Op paardentocht door Patagonië
Het indrukwekkende landschap van Patagonië, met zijn in sneeuw gehulde bergen en massieve gletsjers, ontdek je idealiter te paard.
Patagonië ligt ten zuiden van de rivier de Colorado (veertigste breedtegraad) en strekt zich uit tot en met Vuurland, het zuidelijkste puntje van het Zuid-Amerikaanse vasteland. Het landschap is weids en woest: van de toppen van de Andes met zijn ijsvelden en azuurblauwe gletsjermeren tot verlaten steppes waar de horizon pas ophoudt bij het einde van wereld. Alles is hier enorm: de afstanden tussen de stadjes, de gletsjers, de schapenboerderijen, de wind. De immense rotsen in het Fitzroy massief en de spectaculaire gletsjers, die zich met kracht in de ijsblauwe meren storten, zijn verbijsterend mooi en met recht populair, net als de zeehonden, walvissen en pinguïns aan de kust. Maar het zou zonde zijn als je vanwege al dit natuurgeweld een minder opvallende highlight zou overslaan: de estancia.
Vakantie vieren bij de boer
De Patagonische provincie Santa Cruz staat bekend om de vele estancias, boerderijen waar immigranten uit Engeland en Wales ooit schapenfokkerijen begonnen. Schapen doen het goed op de steppe en hun merinowol is de beste ter wereld. In de jaren zeventig daalden de wolprijzen echter en zelfs in dit immense gebied trad overbegrazing op. Estancias gingen failliet en toen er nog eens honderden na de uitbarsting van de vulkaan Hudson in 1991 hun schapen verloren, trokken veel boeren weg. De estancias die nu nog in bedrijf zijn, richten zich vaak op het toerisme, zoals Estancia Estela aan de oever van het Viedmameer, op drie kilometer afstand van de beroemde herberg La Leona, waar de voortvluchtige bankovervallers Butch Cassidy, Sundance Kid en zijn vrouw Ethel Place zich aan het begin van de twintigste eeuw schuilhielden. Pablo Quiroz beheert de estancia. We staan te praten bij de omheining van de paardenstal terwijl de tamme guanacos (lama’s) en een geitenbok om aandacht vragen. ‘Ik moet mijn paarden goed in de gaten houden,’ vertekt Pablo. ‘Als ze op het land van de buurman belanden, zijn ze voor hem.’
Echte cowboys
We wachten op de gauchos Daniel en Pablo (hoe verwarrend) die de 22 paarden van de steppe halen. Ze rijden op moderne quads, want tijd is geld. Aan de bordercollies merk ik dat de paarden eraan komen. Het is een prachtig gezicht als ze de omheining binnen stuiven met de honden in hun kielzog. Alle paarden hebben een naam en er zijn een paar duidelijke leiders. Dat merken we als we later een tocht door de lage duinen naar het Viedmameer maken. Het uitgestrekte meer is onbeschrijflijk mooi. De kleuren blauw wisselen voortdurend, de stenen op het strand glinsteren in het tegenlicht. Het avondlicht is prachtig, het Fitz Roy-gebergte, bijna altijd in de wolken, is duidelijk te zien. Als we terugrijden is het zeven uur, de straffe wind is een briesje geworden.
Vrijheid te paard
Tijdens de rit waarbij de paarden zelf hun weg kiezen, praat ik wat met Pablo. Hij is 27 jaar, vrijgezel en dat wil hij voorlopig blijven. ‘Er zijn zoveel mooie meisjes, ik kan nog niet kiezen’, zegt hij met een knipoog. Hij is pas acht dagen in dienst bij La Estela, ik ben zijn eerste ruiter. De werkzaamheden zijn divers: typisch gauchowerk, zoals paarden trainen en verzorgen, maar ook ontbijt serveren en raften. Op mijn vraag wat hij doet als het seizoen in april voorbij is en de winter begint, geeft hij een verrassend antwoord. Eerst gaat hij vakantie houden bij zijn familie en daarna gaat hij naar Nederland en Duitsland om polopaarden te trainen. Ondertussen hebben de paarden de omheining bereikt waar de andere hen ongeduldig begroeten. Na het afzadelen gaan de hekken open en de kudde stuift weg, de vrijheid tegemoet.
Ook op paardentocht in Patagonië? Beleef op een van de verschillende estancias in deze regio een dia del campo. Je gaat dan paardrijden, maar kunt ook leren schapen scheren, vissen vangen, asado (barbecue) maken en koeien drijven. Bijvoorbeeld dus bij Estancia La Estela.
Dit artikel is geproduceerd door Columbus Travel (© Columbus Travel 2015)
