Een dagje naar Zuid-Afrika: Kghalagadi Transfrontier Park
Een dagje naar Zuid-Afrika: Kghalagadi Transfrontier Park
Als je door het Kghalagadi Transfrontier Park rijdt en er via een ander land uit rijdt dan je er in gekomen bent, ben je verplicht 2 dagen in het park te overnachten, dit om te voorkomen dat het park gebruikt wordt als doortrek route.
Wij verblijven 2 nachten in Namibië bij Torgos Safari Lodge, 5 km voor de grensovergang Mata-Mata zodat we 1 dag naar het park kunnen gaan.
Na het ontbijt pakten we wat spullen in (paspoort!) en gingen toen op pad, al snel kwamen we bij de douane aan (open om 8 uur Namibische tijd). Omdat we slechts voor een dagbezoek naar het park gaan hoeven we niet alle formulieren in te vullen wat veel tijd scheelt. Wel kregen we een officieel briefje dat we buiten bij de politieman moeten inleveren voordat we verder mogen rijden. Maar: dan moet er wel een politieman zijn! Na een poosje zoeken bleek dit een jongeman in sjofele kleding en een dikke muts te zijn die ergens tegen een muur geleund stond.
We geven hem geen ongelijk: er was verder geen mens te bekennen die de grens over wou en het was hartstikke koud maar het was handiger geweest als hij op die muts 'politie' had staan...
We gaan de grens over en ineens is het 1 uur later want dat is het tijdsverschil met Zuid-Afrika, wel even opschrijven hoe laat we het park uit moeten zijn in Zuid-Afrikaanse tijd en hoe laat de Namibische grens dicht gaat want dit is niet echt op elkaar afgestemd, handig!. Wat een gedoe, het lijkt wel zomertijd/wintertijd bij ons in Nederland want dan moet je ook nog altijd even nadenken of het nu een uur vroeger of later is...Toen door naar het volgende hokje: de ingang van het park. Hier moeten we wel een uitgebreid formulier invullen, waar we verblijven en wanneer we weer verder gaan enz. Nadat we (met Afrikaans geduld) onze entree hadden betaald (420 rand voor 3 personen) kregen we een plattegrond en regels van het park en kunnen we vertrekken.
We zijn nog maar net op weg en zien meteen onze eerste gemsbokken ooit, een hele groep nog wel, wat een mooie beesten zijn het toch! Ze hebben horens op hun kop van wel 1 meter lang dat lijkt mij een behoorlijk gewicht om te dragen zouden ze daar geen koppijn van hebben?
Een stukje verder zien we ineens een auto langs de kant staan en, ervaren als we zijn, weten we: hier is iets te zien! Ook wij zetten de auto stil en zien dan ineens een cheeta op de weg staan... wauw daar hadden we zeker niet op gerekend! Helaas is de cheeta (of wij) te ver weg om mooie foto's te maken, zeker als er later nog een auto voorbij komt en het nodig vindt om in ons uitzicht te gaan staan, iemand met zo'n mega telelens, grrr, die foto zien we waarschijnlijk terug op RR.
De cheeta steekt over en dan zie ik ineens aan de linkerkant in het gras een aantal kleine cheeta's dartelen, onze dag kan nu al niet meer stuk! Langzamerhand komen ze dichter bij de weg en gaan ook, al spelend, oversteken richting hun mama. Het zijn er vier en wat zien ze er lief uit, net pluizebolletjes! En wat een goede camouflage hebben ze in het gele gras! We blijven nog een poosje kijken en besluiten dan om verder te gaan want per slot van rekening moeten we vanmiddag op tijd weer bij de uitgang zijn. En we willen natuurlijk wel zo veel mogelijk zien.
Maar wat valt de weg ons tegen, alleen bij een hogere snelheid kun je er fatsoenlijk doorrijden, maar ja, dat is natuurlijk niet de bedoeling en je ziet op die manier ook geen beest. Dus toch maar rustig rijden en helemaal door elkaar geschud worden.
Maar dat wordt dan wel beloond met het zien van: wildebeesten, jakhalzen, springbokkies, gemsbokken. Maar ook veel vogels: struisvogels, een maraboe, secretarisvogels, koritrap, bataleur, roofvogels, enz enz.
Ook zien we nog de restanten van een giraffe, op de ene plek ligt nog de huid van zijn kont en een stuk verder tellen we duidelijk 7 nekwervels, het is de natuur maar we worden er toch even stil van.
Het nadeel van 1 dag het park in is dat je dezelfde route terug moet nemen (in dit geval althans) en aangezien we al weten wat voor slechte weg het is nemen we maar geen risico en keren na zo'n 3,5 uur gereden te hebben en na een pauze bij de Picnicplek, om. Op de terugweg zien we ook nog veel beesten en raken we nog steeds niet uitgepraat over de cheeta's en stiekem hopen we natuurlijk dat we ze nog een keer zullen zien, we komen immers langs dezelfde plek. Maar helaas: geen cheeta's meer. Wel nog een lief grondeekhoorntje bij het tankstation. Hij bleef zo lief zitten eten toen ik foto's van hem maakte.
We melden ons ruimschoots op tijd af bij de uitgang van het park en gaan door naar het volgende hokje: de douane. We nemen dezelfde deur naar binnen als vanmorgen, maar: dat mag niet...dat was nl 'vertrek' en nu zijn we 'aankomst'! We worden naar de deur ernaast verwezen en de meneer achter de balie schuift al vast een stukje op naar rechts zodat hij nu achter de balie bij 'onze' deur staat, wel lachen! Er was verder niemand, dezelfde beambte moet ons helpen, maar toch: andere deur! Tja, anders wordt het natuurlijk wel moeilijk voor die meneer om te onthouden wat hij moet doen....
Het is een leuke dag geweest waarin we genoten van de natuur maar ook van de mentaliteit en meteen hebben wij ook ons Afrikaanse ritme voor de komende 4 weken te pakken....