maar t gaat niet door

Door: Rmkoppen

Geplaatst op Feb 3, 2010

In oktober hadden we een rondreis door zuidafrika geboekt.Het reisdoel was na lang wikken en wegen tot stand gekomen, de wereld lag immers voor ons open, als pensionado's zonder zorgen. Het zou nu dus echt gaan gebeuren.Vertrek eind januari , voor 3 weken, vanaf Johannesburg ,via Krugerpark naar de zuidkust en tot slot Kaapstad.De prikken waren een jaar eerder al gehaald, er bleek ook een korte malaria-kuur nodig te zijn, dat maakte nog meer dat het voelde als een serieuze reis. Kortom, we hadden we er veel zin in.
In december moest er echter bij mijn vrouw nog wat onderzocht worden in het ziekenhuis in Amsterdam.Helemaal rustig voelde dat niet, we hadden op dat gebied al wat ervaring opgedaan. t'Zou toch niet?
Een week voor we zouden vertrekken kwam de definitieve uitslag. Foute boel! Ik treed hierbij niet in detail, maar ons werd geen hoop gegeven.Schrik, verwarring.Wat is je perspectief samen?Wat doen we met de reis? De behandelend dokter wilde ons nog adviseren toch maar op reis te gaan. Wij hadden echter volstrekt geen zin om, stuiterend van de stresshormonen, gezellig met een bus met gezellige mensen 3 weken te gaan toeren.Daar staat je hoofd toch helemaal niet naar.We hebben nu vooral behoefte aan onze eigen veilige thuishaven en contacten.
In plaats van 3 weken in een bus, toeren we nu ruim 3 weken samen vrijwel dagelijks naar Amsterdam, voor een shotje bestraling. Daarna kijken we verder, wat ons nog gegeven wordt.
Zoals in de homepage al beschreven is, ben ik blij, dat we niet speciaal tot ons pensioen hebben gewacht met reizen en wat van t leven te maken.Alhoewel het echte grote werk , zoals door veel Columbusleden beschreven wordt, er niet van gekomen is. Vreemd genoeg roept dat nauwelijks een gevoel van spijt op.
We zijn tevreden met wat we tot nu hebben mogen meemaken en hebben gekregen in t leven.
De moraal van dit verhaal, stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen.