Zeildag rond Kaap de Goede Hoop
Kaapstad
Zuid-Afrika
Jan10e
Zeildag rond Kaap de Goede Hoop
In Kaapstad hebben we vrienden die erg betrokken zijn bij de Scouts.
En toen hij zei dat hij een zeilboot ging omvaren van Simonstown naar Kaapstad waren wij verbaasd. Zeil jij dan? Nee zegt hij… ik ga mee als passagier. En het gaat alleen maar door als er voldoende crew bij elkaar kan worden geroepen. Zouden jullie meewillen? Die uitnodiging hebben we meteen heel graag aangenomen. Zeilend langs de kust van het Kaapse Schiereiland, langs Cape Point en Kaap de Goede Hoop om dan onder de Tafelberg in het prachtige Kaapstad aan te meren. DAT IS TOCH GAAF!
Het was nog even afwachten of er voldoende bemanning zou zijn en of wij dan ook nog meekonden als passagiers. Het ging door!
We komen om 06.30 bij de jachthaven van Simonstown aan. Gewapend met onze jassen, wat reservekleding en lunchpakketten. Klaargemaakt door onze vriendin. En die kwamen goed van pas. O en de zonnebrandcrème niet te vergeten. (helaas heeft die niet voorkomen dat onze lippen zijn verbrand bleek paar dagen later toen de vellen erbij hingen). De jachthaven komt goed verzorgd en heel plezierig over. Het waait nog wel maar niet meer zo stevig als de voorgaande dagen. Nou kan het in False Bay behoorlijk spoken maar het zag er vandaag vriendelijk uit. Er zit een hele school aalscholvers op boeien.
Er liggen behoorlijk grote zeilboten. Het schip van de scouts is een Tosca 39 en draagt de naam JSL Rotary Scout. Het is het wedstrijdschip/trainingsschip van de Scouts. Het was net teruggekeerd van de Governor’s Cup yacht race van Kaapstad naar het eiland St. Helena en zou ook gaan meedoen met de race van Kaapstad naar Mykonos (aan de westkust!) . En vandaar dat het schip vandaag naar Kaapstad gevaren (liefst gezeild) diende te worden. Het schip is van binnen behoorlijk kaal, zonder comfort met eenvoudige kooien.
Trossen los. De ‘kapitein’ is een oude zeezeilrot. Komt oorspronkelijk uit Nederland maar is er sinds zijn kindertijd nooit meer teruggeweest. Waren net de haven uit en toen voelde ik de golven al. Wat een briesje leek op de kant leek toch een windkrachtje 5 a 6. De zeilen gelijk uit. En er zat gelijk vaart in. Wat liep dit schip! Ik was binnen een mum van tijd doorweekt van het buiswater. Ik vond het in het begin nog best eng. Hoge golven. De Roman Rock vuurtoren van Simonstown (sinds 1861) deinde op en neer. Maar ja, terug kon ik niet meer. Het weer was verder prachtig zeilweer.
De aanwezige bemanning had ook meegedaan aan de race naar St. Helena. Die hadden dus al aardig wat vaaruren op dit schip. Die zaten heel rustig en relaxed terwijl ik boven op de kajuit zat en me vasthield aan de railing. Martin zat half in de kuip, half op het achterdek. De wind stond erg ongunstig. De schatting was dat we zeker 8 uur nodig zouden hebben om met deze wind False Bay uit te zeilen om Cape Point te kunnen ronden. Dat ging het dus niet worden. Het was toch wel de bedoeling dat we zo tegen vijf uur vanmiddag in Kaapstad zouden zijn. De motor is bijgezet en de zeilen gereefd en ingehaald. Het mocht de pret niet drukken. In plaats van ver van de kust af te moeten vaarden we nu dicht langs de vuurtorens van Cape Point en de baai van Kaap de Goede Hoop. Af en toe zien we zeehonden spelen in de golven. De golven zijn lang en regelmatig. Zeeziek worden we gelukkig niet. Ik ben al snel weer opgedroogd en begon met foto’s maken. Voor het eerst zeilen we op een oceaan… En waar op de oceaan. Bij Cape of Good Hope!
Ja… zeilen, want nadat we voorbij de Cape zijn en in noordelijke richting gaan hebben we de wind pal van achteren. We zeilen met open bijbel… een uitdrukking die we wel moeten uitleggen.
De vuurtoren van Kommetje komt in zicht. Daarna ook de contouren van Tafelberg. En dan valt ineens de wind stil. Dus gaat de motor weer aan. Zeeschepen halen ons in. Diverse vissersbootjes deinen met de netten nog buitenboord in de golven. We zwaaien naar de vissers.
We passeren Houtbaai , Llandudno, Campsbay, Seapoint, Green Point en dan zijn we in Table Bay. De jachthaven ligt verstopt achter de haven dus geen sjieke landing bij V&A Waterfront. Dat had ook wel stijl gehad.
Fantastisch om zo onder de Tafelberg binnen te komen. In de haven de grote havenkranen en een gigant van een kabellegger (tenminste dat denken wij).
We trakteren de bemanning nog op een afscheidsdrankje in het havengebouw van de Royal Cape yachtclub van Kaapstad en kijken terug op een heel speciale zeildag! De Waddenzee is vanaf nu kinderspel...
Foto's
