Hello and goodbye image
Claudia

Hello and goodbye

Columbus oprichters Matthijs de Groot en Louise ten Have zijn op ontdekkingstocht in Papoea Nieuw Guinea en berichten vanuit de jungle over hun belevenissen aldaar. In deel drie maken ze kennis met de échte familie Robinson.

Geen service. Dat is wat mijn telefoon aangeeft als we in de banana boat, een speedboot, van New Ireland in Papoea Nieuw Guinea (PNG) naar één van de buitenste eilanden vertrekken. Zolang je telefoon het nog doet, moet je nog een stukje verder reizen om het ware paradijs te vinden. De eilanden van PNG hebben vaak bijzondere namen: New Hannover, New Britain, Duke of York eilanden en de Bismarck Archipel. Namen uit een bewogen verleden van kolonisten die kennelijk heimwee hadden.

175 soorten koraal

De rit naar het eiland van onze bestemming zal zo'n twee uur duren en ons langs de riffen van meerdere eilanden voeren. Deze riffen bevatten de meest biodiverse koralen van de hele wereld. In één rif van tweehonderd meter breed aan het strand vonden wetenschappers in één enkele ochtend zoeken onlangs 175 soorten koraal. Meer dan alle koraalsoorten in de gehele Cariben bij elkaar.

Familie Robinson

Als we op het eiland van onze bestemming aankomen, worden we opgewacht door Meneer Robinson en zijn familie. De echtheid van zijn voornaam zal hij later met officiële papieren aan ons bewijzen. Hier wonen en dan Robinson heten; hij moet er zelf ook smakelijk om lachen, terwijl hij met zijn voeten in het ondiepe water naast onze boot staat. Om zijn voeten liggen tientallen rode en blauwe zeesterren, zo groot als frisbees.

Vissen springen op je af

Op de witte zandbank staan drie hutten, één van de familie en twee voor bezoekers. Op deze plek geen stormen, geen vulkanen. Eigenlijk maken ze zich hier nergens zorgen om. Of het moeten de slechte resultaten van het nationale rugbyteam zijn. Het eten halen ze grotendeels uit de zee. Om vis te vangen hoeven ze niet eens de zee op, zoals hij even later zal demonstreren. Robinson gooit een stok bovenop één van de vele grote vissen die in het ondiepe water zwemmen. Met een enorme sprong springt de vis op het strand, kennelijk in de veronderstelling dat hij vanuit de diepe kant door een grotere vis wordt aangevallen. Het strand is in dit geval echter geen veilige keuze, omdat Robinson de vis luid lachend om zoveel domheid oppakt en aan zijn vrouw geeft: 'Diner!'

Het enige nadeel van deze droombaan

Dit is zo'n plek waar je weken, zo niet maanden kunt verblijven. Helaas zit dat er voor ons niet in: we arriveren in de middag en vertrekken de volgende ochtend alweer. 's Avonds zingt de familie een ontroerend welkomstlied. Meneer Robinson neemt daarna het woord en heet ons nogmaals welkom in de familie. 'En nu, beste vrienden, omdat jullie morgen alweer vertrekken, zingen we meteen ook het afscheidslied.' Het is misschien wel het enige nadeel van het schitterende beroep als reisjournalist. Je komt op de mooiste plekken ter wereld, maar vaak veel en veel te kort. Dus beloof mij dat als je naar PNG reist, je lekker lang op dit paradijselijke eiland zal blijven. Welke het is, verklap ik nog niet. Het staat in de nieuwe Columbus die begin juli verschijnt.


Lees ook deel 1: De megapod egg hunters van PNG
Lees ook deel 2: De bamboeman weet wie het gedaan heeft!