Blog van de week: Puffins in de mist image
Lkoedam

Blog van de week: Puffins in de mist

Elke week kiest Columbus Travel de blog van de week uit de blogberichten van onze community. Deze week: Reisreporters Dennisenroel over hun zoektocht naar Puffins in IJsland.



Reisreporters Dennisenroel zijn in IJsland, op zoek naar naar Puffins, oftewel Papegaaivogels. De weg ernaartoe is niet zo makkelijk en het weer slaat plotseling om...



"Diepe kuilen trotserend, rijden we met onze auto over een zandweggetje naar ons hotel aan de baai van Breidavik. Dit gehucht is het laatste stukje bewoonde wereld op weg naar Látrabjarg, één van de grootste vogelkliffen ter wereld en tevens het meest westelijke puntje van Europa. Terwijl we een dikke stofwolk achter ons laten, passeren we de ene diepe afgrond na de andere. De Westfjorden zijn betoverend mooi. Zo puur, zo afgelegen, dit soort plekken zijn zeldzaam in Europa!



We mogen vandaag niet klagen over het weer. De ruim 200 kilometer lange rit tussen Suðureyri en Breidavik wordt grotendeels begeleid door een stralende zon. Het water in de diepe fjorden kleurt daardoor Caribisch blauw en nodigt bijna uit tot een frisse duik. De temperaturen zijn echter heel wat minder Caribisch, zodat we ons op tijd bedenken.
Bovendien moeten we door, want de papegaaiduikers wachten… Vogelklif Látrabjarg hebben we bewust in ons reisschema opgenomen, omdat dit de beste plek in Europa is om de papegaaiduiker in het wild te zien.



Hoe dichter we deze ‘klif der kliffen’ dan ook naderen, des te meer de voorpret op de voorgrond komt te staan. Rond de klok van 5 arriveren we in Breidavik. Eén kerk, twee huisjes en ons hotel. Verder niets dan zand en duinen. Een gehucht in de puurste zin van het woord. Het voelt aan als het einde van de wereld. 



Terwijl we onze bagage uitladen, trekt er laaghangende bewolking de baai binnen. We kijken elkaar bedenkelijk aan. Het zal wel loslopen, hopen we hardop. Maar een half uur later is Breidavik bedekt onder een dikke laag stroperige mist. Het zicht is nog maar 10 tot 20 meter en de teleurstelling groot. Omdat de weg naar Látrabjarg als zeer slecht bekend staat, is het maar de vraag of het verstandig is om nog te gaan. Verstand of gevoel zijn echter heel andere dingen. En zeg nou zelf: kom je ooit nog zó dicht bij de papegaaiduikers?

Natuurlijk besluiten we te gaan. Stapvoets rijden we door de dichte mist..."



Benieuwd hoe dit verhaal verder gaat? Lees verder op onze community!