Topblog van de Week: eat-sleep-beach-repeat
Columbus Travel Communityleden reizen de hele wereld over. Zo ook communitylid Elleke, die een bijzondere reis maakte naar de Cookeilanden aan het andere einde van de wereld. In het Topblog van de Week brengt ze je met haar verhaal in zomerse sferen.
Lost in paradise (Foto: Louise ten Have)
Topblog van de Week geschreven door communitylid Elleke
Op 7 maart vertrokken we vanuit Auckland naar Rarotonga om er op 6 maart te arriveren. Het voelt vreemd om twee keer overnachtingen te boeken voor 6 en 7 maart. ‘We zijn toch wel juist met die data hè?‘, triple checken is de boodschap.
Rarotonga, Raro voor de ingewijden, is het ‘hoofdeiland’ van ‘The Cooks’. De Cookeilanden (<20 000 inwoners) bestaan uit 15 eilandjes verspreid over een behoorlijk oppervlak. Maar Rarotonga ben je op de scooter in minder dan twee uur rond. Het is niet zo dat je per boot zomaar kunt island hoppen of je moet wel héél veel tijd hebben. Als je meerdere eilanden wil bezoeken binnen een redelijke tijdspanne, moet je vluchten boeken. Die zijn vrij prijzig en zo komt het dat sommige eilandbewoners hun kleine verafgelegen eiland nog nooit zijn af geweest. We beseffen in wat voor een kleine wereld sommige mensen leven. Dat wakkert dan uiteraard mijn vermoeden van inteelt aan…
De jongere generaties gaan wel vaak studeren in Nieuw-Zeeland of Australië. Velen keren, buiten familiebezoek, niet terug. De Maori in Nieuw-komen oorspronkelijk uit de Cook Islands. The Islanders zijn dan weer oorspronkelijk Polynesiërs. De eerste bewoonde eilanden zouden de Markiezen geweest zijn. Die jongens hebben destijds wat afgeroeid in hun kano’s! De eilandengroepen liggen duizenden kilometers uit elkaar!
Kakkerlakkeninvasie
We komen pas laat aan in ons huisje aan het strand op Raro, dus we horen de oceaan wel, maar we zien haar niet. We worden al meteen verwelkomd door enkele kakkerlakken van formaat. Ze neigen toch wel naar de tien centimeter, voelsprieten niet meegerekend. Jakkes, als er iets is waarvan ik niet moet hebben, zijn het wel kakkerlakken. Na een kort hysterisch intermezzo van mezelf, werkt Bart ze handig de toiletpot in. Ik slaap toch niet helemaal gerust.
In de ochtend worden we verwend met een fantastisch oceaanzicht. We vullen onze dagen met ongegeneerde luiheid. Wij vinden dat geen schande na bijna twee maanden Nieuw-Zeeland actief rondgetrokken te hebben. Het kan ook bijna niet anders met zo’n hitte waarvan je je na het douchen afvraagt of je je al wel of niet hebt afgedroogd. Een mens begint zo wel eens aan zichzelf te twijfelen.
Cook-favoriet
We moeten ook nog even wennen aan het feit dat we alles, maar dan ook alles dat een beetje op voedsel lijkt, in de koelkast moeten zetten. Eén dag na het openen van een doos cornflakes kunnen we deze weggooien, want ze zit vol met beesten. De diepvriezer wordt onze vuilbak, om een invasie van insecten en ongedierte te vermijden die op etensresten afkomen.
Eén van de avonden schrijven we ons in voor het Progressive Dinner. Een busje pikt ons op om bij lokale mensen te gaan eten. Er zijn drie gangen en elke gang mogen we bij een andere familie nuttigen. Deze madammen kunnen koken! Ik eet dingen waarvan ik de naam niet meer weet. Behalve de pow-pow salad. Dat wordt m’n absolute Cook-favoriet.
Heb jij na het lezen van dit blog ook wel zin in een reis naar een tropisch eiland? In ons boek: de 50 mooiste bounty eilanden, delen Columbus-oprichters Louise ten Have en Matthijs de Groot hun favoriete bountybestemmingen, van Europa tot Oceanië en van de Bahama’s tot Zanzibar.