Dag 5 Pinguïns & reisdag naar St Lucia
West Kaap
Zuid-Afrika
Truustornado
Dag 5 Pinguïns & reisdag naar St Lucia
Wij vonden het helemaal niet erg om vroeg op te staan, want we hadden het wel een beetje gehad bij deze “vriendelijke” (NOT) eigenaresse van Eastburry Cottage. Ze vond het erg dat ze weer om 8 uur het ontbijt moest brengen. Dat kan je toch niet laten merken aan je gasten! Het was dan ook uiteraard weer iets na 8en voordat we het ontbijt kregen. Het stelde helemaal niet veel voor, dus maakte niet uit. We hadden hier al rekening mee gehouden en zelf wat bij de Spar meegenomen! Om kwart over 8 gingen we de auto inpakken. Het was nog best passen en meten met die 2 harde koffers, maar dankzij Cees van Inn Between wisten we nog hoe ze erin moesten.
Binnen een uur kwamen we aan in Betty’s Bay. Voor de tweede keer bij de pinguïns. Het zijn een van mijn favoriete dieren. Hoe geweldig is het dan, dat je de kans krijgt om deze in het wild in hun eigen habitat te zien. Mensen die mij kennen weten dat ik regelmatig roep. Relaxxxx Denk aan Pinguïns! Ik heb me eens verdiept in de pinguïn en ben er achter gekomen dat het een leuk dier is. Niet alleen maar leuk maar ook een heldhaftig en sociaal dier. Heb je wel eens een pinguïn zien lopen? Dat is heel erg grappig om te zien. Ze waggelen maar wat. Leuk om naar te kijken. Is dat lopen dan niet zielig? Je mag toch niet lachen om dat gestuntel? Ja hoor, je mag best lachen als een pinguïn loopt. Het beestje vind dat helemaal niet erg. Heb je weleens een pinguïn zien zwemmen? Juist ja, ze gaan als een raket door het water. En hoe zwemt je zelf? Haha, ik hoor de pinguïn al lachen om onze zwemkunsten. En kijk zo staan we weer gelijk. Bekijk de film March of the Pinguïns eens, dan weet je ook gelijk waarom de pinguïns zo sociaal zijn en heldhaftige dingen doen. Maar nu even verder over dit specifieke soort, namelijk de Afrikaanse Pinguïn.
Wat informatie over de Afrikaanse pinguïns
Afrikaanse pinguïns zijn standvogels en blijven het ganse jaar door in de buurt van hun broedplaats. Nesten worden in zandholen, tussen gras en struiken of onder rotsen gebouwd, beschermd tegen de zon en dichtbij de kust en het water. Vroeger werden holen in de guano (hun mest van vorige generaties) uitgegraven, maar omdat de mens vele lagen heeft afgebouwd, is hiervan nog maar weinig over. Nu graven ze hun holen voornamelijk in het zand (met instortingsgevaar) of broeden zelfs in openlucht, met gevaar voor oververhitting en uitdrogingsgevaar. En omdat ook mensen een voorkeur hebben voor zonovergoten kusten en baaien, moeten de pinguïns vaak wijken naar meer afgelegen plekken. Vandaar dus nu ook het actieproject wat ik heb gesteund. Zie vorige bericht.
De pinguïns werden vroeger ook wel ezels pinguïns genoemd. Ze maken namelijk het geluid dat echt lijkt op dat van een ezel. Dit was wel een grappig moment, want Paulien zei; “hey, ik hoor een ezel” Dat waren dus de pinguïns hahaha. Wat een leuke beestjes zijn dit. Ze trekken zich niks aan van de mensen die er zijn. Helaas kwamen er al snel donkere wolken opzetten en verdween de zon om plaats te maken voor regenachtig weer. Dat was jammer. Hopelijk hadden we wat leuk foto- en filmmateriaal. Dit was het leukste gedeelte van de dag.
De rest van de dag stond in het teken van reizen. We reden terug naar Kaapstad. Onderweg vlakbij Kaapstad werden we weer even geconfronteerd met de grote verschillen die hier zijn tussen arm en rijk. Het ene moment zie je Ferrari’s en Porsche’s rijden en het andere moment schieten de townships langs je heen. Een township (woonoord) in Zuid-Afrika is een woonplaats voor (meestal) de zwarte bevolking, aan de randen van een stad. Townships bestaan vaak uit huisjes van golfplaten daken en houten muurtjes. Richting Kaapstad zagen we ook een MAC. Uiteraard werd hier even gecheckt of er appelpie was. Eenmaal bij het vliegveld aangekomen konden we zo de huurauto inleveren. Dit was allemaal snel geregeld. Na het inchecken moesten we voor onze vlucht naar Durban langer wachten dan gepland. Het vliegtuig had vertraging bij een eerder vlucht dus die van ons vertrok een uur later. Dat was balen, want nu moesten we zeker te weten in het donker rijden naar onze volgende accommodatie in St. Lucia.
We hadden, toen we eenmaal in het vliegtuig(je) zaten, een voorspoedige vlucht. Bij aankomst in Durban werden we geholpen door een charmante meneer bij het autoverhuurbedrijf. Lance heette hij. We kregen opnieuw een Toyota Corolla. Deze keer een witte en wel met wat meer kilometers erop. We besloten nog even te bellen met het guesthouse in St. Lucia en de excursieoperator (ivm ophalen tickets wat niet meer ging) dat we verlaat waren. Ik kreeg een hele aardige vrouw aan de telefoon. Dat gaf de burger weer moed na de vorige eigenaresse.
Omstreeks 21 uur kwamen we aan in St Lucia. We waren helemaal gesloopt, maar werden zoals verwacht heel erg vriendelijk ontvangen. We waren zelfs te moe om nog even wat buiten de deur te gaan eten. Daarom dachten we maar even snel een blogberichtje plaatsen en dan naar bed. En dat hebben we gedaan. Morgenochtend worden we alweer om 8 uur opgehaald voor een snorkel dag safari, dus we zijn zeer benieuwd.
Welterusten en tot morgen allemaal
Foto's
