Blog van de week: op visite bij de Orang Asli
Columbus Reisreporter itenz13 bezocht tijdens zijn reis door Maleisië de inboorlingenstam Orang Asli. Wat hem vooral verwonderde was de primitieve levensstijl van de bewoners. De inboorlingen houden er vreemde rituelen en tradities op na. Welke? Dat lees je in de Topblog van deze week.
‘In oktober 2012 heb ik een trip naar de jungle van
Taman Negara National Park gemaakt, hier ligt het oudste
regenwoud ter wereld in het groene hart van
Maleisië. Een onderdeel van deze fantastische trip was een
bezoek aan een inboorlingen dorpje waar de ‘Orang
Asli’ stam leeft, dit zou een zeer bijzondere ervaring worden
die me nog lang zal heugen.
Per longtailboot ging het de Tembelis rivier stroomafwaarts naar
een strandje waar we afmeerden en de wal op klauterden. Enkele
kinderen kwam onze gids Hermann (zijn eigenlijke naam was Mohammad,
maar dit is makkelijker voor de toeristen) die voorop liep al
tegemoet.
De bewoners leven hier in kleine primitieve zelfgemaakte hutjes
tussen de bomen. Hun voedsel wordt bijeengesprokkeld door de jacht
op het wild in de bossen en wat ze aan vis vangen in de rivier. We
mochten vrij rond lopen en foto’s maken en kregen alle gelegenheid
tot het stellen van vragen.
Ik had eerst beetje plaatsvervangend gevoel van schaamte omdat je
het gevoel krijgt dat je inbreuk doet op de privacy van deze
mensen. Maar je kon ook wel merken aan sommige dingen die je zag
dat de moderne beschaving ook hier zijn invloed op het leven had.
Bepaalde artikelen die ze gebruikten konden ze gewoon niet zelf
gemaakt hebben (kleding natuurlijk), dat was natuurlijk verkregen
door ruilhandel.
Hermann wees ons op allerlei bezigheden die ze deden. We werden
naar een man geroepen die bezig was de pijtjes te bewerken die uit
een blaaspijp geschoten werden om hun prooien af te schieten. Er
werd uitgelegd hoe de giftige stof uit de bast van een bepaalde
boom op de punt vd pijltjes gesmolten werd zodat het doelwit een
verdovende lading kreeg.
Even verderop kregen we te zien hoe deze blaaspijpen gemaakt werden
en we zagen hoe de koppen van de pijltjes bewerkt en geschuurd
werden met behulp van eucalyptusbladeren. Verbluffend hoe snel ze
mooi rond en glad werden gemaakt.
Daarna kregen we een demonstratie van hoe er met een stangetje
rotanhout tussen twee klosjes hout op een stukje bamboe binnen twee
minuten een vuurtje werd gemaakt. Hierna werd een demonstratie
gedaan van het schieten met pijltjes uit een blaaspijp (lengte
zeker 2½ mtr!). Verbluffend hoe de man een poppetje tegen een paal
op ca. 15 meter afstand dwars in het hart schoot. Ik mocht
natuurlijk ook even, op minder dan een mtr afstand tot het doel was
ik best tevreden :-) J
We kregen voordat we weggingen nog wat tijd om rond te wandelen. Ik
vroeg Hermann nog over iets wat ik niet helemaal
meegekregen/verstaan had en dat ging over wat de inboorlingen deden
met de lichamen van hun doden. Hij had ons namelijk verteld dat er
telkens wanneer er iemand overleden was dat het lichaam van deze
persoon achtergelaten werd en dat de rest van de stam vervolgens
verhuisde naar een andere plek. Hij vertelde dat het lichaam
ingepakt werd en vervolgens door de andere bewoners bevestigd werd
in de top van een boom.’
Benieuwd waarom de bewoners de overledenen in de boomtoppen
bevestigden? Lees
hier het hele verhaal van Columbus Reisreporter itenz13.
