Bikes & Wines I
Bikes & Wines I
Donderdag 24 maart
Gelukkig dat Marisah van Cape Town travel had bedacht dat wij niet eerst naar Kaapstad zouden hoeven om daar op de trein te stappen. Normaal vertrekt Bikes&wines vanaf station Kaapstad. Dus wij hadden wat tijd over en konden deze ochtend rustig aan doen. Het zou maar een half uurtje kosten om bij het stationnetje Vlottenburg aan te komen. (tot onze verbazing niet het station van Stellenbosch zelf)
Dus op ons gemak een ontbijtje vanaf het balkon om voor het laatst van het indrukwekkende uitzicht te genieten. Wel heel apart hoor om steeds zomaar uit een accommodatie te mogen vertrekken zonder te hoeven betalen. Wel laten we steeds een behoorlijke fooi achter voor het personeel. Die hoeven er niet aan te kort te komen dat wij gratis logeren nietwaar. Zij doen hetzelfde werk en leveren dezelfde service als altijd. Dus wij gedragen ons wat dat betreft niet als die zuinige Hollanders. Eerder het tegenovergestelde. We geven meer fooi als dat we anders gedaan zouden hebben.
Het fietsen. Een fantastisch idee. Fietsen door de wijnvelden regio Stellenbosch. Wie wil dat nou niet? Wij hebben de lichtste fietstocht kado gekregen. Light meander. 9 km biketrip, not heavy, met bezoek aan 2 winerys and 1 brandy destillery.
Een gids komt van het perron aanwandelen met 4 Duitse toeristen. Een volwassen vent die direct weet wie we zijn en weet dat we zo meteen met zijn collega op pad gaan. Maar hij neemt ons nu alvast mee in de voorbereidingen. Heel attent en heel gastvrij.
Alvorens je hier aan wat voor activiteit ook meedoet dien je een’ form of indemnity’ in te vullen. Om te voorkomen dat je ze aansprakelijk stelt als ze in gebreke zijn gebleven en je iets ernstigs overkomt. Eigenlijk is dat onwettig, want als ze een steekje laten vallen, dan kun je ze toch echt wel ter verantwoording roepen hoor. Ach, wij vullen dat dan altijd wel in. Dan krijgen we de materialen uitgereikt. Een kapotte (dus niet veilig meer) kleverige helm (zweet van alle voorgangers) een volle waterfles die niet eerst in gereinigd … hier gaan wij dus geen slok uit nemen bedacht ik mij op dat moment… (bij terugkeer worden de flessen leeggegooid en gewoon weggezet zonder te worden gespoeld….). Mountainbikes met opgedroogde modder van voorgaande trips en handvaten die je niet meer kunt loslaten omdat ze zo plakkerig zijn. Geen onderhoud na elke fietstocht. Dat is wel gelijk duidelijk. Wel krijgen we een pakketje met een drankje en wat chocola en pinda’s, voor de ‘broodnodige energy’. Kortom…de handen van buitensportbedrijven in Nederland zullen hier gaan jeuken om dit eens even ‘aan te pakken’. Daar wij ook zelf niet onbekend zijn met het organiseren van activiteiten en omgaan met groepen… onze handen gaan ook vanaf het begin jeuken. Maar je dient een gegeven paard niet in de bek te kijken, dus wij een afwachtende houding. Maar ja, toen onze gids, inmiddels gearriveerd ons na 10 min. nog steeds niet had begroet en ons nog niet aan de andere 3 groepsleden had voorgesteld zijn we er toch echt zelf op afgestapt en het groepsgebeuren zelf in werking gezet. Een jonge gozer… student rechten… doet dit gidswerk en activiteit vaker (zegt hij). Nu voor ons werd na een uurtje wel duidelijk dat hij nog niet goed ingewerkt is en nog veel moeite heeft met sociale vaardigheden en het gastheer zijn. Dat ben je tenslotte toch ook als gids. Zijn gidsen bestaat er uit te vertellen wat we gaan doen en wat niet inbegrepen is. En een klein beetje informatie over de achtergrond van het ontstaan van de winery Spier.
Maar even nog bij het begin. Iedereen het materiaal en een fiets. Over het perron… daar zijn toiletten. Dus de 3 andere meiden en ik moeten daar natuurlijk gebruik van maken. Daar wordt dan weer even niet aan gedacht. Dus zelf even initiatief genomen… Na het perron op de fiets. Die van mij fietst best lekker. Dikke banden… niet aan gewend… het eerste stukje is nog geen kwartiertje fietsen over een pad naast de hoofdweg richting Spier. Spier is een heel bekende winery met wijnproeverijen, restaurants, hotel, prachtige tuinen en sinds een paar jaartjes ook cheetah’s en roofvogels…. Die je kunt aanraken…. En ook nog arts & craftsmarket…. Kortom… erg commercieel. Ook grotere tourgroepen kunnen hier goed terecht omdat ze de ruimte hebben. Weet je verder van niks vind je dit allemachtig prachtig.
We waren er dus al snel, maar wel te vroeg, want we moesten tot 12.00 uur wachten… ondertussen kun je dan naar de cheetahs, maar ook niet echt, want je hebt maar 20 min…De gids begon te vertellen over het leven van de cheetahs en hoe ze hier bij Spier zijn gekomen. Maar na 3 zinnen stopte zijn verhaal… hij was het even kwijt… we konden erin, maar dan wel extra betalen… 10 rand, is niks natuurlijk, maar voor de studenten die 460 rand hebben betaald voor deze excursie waarin vermeld staat dat je cheetahs zult ontmoeten komt het wel weer raar over. En eigenlijk niet genoeg tijd…dus laat maar zitten. De cheetahs worden er trouwens ‘doodgeknuffeld’. In mijn ogen zeker geen rescue de cheetahs project. Gewoon een stuk commercie om juist meer wijnproevers te krijgen. De schoolkinderen die er net een bezoekje hebben gebracht zijn er wel gelukkig mee.
Het wijnproeven is lopende band werk. (de Duitsers die op een ‘platinum’ tour hebben geboekt, gaan apart wijnproeven uit wijnvaten in een apart kamertje. Dat is bijzonder) Wij gingen naar de grote ruimte met lange bar… een afstreepkaartje en wijnlijst… 3 wijnen van deze kant, 2 wijnen van de andere kant… beginnen met wit, eindigen met rood… Geen plek meer om te zitten. De gids is even niet in beeld. Naar buiten gelopen en daar voor ons groepje een zitplek geregeld zodat wij bij elkaar konden zitten.
Wordt vervolgd.