Innerlijke én uiterlijke reis
'Waar kom jij vandaan?' Hoofdredacteur Louise ten Have uit wekelijks haar passie voor reizen in deze blog.
(Foto: Louise ten Have)
Vissen zien het water waarin ze zwemmen niet. En heel veel mensen zien de cultuur waarin zij leven niet. De meeste inwoners van een land hebben géén idee wat de kerneigenschappen van hun eigen cultuur zijn en wat voor invloed dit op hun gedrag heeft. Dat geldt voor inwoners van de landen waar we te gast zijn én voor ons. Je kunt bedenken dat situaties die wij ‘normaal’ vinden, alleen zo zijn omdat we ‘van huis uit’ hebben meegekregen dat het de norm is. We doen ons best ons sociaal wenselijk te gedragen. We ontwikkelen gevoelens van schaamte, schuld en angst. Kortom, onze cultuur en opvoeding bepalen hoe we ons gedragen naar de buitenwereld.
En aangezien we onszelf plus onze ‘normaal’ meenemen, zijn we geneigd onze culturele verwachtingen te projecteren op de bewoners van onze reisbestemmingen.
Elke cultuur vergt dan ook elke keer weer een omschakeling én inlevingsvermogen om te zien waar deze mensen ‘vandaan komen’. Anders mis je uiteindelijk de essentie van deze mensen. Gelukkig gaat dat steeds makkelijker. Ik ben aan het leren mezelf ‘leeg’, of ‘blanco’ of ‘(ver)oordeelloos’ te maken. Ik zie het als een innerlijke reis ín een uiterlijke reis. ‘Vreemd’ bestaat hierdoor bijna niet meer. Als het al iets is dan is het hooguit ‘ander gedrag’. Daardoor ben ik aan het leren iedereen te zien zoals ze zijn en situaties te accepteren zoals ze zijn. ‘Normaal’ gedrag sla ik simpelweg gaande. Boeren ze bij het eten, dan boeren ze bij het eten. Dragen alle vrouwen hun sarong op een en dezelfde manier, dan dragen ze allen hun sarong op een en dezelfde manier. Slachten ze massaal kippen voor een ritueel aan de Godin Kali dan slachten ze massaal kippen voor een ritueel aan de Godin Kali. Slachten ze massaal kippen! Ach, ik ben nog aan het leren… het is zoals het is.
