirgiziërs − je herkent ze snel aan de typerende vilten hoedjes. Na nog wat inkopen te hebben gedaan op de bazaar van Murgab − een bonte verzameling van verroeste zeecontainers − maak je je op voor de rit van 130 kilometer naar het dorp Bulunkul en het gelijknamige meer. Volgens de Tadzjieken is dit de
koudste plek van het land. ’s Winters dalen de temperaturen tot onder de min veertig graden. Zelfs in de zomer wordt het in de felle zon niet veel warmer dan plus tien graden.
Lees het volledige artikel in Columbus Magazine Editie 59
Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.
