Op het leugenbankje in Graubünden image
Lkoedam

Op het leugenbankje in Graubünden

In dorpen in het zuidoosten van Graubünden, Zwitserlands grootste kanton, vervullen leugenbankjes al eeuwenlang een social rol. Het zijn bankjes waarop dorpsbewoners bij elkaar komen om de wildste verhalen te delen. Na een autotocht langs de mooiste plekken van het kanton, belanden we op het leugenbankje van een chalet Chesa Rähmi. We kijken terug op onze reis en komen op de proppen met onze eigen waarheden. Dat er in Europa weinig betere plekken zijn voor outdoorfans en thrillseekers, bijvoorbeeld. Geloof jij ons?



1. Je eigen MonGoolse Yurt in de alpen



Ik gooi mijn tas neer op het bed en kijk vol verbazing om me heen. In het midden van het ronde vertrek staan een houtkachel en een mand met houtblokken en aanmaaklonten. Op het nachtkastje kaarsen en een doosje lucifers. Op een stoel liggen twee dikke extra wollen dekens. Het enige licht in de ruimte valt binnen door de glazen koepel in het dak. Stopcontacten, lampen en een verwarming zijn er niet. Een internet- of telefoonverbinding evenmin. We slapen vannacht allebei in onze eigen Mongoolse yurt. En dat in de Zwitserse Alpen! ‘Wie hier overnacht komt er voor de serene rust, de frisse alpenlucht en de heldere sterrenhemel,’ zegt Alfons Cotti, eigenaar van yurthotel Cotti Agricultura. Het idee voor het opzetten van de vijf Mongoolse yurts ontstond nadat Alfons in een soortgelijke ronde nomadentent overnachtte op het erf van een vriend. Bij wijze van experiment zette hij er zelf een op. Die bleek een regelrechte hit onder wandelaars. Met de hulp van een overgevlogen Mongoolse yurthandelaar breidde Alfons zijn yurthotel uit, compleet met sauna, restaurant en bar. Dat deed hij geheel op duurzame wijze. Zo bestaat de bar uit hout van een oude waterbak en wordt er biologisch gekookt, zegt Kathi, die een bord zelfgemaakte rösti onder onze neuzen schuift. ‘Het vlees dat we gebruiken is bovendien van onze eigen dieren of van lokale boeren.’ Maar wat Cotti Agricultura pas écht bijzonder maakt is de ligging in een van de mooist denkbare Alpenlandschappen: Alp Flix, een op bijna tweeduizend meter hoogte gelegen plateau omringd door

besneeuwde toppen vol kabbelende beekjes, serene meertjes en bijzondere flora en fauna. Het veenlandschap wordt gerekend tot de meest biodiverse gebieden van Zwitserland, met dank aan de ruim tweeduizend plant- en diersoorten die hier door onderzoekers werden waargenomen. Wie Alp Flix, dat onderdeel is van natuurgebied Parc Ela, bezoekt, kan van juni tot oktober prachtige wandelingen maken. Maar een indrukwekkendere manier om het gebied te verkennen is te paard. Cotti Agricultura biedt paardentochten over het plateau aan voor twee tot vijf rijders van alle niveaus.







2. Latin love

Er was eens een boevenbende die bestond uit zeven broers. Ze waren van plan om de rijke man in het huis op de bergpas nabij het plaatsje Bivio te doden voor zijn spullen. Het kamermeisje kreeg lucht van de snode plannen en waarschuwde haar baas. De twee verschansten zich − het meisje onder een brug en de rijke man in een hooistapel − en wisten te ontkomen. Sindsdien staat de pas bekend als de Septimerpas, een waarschuwende verwijzing naar de zeven (sept) moordlustige broers. Een andere theorie is aannemelijker: de pas dankt haar naam aan haar geografische ligging. Op de

Romeinse kaart van de Alpen was het de zevende en belangrijkste doorgang naar het noorden. Met deze theorieën in het achterhoofd streek in 2002 een Oostenrijkse hobbyarcheoloog neer op de bergpas en groef er een ogenschijnlijk zeldzame Romeinse munt op. Om meer over zijn vondst te weten te komen, ging hij te rade bij een professor aan de Universiteit van München. Die maakte een deal met de man: hij mocht de munt houden als hij de vindplaats prijsgaf. De officiële opgravingen van het team uit München begonnen in ... ‘Wanneer was het ook alweer,’ mompelt Arturo Fasciati. Tijdens het rijden grist hij een witte archeologiegids uit het handschoenenkastje en werpt het in mijn schoot. Arturo is eigenlijk helemaal geen gids.

Hij is acupuncturist, zoon van een schoenmaker en kleinzoon van een schaapsherder. Als trotse inwoner van Bivio besloot hij zich in te lezen over de geschiedenis van het dal en de omringende bergen. De rol van gids werd hem later pas toegeschoven, simpelweg omdat er geen andere gids was in het dorp. Hij vervolgt: de archeologen vonden talloze voorwerpen die duidden op sporen van de Romeinen, zoals zilveren munten met een afbeelding van keizer Augustus. En leren katapulten met gegraveerde kogels. Het wordt kouder naarmate we de Septimerpas naderen. De winter, die op

aanbreken staat, is gevaarlijk. Zelfs de lokale mensen uit het dal mijden de pas in de winter. ‘Er is een gezegde: de winter hier is negen maanden lang. De andere drie maanden zijn koud.’ Als we Arturo moeten geloven, kan het hier nog steeds sneeuwen in mei. Als we eindelijk de top bereiken, parkeren we het busje. Het mooiste traject van de Septimerpas, Bivio in de rug, is het eerste stuk van de afdaling. Hier plaveien grote platte keien het pad en vind je een gerestaureerde Romeinse brug. Vandaag de dag is het pad populair onder mountainbikers en natuurliefhebbers, die er komen voor de grote aantallen alpensteenbokken, alpenmarmotten en wilde bloemen. Maar misschien wel bekender is het Septimertraject onder langeafstandwandelaars, die het afleggen als onderdeel van twee- of meerweekse tochten. Na een wandeling van ongeveer anderhalf uur concluderen we dat we het fraaiste deel van de route hebben gehad. Op aandringen van Arturo wijken we daarom af van het pad en strijken we neer op een plekje dat wordt omringd door struiken met jeneverbessen, die worden gebruikt voor de productie van lokale gin. Terwijl we eten van de besjes grist Arturo een homp brood en een brok kaas uit zijn tas. We delen zijn lunch en drinken water uit het nabijgelegen bergriviertje en kijken omhoog naar het lint van steen. Zouden de Romeinen er tijdens hun rustmomentje op de Septimerpas ook zo bij gezeten hebben?



Lees het volledige artikel in Columbus Magazine Editie 57



Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.