Roadtrip Kust Noordkaap 2
Noord Kaap
Zuid-Afrika
Jan10e
Roadtrip Kust Noordkaap 2
In dit blog de ritten van Naries Namaqua Resort via Komaggas naar Hondeklipbaai en verder door naar Garies. De kaart is te zien bij deel 1.
Een uitgebreid luxe ontbijt in Naries met uitzicht op de tuin. We zijn de enige twee gasten. Ik heb eerst nog een uurtje zitten lezen in de tuin maar werd steeds gestoord door een gezellige hond. Uiteindelijk kon het vertrek niet langer uitgesteld worden. Bij het uitschecken zegt de receptioniste dat ze onze woonplaats kent. Ze is er au pair geweest. We vragen door... in onze wijk, achter onze buurt... We hebben wellicht wel in dezelfde rij gestaan bij AH. Was voor haar leuk om herinneringen op te halen... en wij nog wat later verrekken. Maar ach, we hadden niet echt al een eindbestemmen in gedachten. Hondeklipbaai misschien? Afhankelijk wat we daar tegen zouden komen.
De route gaat dus verder over de Spektakelpas. Bergen rondom. Afslag naar Komaggas. Een gehucht eigenlijk. Maar het ligt in de buurt van de Spektakel Kopermijn en er is wat bedrijvigheid. Ze zijn een asfaltweg aan het aanleggen in het dorp. Na de omleiding... Ja, welke van de twee wegen nu richting de kust? We vragen het maar even voor de zekerheid.
Na weer ruim een uur hobbelen over grondpad komen we ten zuiden van Kleinsee op de weg. Het is weer diamantmijngebied. Steeds borden met private road. ..Bij deze kruising staan 2 politieautos. Op het moment dat we komen aanrijden stappen er 2x 2 agenten uit de auto's met de hand op hun pistool. Ze zijn in vol ornaat. Raampjes omlaag. .. trafficcontrol. Papiercontrole. Rijbewijs en verzekering. Toen wij begonnen te spreken gingen er gelijk al weer drie in hun auto zitten. 1 auto in de 3 uur om te controleren. .
Gelukkig weer asfalt onder de wielen. In Koingnaas rijden we door het dorp maar nergens een plek voor koffie. Het is duidelijk een slaapdorp voor de medewerkers in de nabijgelegen mijn.
Nee dan Hondeklipbaai. Een alleraardigst dorp aan een baai met haventje. Zien gelijk een galerie met café. Je herkent het aan het beeld met de fietser. De eigenaar maakt ons gelijk wegwijs in het dorp. Waar de haven is, waar de wrakken liggen, als we besluiten te overnachten we dan vooraf eten moeten bestellen in een van de twee restaurants.
We rijden wat door het dorp. Naar de vuurtoren, de haven waar men net de vis staat schoon te maken en aan het verkopen is. We besluiten om hier te overnachten en rijden naar een van de reataurants om diner te reserveren.
Toen naar de Hondeklip, de rots die de naam aan deze baai heeft gegeven. (Niet veel meer van te zien) . Wel mooi zicht over de kust. Het wrak Aristea dat helemaal op de rotsen tot een brok roest ligt te vergaan ligt niet ver. We kunnen het goed bereiken met onze sedan.
Het ligt er fotogeniek bij en blijven er best lang hangen.
Terug in het dorp is nu ook het licht op het andere wrak in de baai zelf beter. Het is inmiddels 17.00. Op zoek naar een slaapplaats.
Hondeklipbaai heeft best wel aardige accommodatie. Vooral selfcatering. Het is een heel kleinschalig badplaats. We hebben het goed getroffen met nog niet oude blokhuten met alles wat je nodig hebt voor 1 a 2 nachten. met uitzicht over de baai met de vuurtoren. Het heet Honne Pondokkies. https://www.safarinow.com/go/honnepondokkieshondeklipbaai/
Twee restaurants waar je vooraf moet laten weten dat je er wilt eten. (Ik was er buiten het seizoen) Wij hebben gekozen voor de Rooi Spinnenkop omdat wij niet van kreeft houden. Dan kun je beter naar DopenKreeft gaan.
Al met al vond ik het er allemaal heel genoeglijk. http://www.hondeklip.co.za/.
Een eigen ontbijtje. Uitzicht op de baai. Lekker wakker worden zo.
We weer op de N7 te komen. Als het september was geweest dan hadden we wellicht gekozen voor Kamieskroon om de bloemen in Namaqua NP te bewonderen. Maar het is pas eind februari, dus het wordt Garies.
Wij doen er ongeveer 2 uur over. De locals sjezen het in 1,5 uur.
Veel is er niet te vermelden over deze route. Een wegnummer staat niet vermeld. De weg volgt voor ongeveer voor de helft van de afstand de Spoegrivier, maar het is een droge rivierbedding.
Sommige zijkanten van de weg hebben flinke gaten of zelfs weggespoeld in recente regenbuien. Dus midden op de weg rijden. Later wordt dat al beter en hoef ik niet meer zo op de weg te letten.
En krijgen we weer oog voor het landschap.
De koffie bij de toeristeninfo en winkel van Garies smaakt heerlijk na zo'n ochtendrit.
Foto's
