Ecuador ontsluierd
Bij Ecuador denken de meeste reizigers meteen aan de Galapagoseilanden – het vasteland is terra incognita. Reden voor ons om Elaine Springford, Columbus Reisreporter van het Jaar 2013, twee weken op een volledig betaalde expeditie te sturen. Samen met Columbus-schrijfster Ynske Boersma ontdekte ze een pocketversie van Zuid-Amerika. In een van de kleinste landen van het continent kun je zowel de Andes als de Amazone intrekken, poema’s én walvissen spotten. Maar misschien wel de grootste troef van Ecuador zijn de vele inheemse gemeenschappen waardoor je, in sommige gevallen, compleet gaat trippen …
‘Ayahuasca, ayahuasca, espiritu santooo!’ bezweert de sjamaan. Hij pakt een plastic fles met een ondefinieerbaar goedje van het altaar, neemt een ferme slok en sproeit dan vol overgave over zijn te reinigen discipel heen. Pssst! De sjamaan schreeuwt, onverstaanbare klanken in de nacht. Plots begint het altaar te trillen, gevolgd door een schril geluid. De sjamaan kijkt vertwijfeld. Niet de heilige geest maar een luid rinkelende Nokia vraagt zijn aandacht. Dan grijpt hij zijn telefoon van de offertafel en verlaat het toneel.
Fotograaf Elaine en ik slaan het tafereel gade. We zijn bij de Tsa'chilas, een inheemse stam in de gelijknamige Ecuadoraanse provincie, in het tropisch woud tussen de bergen en de kust. De Tsa'chilas staan beter bekend als Los Colorados, de Roodhuiden, vanwege de rode kleurstof waarmee de mannen hun haren insmeren. Twee eeuwen geleden dreigde de gehele stam te worden uitgevaagd door een mazelenepidemie, meegebracht door de Spanjaarden. Ten einde raad wendde de stamleider zich tot de geesten, die hem vertelden hun lichamen in te smeren met het rode sap uit de zaden van de achioteplant. De epidemie stopte, en als eerbetoon verven de mannen vandaag de dag nog steeds hun haren met de natuurlijke kleurstof.
Lees het volledige artikel in Columbus Magazine Editie 49
Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.
