De laatste 5 onontdekte plekken ter wereld (tot nu toe, dan)
Valt er nog iets te ontdekken in de eenentwintigste eeuw, of is de wereldkaart helemaal ingekleurd? We gingen op zoek naar de laatste witte vlekken en vonden wegen die niet op de kaart staan, een land dat niemand wil en een micronatie midden in Italië!
1. Staat niet op de kaart | Siberische ijswegen
Siberische ijswegen. Foto: Getty Images
Vergeet GoogleMaps: wie in de winter door Siberië rijdt heeft weinig aan een gewone wegenkaart. Zodra het kwik daalt en het ijs pak ’m beet een meter dik is, verkiezen de Russen zimniks, de ijswegen die bevroren rivieren vormen. Sommige ijswegen zijn privé-eigendom van bedrijven, andere zijn vrij toegankelijk. Alleen geschikt voor ijskonijnen die niet terugschrikken voor een winters avontuur.
2. Niemandsland | VN-bufferzone, Cyprus
De landkaart van Cyprus is één grote knoeiboel. In het zuiden ligt EU-lidstaat Republiek Cyprus. In het noorden ligt de Turkse Republiek Noord-Cyprus, een staatje dat in 1983 de onafhankelijkheid uitriep, maar wereldwijd slechts door Turkije als soevereine staat wordt erkend. Dan heb je nog de overzeese Britse gebiedsdelen Akrotiri en Dhekelia, in het zuiden van het eiland — maar dus geen deel van de Europese Unie. Het opmerkelijkst is de VN-bufferzone, een gedemilitariseerd gebied dat als een kronkelende slang over de kaart van het eiland loopt. Op sommige plekken is de bufferzone niet meer dan een paar meter breed, elders meer dan zeven kilometer. Voor je nu overweegt om er bijvoorbeeld het verlaten vliegveld van Nicosia te bezoeken: helaas, in dit 350 km² grote niemandsland is niemand welkom.
3. Het land dat niemand wil | Bir Tawil
Bij elk grensgeschil maken twee landen aanspraak op hetzelfde gebied — behalve in het geval van Bir Tawil. Volgens Egypte is Soedan de baas in deze zandbak. Soedan wil daar niets van weten en houdt vol dat het Egyptisch grondgebied betreft. Allemaal de schuld van de Britten, die in 1899 een kaarsrechte grenslijn tussen beide landen trokken. In 1902 bedachten ze zich en tekenden een nieuwe grens. Die plaatste de Hala’ib-driehoek, een gebied ten noordoosten van Bir Tawil, onder Soedanees toezicht. En omdat de Hala’ib-driehoek groter, bewoond en vruchtbaar is, weigert Egypte de ‘nieuwe’ grens te accepteren. Soedan op zijn beurt heeft maling aan de landkaart uit 1899, met als gevolg dat Bir Tawil het enige stukje aarde is dat niemand wil hebben.
4. Alternatieve wereldkaart | Micronatie Seborga
Micronatie Seborga. Foto: ANP
De topografische wereldkaart is bedrieglijk eenduidig, op het saaie af. Gelukkig bestaan er alternatieve wereldkaarten, met daarop niet erkende landen als Somaliland, Koerdistan en Abchazië. Of met micronaties — want je kunt natuurlijk ook zélf een land beginnen. Toen de inwoners van Seborga erachter kwamen dat hun dorp het Italiaanse unificatieverdrag nooit heeft ondertekend werd er een referendum georganiseerd: moet Seborga zich aansluiten bij Italië, of onafhankelijk blijven? Van de 308 stemgerechtigden kozen er 304 voor onafhankelijkheid. Het door Hare Serene Hoogheid Prinses Nina bestuurde landje heeft zijn eigen vlag, munt, postzegels en grenshokjes. Tot dusver lijkt Italië het niet erg serieus te nemen.
5. De laatste grens | Ruimtetoerisme
Ruimtetoerisme. Foto: Getty Images
Waarom speuren naar witte vlekken op onze kleine planeet als er een eindeloos heelal is om te verkennen? Sinds 2001 bezochten twaalf ruimtetoeristen het Internationaal ruimtestation ISS. De prijzen voor een ruim twee weken durende buitenaardse vakantie zijn genoeg om je sterretjes te laten zien: reken op ruim vijftig miljoen euro per persoon.
Volg Columbus Travel op Facebook en/of Instagram en meld je aan voor
onze wekelijkse
nieuwsbrief!
