Dit is de meest afgelegen plek ter wereld
Je bent er zo’n drie weken onderweg om een aanzienlijke stad te bereiken en zelfs het laagste punt is nog vier kilometer hoog.
Meten is weten. Hoewel het vrij eenvoudig is in kilometers vast te stellen dat het Atlantische eiland Tristan da Cunha de meest afgelegen bewoonde plek op aarde is, betekent dat niet dat het je automatisch de meeste reistijd kost. En uiteindelijk is dat, zo beargumenteerden wetenschappers in dienst van de Europese Unie en de Wereldbank, waar het in de wereld om gaat: de menselijke maat.
Middle of nowhere
In 2008 publiceerde het EU Joint Research Centre een wereldkaart gebaseerd op de reistijd die het je zou kosten om, vanaf een gegeven plek, een van de 8500 grootste steden op aarde te bereiken. Dit vanuit het idee dat die reistijd een indicatie is voor de toegang die mensen hebben tot diensten en tot de markt, en daarmee tot ontwikkelingskansen. Hoewel 95 procent van de wereldbevolking samengepakt zit op tien procent van de totale landmassa, is slechts tien procent van die landmassa zo afgelegen dat ze meer dan twee dagen verwijderd is van een grote stad.
Land van extremen
De uitkomst van het onderzoek? Geen bewoonde plek ter aarde is zo ontoegankelijk als het hart van het Tibetaans Hoogland (om exacter te zijn: 34.7°N, 85.7°E). Je bent zo’n drie weken onderweg om vandaar een aanzienlijke stad te bereiken – in dit geval Korla of de Tibetaanse hoofdstad Lhasa. Een groot deel van de reis moet bovendien te voet worden afgelegd. Het Tibetaans Hoogland is in alles extreem. Het is net zo groot als West-Europa en wordt begrensd door de gletsjers en pieken van de Himalaya. Zelfs het laagste punt is nog vier kilometer hoog, de lucht is extreem ijl, de temperaturen reiken tot ver onder het vriespunt.
Boeddhistische tradities
Het is een kaal geblazen maar betoverend landschap, en na Antarctica en het noorden van Groenland de dunst bevolkte regio op aarde. Door die bijzondere omstandigheden vind je er niet alleen een cultuur die dicht bij haar boeddhistische tradities is gebleven, het is ook het leefgebied van een aantal uitzonderlijke grote dieren, zoals de zeldzame chiru, de bruine beer, de wilde yak en grote roofdieren. Wie het Tibetaanse Hoogland wil bezoeken moet – gezien de omstandigheden – fit zijn en tegen een stootje kunnen. Maar wie zich op een andere planeet wil wanen, is er aan het goede adres.
